عرصه بر منافقين تنگتر شده است

Eskelet

در رابطه با وضعيت فعلي گروهك رجوي بهترين و موجزترين جمله اي كه مي توان گفت اين است كه " زمان به نفع آنها سپري نمي شود". ابلاغ حكم اينترپل مبني بر دستگيري مسعود رجوي طي چند سال اخير باعث گرديد كه وي كمتر در انظار عمومي ظاهر شود و سركردگان اين گروهك در پاسخ به اعضاي اين گروه كه از وي سراغ مي گيرند صرفا به اين جمله اكتفا مي كنند كه مسعود اگر صلاح بداند در انظار ظاهر خواهد شد. اما واقعيت اين است كه سركرده گروهك منافقين خود را در پايان راه سالها ترور، جنايت و جاسوسي مي بيند و غايب شدن او نه از روي تدبير كه از روي ترس است. ترسي كه سالها تلاش كرد با توسل به آن نه تنها ملت ايران ، بلكه طرفداران خود و اعضاي عادي سازمان را به وحشت از خود وادارد.

اما واقعيت هاي موجود خلاف ايده هاي رجوي را به اثبات رساند. اشغال عراق و سقوط صدام، روياهاي رجوي را به يكجا بر باد داد. تسليم و سرسپردگي او به آمريكايي ها نيز نتوانست او را از چنگال عدالت رهايي بخشد و اكنون او مانده با پرونده اي سراسر جنايت و عده اي فريب خورده و قلعه اي كه صدام روزگاري در اوج اقتدارظاهری به پاداش جاسوسي هاي او و سازمان تحت امرش به گروهك او اهدا كرد. اما ديگر اين قلعه هم به كار مسعود نمي آيد. چرا كه رهبران عراق جديد تحمل حضور آنها را دراين كشور ندارند. صدور حكم دوازده تن ديگر از اعضاي منافقين كه در اردوگاه اشرف به سر مي برند و متهم به تروريسم هستند بيش از بيش وضعيت فرقه رجوي را سخت تر كرده است.

سوال اين است كه با اين شرايط پيش آمده براي اين گروهك آيا راه گريزي براي آنها باقي مانده است؟

براي پاسخ دادن با اين سوال نمي توان به صراحت حكمي صادر كرد پس به ناچار مي توان به چند سناريو در اين رابطه اكتفا كرد.

1- اولين و محتمل ترين سناريو در رابطه با آينده اين گروهك، توافق با دولت عراق براي باقي ماندن در اردوگاه اشرف يا مكان ديگري در خاك عراق است. در رابطه با اين سناريو صرفا مي توان به نظرات دولت و مسوولين عراقي اشاره داشت. كليه مقامات عراقي اعم از ریيس جمهور و نخست وزير عراق بارها اعلام داشته اند كه خواهان خروج اعضاي منافقين از عراق هستند، تا جايي كه دولت نوري المالكي با دادن يك ضرب العجل شش ماهه خواهان خروج آنها از اين كشور شده اند. دولت عراق به هيچ عنوان حاضر به نگهداري از گروهي نيست كه روزگاري در زمان صدام بر روي مردم بي گناه عراق و به حمايت از صدام آتش گشود ، از سويي ديگر واقع بيني سياسي رهبران عراق را به اين گزاره نزديك مي سازد كه با گروهي عقد اخوت نبندند كه در ترور بيش از 16000 نفر از اتباع كشور همسايه خود، ايران مشاركت مستقيم داشته است.

