نمايندگانی که از تروریسم حمايت می کنند؟!

چندی پيش تعدادی از نمايندگان پارلمان اروپا در بیانیه ای از مسؤولين آمريکایی خواستند تا سازمان تروریستی مجاهدین خلق را که در پادگان اشرف در استان دیالی حضور دارد را از لیست گروههای تروریستی بین المللی خارج و از آن حمايت کنند.

بدون تردید این بیانیه برای دولت عراق الزام آور نیست و برای ما عراقی ها فاقد هرگونه ارزشی است و آن را يک دخالت آشکار در اوضاع داخلی کشور و حمايت روشن اتحادیه اروپا از يک گروه تروریستی شناخته شده می دانيم.

بیش از هفت سال است که عراق از جنگ و ويرانی و ترور و چپاول و ربايش رنج می برد، آيا اين نمايندگان تاکنون جلسه ای را برای بررسی اوضاع کشور و محکوميت کشورهای صادر کننده تروریست ها و تکفیری ها تشکیل داده اند ؟ آيا از آن کشورها خواسته اند تا مرزهای خود با عراق را کنترل کنند تا مانع نفوذ هزاران آدم کش و نجات جان صدها تن از فرزندان بیگناه و مظلوم عراق شوند ؟

آيا تاکنون جلسه ای را برای مناقشه راههای کمک رسانی به زنان که شوهرشان کشته شده و کودکان یتیمی که والدین خود را در جنگ از دست داده اند و معلولین جنگی و پناهدگان برگزار کرده اند؟ يا اينکه به سبب دشمنی با ايران و فشار بر این کشور اين بیانیه را پیرامون گروهی که خود آنان بهتر می دانند که تروریستی است و سوابق سیاهی دارد صادر کرده اند ؟

در اینجا نمی خواهم جنایت های این گروه را در عراق به نمايندگان پارلمان اروپا یادآوری کنم چرا که در مقاله هایی که قبلا نوشته ام به آنها اشاره کرده ام اما دوست دارم برخی اسناد و گفته های مسؤولین اروپایی و امريکایی که مستقيما با مسائل مربوط به سازمانهای تروریستی و همچنین مجاهدين خلق مرتبط هستند را بازگو کنم تا روشن گردد که بیانیه پارلمان اروپا از سوی عده ای کارشناس صادر نگرديده است بلکه یک تصمیم صرفا سیاسی برای فشار علیه ایران است در حالی که ضرر کننده اصلی در این میان ملت عراق است که همچنان مجبور است حضور این گروهک تبهکار را تحمل کند. طبیعتا در اینجا تنها به گزارشات و اسناد بعد از سال 2010(1389) اشاره خواهم کرد تا خواننده بداند که جوهر بسیاری از این اسناد و گزارشات هنوز خشک نشده است.

مؤسسه چاثام هاوس بریتانیا که يک بنياد فکری و مطالعاتی انگلیسی است در سال جاری گزارشی را پیرامون سازمان مجاهدین خلق ایران منتشر کرد و با اين جمله آغاز نمود که حضور مجاهدین خلق در عراق فاقد هرگونه مشروعیتی است و 3000 شورشی ایرانی رژيم صدام را در سرکوب شیعیان و کردهای عراقی یاری کردند از سوی دیگر مجاهدین خلق در ترور شهروندان آمریکایی در ایران در دوران حکومت شاه دست داشته اند. این گزارش در پايان خواستار محاکمه آن دسته از اعضای سازمان می گردد که در فعالیت های تروریستی عراق دست داشته اند.

حال به گزارش مؤسسه تحقیقات دفاع ملی آمریکا – رند – می رسیم که یکی از مطرح ترین مؤسسات و اتاق های فکر آمریکا در حوزه مطالعات و پژوهشهای سیاسی و دفاعی و نظامی است. این مؤسسه گزارشی را در حدود يکصد صفحه پيرامون سازمان مجاهدين خلق و تاريخچه و جنايت های آنان در عراق و ایران منتشر و در بخشی از آن اعتراف می کند که 70 درصد عناصر سازمان به فريب و اجبار در داخل آن نگاه داشته شده اند آنگاه پيرامون قاچاق خانواده اعضای سازمان به عراق می گويد و اينکه چگونه اموال خانواده ها به سرقت می رود و به زور آنان را در داخل پادگان های منافقین نگاه میدارند. طبیعتا ً ورود این اشخاص به عراق که در حال حاضر عضو سازمان به شمار می روند غیر قانونی بوده و دولت عراق می تواند آنان را به این جرم محاکمه یا اخراج کند.

حتی مشاور سابق نخست وزیر رژيم صهیونیستی " اليعازر تسفرير " چندی قبل در گفتگو با رادیو ارتش اسرائيل عنوان می کند که این رژيم اقدام به آموزش برخی از عناصر کرد در پادگان اشرف نموده است و اظهارات این مقام اسرائيلی بهترین دليل بر همکاری اين گروه با رژيم غاصب اسرائيل است که عناصر نظامی آن بواسطه سازمان مجاهدين خلق در استان دیالی تردد می کنند.

