مقاومتي که بدون شک دور افتاده ترين، مذموم ترين و منفور‌ترين مقاومت تاريخ ايران در تمام ادوار به شمار مي رود، آنقدر سخيف و بي مقدار شده که حتي به آنهايي نيز که فريب داده و با خود همراه کرده است رحم نمي کند.
آنها که با منافقين همراه شده اند تا به اصطلاح مبارزه منافقين تحرکي داشته باشد، در ادامه بودن و همراهي با منافقين، هر کدام به نوعي دچار سرخوردگي مي شوند. دسته اي که ظاهرا با طمع دريافت پول خوب با منافقين همراه شده اند و دست به تبليغ براي اين فرقه زده اند، معمولا با دريافت بخش اندکي از پيش قسط تبليغاتي کار انجام شده، به وادي فراموشي سپرده مي شوند و منافقين پس از گذشتن خرشان از پل،اين عده را فراموش مي کنند. نظير اين مورد تا کنون بسيار اتفاق افتاده و منافقين بارها و بارها با وعده هاي توخالي مادي، عده اي را فريب داده اند و از آنها خواسته اند فيلم يا تصاويري جهت دار توليد کنند و همان فيلم و تصاويري که هزينه اش به سازندگان ساده لوح اش پرداخت نشده را به عنوان عکس ها و تصاوير ارسالي هموطنان و طرفداران اين سازمان از تلويزيون خود پخش مي کنند يا بر روي سايت هايشان قرار مي دهند و جالب اينجاست که پس از دستگيري اين فريب خوردگان نيز هيچ حمايتي از آنها نمي شود و منافقين گويي از هيچ چيز خبر ندارند و همه چيز را به بوته فراموشي مي سپارند. گروهي ديگر از اين فريب خوردگان را برخي افراد ناآگاه تشکيل مي دهند که معمولا در دانشگاه يا محيط کاري خود مرتکب تخلفي صنفي يا اخلاقي شده اند و با جريمه هايي نيزمواجه شده اند و بعضا دچار نوعي سرخوردگي شده اند. اين افراد معمولا طعمه هاي خوبي براي منافقين محسوب مي شوند و دام اين فرقه نيز هميشه آماده جذب اين افراد است. انگيزه انتقام و ماجراجويي بزرگ ترين انگيزه اي است که اين افراد را مجاب مي کند به گروه هايي مثل منافقين سرويس بدهند و از آنجايي که بسياري از دانشجويان و نيروهاي نسل سومي انقلاب با ماهيت فرقه‌اي، جنايت ها و خيانت هاي اين فرقه آشنايي ندارند، به راحتي در دام منافقين و رابطين آنها اسير مي شوند.
فريب دوم اما سال هاست که کيميا شده اما اشاره به آن خالي از لطف نيست؛
بسياري از کساني که به واسطه همکاري يا عضويت در فرقه منافقين براي ايجاد آشوب، بمب گذاري، خمپاره زني و مواردي از اين دست به ايران مي آمدند، مورد سوء‌استفاده حداکثري منافقين قرار مي گرفتند. افرادي نظير آرش صامتي پور براي خمپاره زني به ايران آمد. او پس از آنکه يکي از دستان خود را با انفجار نارنجک از دست داد، (نارنجکي که توسط خودش منفجر شد)، زماني که همه چيز به پايان رسيد و او به اهداف خود از ورود به ايران اعتراف کرد و از جانب منافقين نيز مورد ناسزا و نسبت هايي خاص قرار گرفت،اعتراف کرد که منافقين براي دستگيري او از فريب يک دختر زيبا رو استفاده کرده اند. او نيز معتقد بود بيش از آنچه بايد و شايد، براي منافقين مايه گذاشته اما با اتمام تاريخ مصرف و دستگيري اش، منافقين او را مزدور خوانده اند.
پس از بمب گذاري در حرم امام رضا(ع) قرار بود فرحناز انامي، بتول وافري و مريم شهبازپور نيز بمب گذاري هاي ديگر و از جمله بمب گذاري در حرم بنيان گذار جمهوري اسلامي و حرم حضرت معصومه راعهده دار شوند که در انجام اين مسئله با عدم موفقيت رو به رو شده و دستگير شدند. زماني که اين افراد متوجه شدند ضامن بمب هايي که در کيف آنها جاسازي شده، آني عمل مي کرده و در صورت فعال شدن منفجر مي شده و خودشان نيز نابود مي شدند، اعتراف کردند که کوچ ترين ارزشي براي منافقين ندارند و در حکم وسيله اي بوده اند براي مقاصد و اهداف اين فرقه.