2- دومين سناريويي كه در رابطه با آينده سياسي اين گروهك مطرح است كوچ اجباري اعضاي اين گروهك به يكي از كشور هاي منطقه است. اما مشكلي كه در اين بين وجود دارد اين است كه هيچ يك از كشور هاي منطقه حاضر به پذيرش گروهي كه ترور بيش از 16000 ايراني را در پرونده خود ثبت دارد و سركردگان آن تحت تعقيب اينترپل هستند را نمي پذيرند. تلاش هاي برخي از سركردگان منافقين در اروپا در برگزاري ميهماني و دعوت از نمايندگان پارلمان اردن نيز نتوانست اين كشور را متقاعد به پذيرش اعضاي اين گروهك سازد و وزير خارجه اين كشور رسما اعلام كرد كه دولت اردن حاضر به دادن پناهندگي به اعضاي اين گروهك نيست. از سويي ديگر تلاش اعضاي منافقين براي متقاعد ساختن دولت مصر براي پذيرش اعضاي اين گروهك نيز نتوانست قرين موفقيت شود. واقعيت امر اين است كه كشور هاي منطقه هر چند به لحاظ سياسي چندان همسويي با جمهوري اسلامي ايران نداشته باشند اما تا به اين حد واقع بين هستند كه از يك گروه تروريستي كه در ليست گروه هاي تروريستي بسياري از كشورها از جمله ايالات متحده قرار دارد ، و در نزد ملت ايران بسيار منفور است حمايت نكنند.

3- سناريويي ديگري كه در اين رابطه مي توان در نظر گرفت انتقال اعضاي اين گروهك به يكي از كشورهاي اروپايي است. اين سناريو اگر چه نسبت به موارد قبلي محتمل تر به نظر مي رسد اما همراه با مشكلات زيادي است. در اين رابطه كشور هاي اروپايي از جمله فرانسه با پيشينه اين گروهك و بويژه جريان خود سوزي هاي تشكيلاتي سال 2003 ، اعمال تروريستي، پولشويي و ديگر اقدامات اين گروهك آشنايي دارند و ديگر حاضر نخواهند شد بدون قيد و شرط پذيراي اعضاي اين سازمان شوند و حداقل شرط آنها اين خواهد بود كه اعضاي سازمان خارج از چارچوب فرقه گرايانه وارد اين كشورها شوند كه اين درواقع نقض غرض سركردگان منافقين است، چرا كه دراين صورت اعضاي سازمان كه وارد كشورهاي اروپايي شده اند چون دچار بحران هويت شديد شده و عمر و زندگي خود را فنا شده مي بينند به شدت به يك مخالف و افشاگر سالها جنايت و آدمكشي سركردگان گروهك تبديل خواهند شد و اين چيزي است كه سركردگان سازمان به شدت از آن وحشت دارند و تلاش بسيار دارند كه اين سناريو آخرين گزينه براي آنها باشد.

4- چهارمين سناريو كوچ اعضاي سازمان به ايالات متحده آمريكا است. اين سناريو نيز بسيار ضعيف به شمار مي رود. چرا كه اين سازمان در ليست گروه هاي تروريستي وزارت خارجه ايالات متحده آمريكا قرار دارد و دولت اين كشور رسما اين سازمان را يك گروه تروريستي به شمار مي آورد. گذشته از اين ايالات متحده به شدت به دنبال منافع خود است و حاضر به حمايت از يك كارت سوخته نيست اين مسئله تا جايي است كه آمريكايي ها به خاطر منافقين در عراق نيز حاضر به تقابل با دولت اين كشور نشدند و كنترل شهر اشرف كه اعضاي منافقين در آن مستقر هستند را به دولت عراق واگذار كردند.

5- آخرين سناريويي كه در رابطه با اعضاي اين گروهك مطرح است انتقال اعضاي آن به ايران است. در اين رابطه جمهوري اسلامي ایران بارها اعلام كرده است كه اعضایي از سازمان كه مرتكب هيچ جنايتي نشده اند مي توانند وارد اين كشور شوند و در طول سال هاي اخير بسياري از اعضاي اين سازمان وارد ايران شده اند و به زندگي عادي خود پرداخته اند اما سركردگان اين گروهك اجازه ورود به ايران را نخواهند داشت، البته اين افراد كساني هستند كه پليس بين الملل نيز آنها را به دليل ارتكاب جنايت و اعمال تروريستي تحت تعقيب خود دارد.

 


دی 1402
شنبه 1 شنبه 2 شنبه 3 شنبه 4 شنبه 5 شنبه جمعه
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
28
29