آمدن جو بایدن، نامزد دموکرات ها به کاخ سفید و به جانشینی دونالد ترامپِ جمهوریخواه، با وقوع انفجاری در بغداد که جان دست کم 32 نفر را گرفت و 110 نفر را زخمی کرد، همراه شد. حادثه ای تلخ که بعد از مدت ها آرامش نسبی در عراق روی داد. حادثه ای که با محکومیت سراسری جامعه بین المللی همراه شد و چون چند سالی در بغداد شاهد چنین حوادثی نبودیم به نوعی وقوع آن، بسیاری را شگفت زده کرد.
برای عراقی ها آمدن بایدن به قدرت تا اینجای کار فعلا خبر خوبی نبوده است. حادثه روز پنج شنبه گذشته در ذهن عراقی ها این زنگ هشدار را به صدا در آورده که شاید با آمدن رئیس جمهوری جدید در کاخ سفید ناقوس تروریسم در خاورمیانه به صدا در آمده باشد. این نگرانی با تداوم ناامنی ها در روزهای بعد در مناطق مختلف عراق از جمله حمله ای که داعش علیه نیروهای الحشد الشعبی شنبه شب انجام داد، در حال تقویت است.
واقعیت این است که از سال 2008 که باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا شد تا پایان دوران ریاست جمهوری او، عراقی ها خاطره خوشی از او نداشته اند. به اعتقاد آنها در طول آن دوره، ایالات متحده تعمدا عراق را به حال خود رها کرد، بدون هیچ گونه مسئولیتی نیروهای خود را از عراق خارج کرد، سطح ارتباطات خود را با عراقی ها کاهش داد، همکاری های امنیتی با طرف های عراقی به حداقل رسید و این عوامل در کنار عوامل دیگر سبب شدند تا گروه های تروریستی که بعد از اشغال توسط آمریکا به وجود آمدند، که بارزترین آنها القاعده عراق و سپس داعش بودند، با آزادی عمل بیشتری فعالیت و رشد کنند. در آن موقع بایدن معاون اوباما بود و در ریل گذاری سیاسی او نقش داشت. برای همین الآن که او به قدرت رسیده، برای عراقی ها دوران تیره و تار ناامنی دوره اوباما زنده شده است.
از سوی دیگر برای عراقی ها، آمریکا به صورت عام و دموکرات ها به صورت خاص نماد توطئه های امنیتی هستند. اکنون کمتر فرد عربی را می بینیم که به آنچه بهار عربی خوانده شد دید منفی نداشته باشد و آن را توطئه ای غربی علیه جهان عرب نداند؛ تا شکل گیری داعش و جبهه النصره و جنایت هایی که در عراق و سوریه مرتکب شدند و حمام خونی که برای چند سال به راه انداختند، همگی سبب می شود تا ذهنیتی نه چندان مساعد نزد آنها شکل بگیرد و آمریکا و مخصوصا دموکرات ها را عموما مردان دسیسه و ناامنی بدانند. به ویژه که جو بایدن سابقه نه چندان درخشانی نیز از خود به جا گذاشته است. او در زمان سناتوری اش در مجلس سنا، چند ماه قبل از روی کار آمدن باراک اوباما، طرح تجزیه عراق به منطقه کردستان، شیعستان و سنستان را داد با این تصور که تمرکز اقوام و مذاهب در مناطق مختلف عراق می تواند به این تجزیه منجر شود و تجزیه عراق به معضل ناامنی که از سال 2003 با اشغال عراق آغاز شد و در سال 2006 به اوج رسید و در سال های بعد هم افتان و خیزان ادامه داشت، پایان دهد. اگرچه در آن موقع بایدن با اعتراضات شدید عراقی ها دیگر هیچ وقت این طرح را مطرح نکرد اما هیچ گاه از ذهن عراقی ها این طرح توطئه‌آمیز پاک نشده است. به همین سبب از نگاه بسیاری از عراقی ها به قدرت رسیدن طراح تجزیه عراق می تواند زنگ هشداری باشد که این معمار سیاست های تجزیه طلبانه اکنون به قدرت رسیده است و شاید بخواهد با استفاده ابزاری از تروریسم این هدف شوم را پیش ببرد.