ابراهيم خدابنده در جريان انتقال مقادير زيادي پول از عراق به اروپا و در مسير سوريه، به همراه جميل بصام دستگير شد. او که از نيروهاي ايدئولوگ و فکري سازمان بود تا زماني که به ايران منتقل نشده بود و با واقعيات موجود در ايران آشنا نشده بود، قبول نمي کرد که منافقين هيچ محبوبيتي در ايران ندارند. او در مواجهه با واقعيات موجود در ايران بود که به واقعيت نفرت مردم ايران از منافقين پي برد و اقرار کرد که سال‌ها اسير انديشه فرقه اي بوده است.
مرجان ملک زماني که به ايران آمد تا در عمليات خمپاره زني شرکت کند، به گفته خودش با القائات فرقه اي اين سازمان، مسخ شده بود و نمي دانست چه مي کند، زماني که او دستگير شد،منافقين در ابتدا به خيال اين که او کشته شده، از وي به عنوان شهيد و قهرماني بزرگ ياد کردند تا از جنازه او نيز به نفع خود بهره برداري کرده باشند اما زماني که مشخص شد او نمرده و تازه شروع به اعتراف در مورد منافقين کرده است،اين قهرمان ملي تبديل شد به مزدور رژيم!
آنچه از برايند تمام رفتارهاي منافقين در جذب نيرو به دست مي آيد اين است که منافقين نمي توانند بر روي مردم عادي سرمايه گذاري کنند و مبارزان و مجاهدان اين فرقه تنها سياهي لشکرهايي هستند که بايد اهداف فرقه را جامه عمل بپوشانند. اکثريت قريب به اتفاق نيروهاي اين فرقه را يا محکومين فراري تشکيل مي دهد يا جويندگان کار و افرادي که مشکل و مسئله دار هستند و نيز افرادي که درگيري هاي ذهني آنها در مورد اين فرقه هم سان با فريب هايي است که از راه دور آنها را جذب کرده و از ماهيت داخلي ارودگاه اشرف و ساختار اين سازمان بي خبر بوده اند. به عبارتي مقاومت دلير ايران تخم مرغ هايش را تنها مي تواند در سبد انسان های مسئله دار بگذارد و بس و درست در همين راستا است که انسان هاي عادي و صاحب فکر هيچگاه با اين فرقه همراه نشده اند.
فکرش را بکنيد؛ اين مقاومت به اصطلاح پايدار قرار است به زعم خودشان براي رسيدن به آزادي و آبادي ايران تلاش کنند، اما دست هايي که قرار است محرک باشد تا اين آزادي ايجاد شود، آنقدر آلوده است که نمي تواند کاري از پيش ببرد.
اما قالب اصلي استفاده از مهره ها در فرقه منافقين چگونه است؟
براي منافقين استفاده از مهره ها در دو قالب کلي تعريف مي شود؛ قالب اول، مهره هايي که بي سر و صدا هستند يا از شهرتي برخوردار نيستند. در اين مورد مي توان از بسياري از فريب خورده هايي نام برد که عمليات تبليغاتي منافقين در داخل کشور را سازماندهي مي کنند اما در هر حال ناشناس هستند و به قولي،با دستگيري آنها نيز براي منافقين آب از آب تکان نمي خورد چون منافقين اساسا منکر ارتباط با اين افراد مي شوند و مسئله دستگيري را سناريويي از پيش تعيين اعلام مي کنند. قالب دوم، در اين مورد مي توان به افرادي اشاره کرد که بايد همه جانبه در اختيار منافقين باشند(نيروهاي درون فرقه). اين افراد نيز تا زماني که در مرزهاي بسته فرقه محدود شده اند انسان هاي شجاع و مجاهد تلقي مي شوند اما زماني که نيت جدايي از اين سازمان را داشته باشند مزدور ناميده مي شوند. بسياري از جداشده ها از اين فرقه زماني از وفادارترين نيروها به مسعود رجوي بوده‌اند اما گذر زمان نشان داد تاريخ مصرف آنها تا زماني است که بافرقه همراه باشند. البته در مورد دسته اول چون سيستم منافقين انکار ارتباط است، بطور طبيعي خطري نيز احساس نمي شود اما مشکل اصلي در مورد مهره هايي وجود دارد که شناسايي شده اند و بعد از زماني از اين گروه جدا مي شوند و در مورد ارتباطات دروني اين فرقه اقدام به افشاگري مي کنند و آبروي نداشته فرقه منافقين را به چوب حراج مي زنند.
اما مبارزه اي که اين فرقه تروريستي و وحشي ادعا مي کند آن را به پيش مي برد آيا واقعا مبارزه اي مقدس است؟ به قول ژان پل سارتر فیلسوف و نویسنده شهیر فرانسوی، با دستهاي آلوده نمي تواند به دنبال مبارزه مقدس بود.
