|
اين عضو جدا شده از منافقين به فضاي خفقان و غير انساني حاکم بر اردوگاه تشکيلات منافقين اشاره کرده و مي‌گويد: زنان سازمان مجاهدین همانند دختران و زنان در جامعه جهانی که می‌بایست از نعمت داشتن زندگی شخصی، عشق و عاطفه برخوردار باشند، نیستند
|
يکي از جداشدگان از فرقه رجوي با بيان اينکه «دموکراسی،حقوق بشر و زنان» ابزار موثری است که منافقين در اروپا از آن به وفور استفاده می‌کنند ابراز داشت: به جرات می‌توان گفت 95 درصد از زنانی که هم اکنون در پادگان اشرف هستند به مدت 5/2ساعت طی 25 سال گذشته در شهرها، پارک‌ها، اماکن عمومی و تفریحی عراق به تنهایی قدم نزده‌اند.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني هابيليان(خانواده شهداي ترور کشور) یکی از افراد جداشده از گروهک منافقین با بيان اين مطلب افزود: 70 درصد از زنان منافقين مجرد بوده و تاکنون ازدواج نکرده‌اند و در مجموع 10 درصد از زنان سازمان که متاهل بوده‌اند دارای فرزند هستند.
وي اظهار داشت: از سال 1364 به بعد بچه‌دار شدن در تشکیلات منافقين ممنوع شده اما حاملگی‌های ناخواسته نیز وجود داشت و در 25 سال گذشته از این مجموع کمتر از یک درصد در عراق یا اروپا بچه‌دار شده‌اند و مابقی مربوط به قبل از سال 1364 شمسی می‌باشد.
وي با بيان اينکه گرایش زنان به فعالیت‌های مدنی و مطرح شدن در زیر مجموعه فمینیسم، بازاری است که در قرن حاضر به ناحق مورد سوءاستفاده سازمان‌ها و احزاب سیاسی قرار می‌گیرد ادامه داد: زنانی که در پادگان اشرف یا در اورسوراواز بایگانی شده‌اند از هر نوع آزادی اجتماعی به دور هستند زيرا این زنان در تشکیلات سازمان مجاهدین حق انتخاب همسر نداشتند و تا سال 1368 شمسی تشکیلات منافقین مشخص می‌کرد که کدام زن با کدام مرد ازدواج کند.
وی در ادامه گفت: از سال 1368 شمسی تاکنون حق ازدواج از زنان و مردان منافقين در عراق و سایر نقاط دنیا سلب شده و آنها حق زندگی خانوادگی و زناشویی ندارند ضمن اينکه فرزندان اين افراد از آنها جدا شده و در اروپا نگهداري مي‌شوند.
وي بيان داشت: 200 دختر جوانی که گاها از آنها بعنوان صف مقدم تبلیغات در عکس‌های پادگان اشرف استفاده می‌شود، بین سال های 1999 تا 2003 میلادی از اروپا به پادگان اشرف اعزام شده‌اند و بايد گفت 99 درصد آنان همان فرزندان شیرخوار و کودکی بودند که از سال 1368 شمسی بزور از پدران و مادران خود جدا شده و به اروپا ارسال گردیدند.
اين عضو جدا شده از منافقين به فضاي خفقان و غير انساني حاکم بر اردوگاه تشکيلات منافقين اشاره کرده و مي‌گويد: زنان سازمان مجاهدین همانند دختران و زنان در جامعه جهانی که می‌بایست از نعمت داشتن زندگی شخصی، عشق و عاطفه برخوردار باشند، نیستند و تشکیلات منافقین از آنان دختران و زنانی جنگی و بی عاطفه تولید کرده است که با ازدواج و قوانین زناشویی که در تمامی جوامع بشری مرسوم است بیگانه اند ضمن اينکه تشکيلات منافقين حق هیچ نوع انتخابی برای زندگی شخصی خود ندارند و حق تحصیل و استفاده از دانش نوین جامعه بشری را نيز ندارند.
وي با بيان اينکه منافقين دراروپا با ژست‌هاي حقوق بشري تلاش مي‌کنند خود را جماعتي طرفدار حقوق بشر و حقوق زنان معرفي کنند گفت: منافقين در خارج از عراق و بطور خاص در اروپا از مساوات و آزادی زنان حرف می‌زنند، گروه‌ها و تشکل‌های بسیار زیادی بنام زنان ایجاد کرده و در گروه‌های حقوق بشری فعالیت می‌کنند و بنام زنان و دفاع از آزادی زنان ایران، کنفرانس و سمپوزیوم برگزار می‌کنند اما دریغ از آنکه خود ذره‌ای به آن اعتقاد و التزام عملی داشته باشند!
