آتش تروریسم کماکان در منطقۀ خاورمیانه شعله‌ور است و هنوز گمان می‌رود آتش‌زنه‌هایی را می‌زنند تا شعله خاموش نشود و آتش دامنگیرتر شود. این نقش را آمریکا و رژیم صهیونیستی به‌واسطۀ عوامل عربی خود در منطقه ایفا می‌کنند و گاهی هم در این میان دست به دامن جیره خوران خود می‌شوند.
شعله وحشت و ترور در منطقۀ خاورمیانه سه دهه است که روشن شده و رشد یافته و علم تروریسم هر چند سالی به‌دست یک گروه تندرو می‌افتد. در این راستا قدرت مبارزه با تروریسم در منطقه آنقدر شدت داشته که تقریبا تروریسم زمین‌گیر شده است. تروریست‌های تکفیری در عراق و سوریه اگرچه باعث خرابکاری‌های بسیاری شده‌اند اما زوال آنها قطعی به نظر می‌رسد و داعش به نقطه پایان نزدیک است. طبیعتا این پایان زنگ خطری برای حامیان غربی و عربی تروریسم بوده و آنها نمی‌توانند ببینند که خاورمیانه عاری از تروریسم شده است. با این وصف به دنبال گلوگاه دیگری هستند تا بتواند شعله‌ای دیگر بیفروزند و دامنۀ آتش را فراگیرتر کنند. حال اینکه دیده‌اند داعش و تکفیری ها دست از پا دراز تر به عقب رانده شده و راهی به پیش نبرده‌اند، دست به دامن جدایی‌طلبان اقلیت کردستان شده‌اند تا بتوانند از این طریق زمینه جنگ و نزاع دیگری را فراهم سازند. هرچند این دفعه زمینه‌چینی می‌کنند تا ایران، ترکیه، عراق و سوریه وارد مرحله جدیدی از نزاع و درگیری شوند. این دسیسه‌ای است که صهیونیست ها به راه انداخته‌اند تا قوم کرد را به جان هم بیندازند. قومی که اصالتی دیرینه دارد و اقوام کرد در ایران، ترکیه، عراق و سوریه زندگی می‌کنند.
به نظر می‌رسد بعد از ابوبکر البغدادی نوبت به مسعود بارزانی است تا بازیگر طراحان ترور در منطقۀ خاورمیانه باشد و این طرحی بسیار سخیف است که قطعا نقش بر آب می‌شود و با اتحاد منطقه‌ای خنثی می‌گردد. از طرفی هم اقوام کرد بایستی با اتحاد خود نگذارند پای طراحان پدیده‌های شوم به این منطقه باز شود که اگر چنین شود روزگاری برای آنان نخواهد بود.
در بحث همه پرسی برای استقلال کردستان نیز به نظر می‌رسد زمینه تاسیس و جانشینی یک دولت جدید در منطقه مهیا نباشد و این مسئله مشروع به نظر نمی‌رسد و قابل شناسایی نیست و در صورت هر اقدامی احتمال نزاع و درگیری وجود دارد و مسئولیت بین‌المللی در پی خواهد داشت. از این رو اقلیم کردستان بایستی مراقب دسیسه‌های صهیونیستی امریکایی باشد و فریب بی تدبیری مسئولین خود را نخورد.
مسئله دیگری که از اهمیت بسیاری برخوردار است وجود منابع عظیم نفتی است که در منطقه وجود دارد و ورود اقلیم کردستان به هرگونه نزاع و درگیری موجب سوخت منابع و به تاراج رفتن آن توسط قدرت طلبان می‌گردد و قطه به یقین طراحان ترور نقشه‌های شوم خود را به اجرا خواهند گذاشت.
در این راستا بایستی خاطرنشان ساخت که اتحاد چهارکشور ایران، عراق، ترکیه و سوریه اجازه نخواهند داد که سیطرۀ مردود غربی بر منطقه گسترش یابد و کماکان با تروریسم مبارزات جدی دارند و خواهند داشت. از طرفی نیز اجازه نخواهند داد مناطق کرد نشین از هم بپاشند و وارد نزاع شوند و با هرگونه تحرک تروریستی منطقه ای جدا برخورد خواهند کرد. ما نباید اجازه دهیم تاریخ تکرار شود و طبیعتا خون بهای استقلال و آزادی به خاک و خون کشیدن و ترور مردم کرد زبان نیست و بایستی مراقب بود که مردم کرد به دست خودشان به ناکجاآباد کشیده نشوند. و براین مساله بایستی آگاهی وجود داشته باشد که همه پرسی فعلی بمعنای ترویج ترور و روی آوردن به مخاصمات مسلحانه است. بنابراین بایستی از هرگونه تحرک جدا خودداری کرد و مبارزه علیه تروریسم و حامیان ترور ادامه یابد.