اما آنچه که جالب توجه است قرار شماره 09 – 1059 دادگاه استيناف آمريکا است که اطلاعات مهم و دهشتناکی پيرامون این گروه خطرناک و توانایی آن در برهم زدن امنیت ملی عراق به دست می دهد. اين قرار که مستند به اطلاعات جامعه اطلاعاتی آمريکا است می گويد : "دختران جوان عراقی که برای حمله انتحاری به شهر کربلا آماده می شدند پيش از تحويل مسؤوليت پادگان اشرف به نیروهای عراقی در این مقر و توسط سازمان مجاهدين خلق آموزش های خود را دريافت می کرده اند".

گزارش دادگاه ياد آوری می کند که سازمان همچنان قادر به اجرای عمليات تروریستی است و تأکيد می کند که این گروه اهداف خشونت طلبانه ای برای کسب هدف های سیاسی دارد.

تمامی اين گزارش ها و گفته ها از مؤسسات و مراکز مطالعاتی صادر گردیده است که به خوبی با تاريخ گروهک مجاهدي خلق آشنا هستند و تمامی تحرکات آنها را در عراق از زمان حضور این گروه در اين کشور تاکنون زیر نظر دارند بنابراین بهتر است که نمايندگان اروپا نگاهی مجدد و دقیق به آرشيو مطبوعات و تاريخ این باند تبهکار بیندازند.

حتی سازمانهای دولتی در اروپا طی ماههای اخير نيز بيانیه هایی در محکوميت سازمان مجاهدين خلق منتشر کرده اند. سخنگوی وزارت امور خارجه انگلیس " بري مارستن " در ژوئن 2010 اعلام نمود که سازمان مجاهدي خلق مسؤول بسیاری از جنایت های صورت گرفته در حق ملت ایران است و اين سازمان تاکنون هيچ يک از خشونتها را محکوم نکرده است. ما اعتقاد داريم که این گروه هيچ محبوبیتی در بين مردم ایران ندارد.

اداره مهاجرت سوئد نيز مدتی پيش قانونی را به اجرا درآورد که به موجب آن اعطای پناهندگی به مهاجران ایرانی تنها پس از گذشت 25 سال از جدایی آنها از مجاهدين خلق امکان پذير است.

همه اينها به چه معناست؟ آيا تمام این گفته ها و اقدامات از سوی يک گروه صادر می شود تا ادعا شود که فشار علیه سازمان يا دشمنی با او است ؟ در حقيقت کسی که اين چنين فکر کند بر خود خنديده است.

چرا تمامی سايت های وابسته به جداشدگان از مجاهدين خلق چندی پيش به تجديد فعالیت های جاسوسی سازمان در آلمان پس از سفر اخیر مريم رجوی به این کشور اشاره داشته اند. همه این سایت ها اتفاق نظر دارند که مأموریت این شبکه ها جاسوسی از توده های ایرانی مقيم آلمان است.

آيا سازمانی که در داخل يک کشور بزرگ اروپایی اقدام به جاسوسی علیه هموطنان خود می کند نمی تواند در داخل خاک عراق -اين کشور در رنج- از ترور و آشوب جاسوسی کند؟

اين مسأله به اينجا ختم نمی شود، دفتر کمک رسانی سازمان ملل در عراق (يونامی) در بيانيه ای که در ماه می 2010 صادر کرد و طی مواد 53 و 54 بیانيه مذکور به تعامل انسانی دولت عراق با اعضای سازمان و تقديم انواع خدمات از سوی عراق به این گروه اشاره می کند و بر حق دولت عراق مبنی بر کنترل پادگان اشرف و ضرورت اطاعت اعضای حاضر در پادگان از قوانين این کشور اصرار می ورزد.

همچنين مدیر سیاسی و مسؤول حقوق بشز يونامی آقای " مدو اجاريا " طی گفتگویی که با چند تن از خانوادهای اعضای زندانی پادگان اشرف داشت از مسؤولين اين سازمان انتقاد می نماید و مخالفت آنان با ديدار خانواده ها با فرزندان خود را نقض آشکار حقوق بشر می خواند. اين مسؤول بين المللی همچنين با انتقاد از کشورها و گروههایی که در اين مورد دخالت می کنند مسؤوليت پادگان اشرف را تنها در حيطه اختيارات دولت عراق می داند.

برغم همه اين گفته ها و پس از ارائه تمامی این اسناد و ادله و گفته های محکم و قوی که مستدل به وقايع تاريخی غیر قابل انکار است بسيار عجيب است که می شنويم اتحادیه اروپا درخواست حذف نام این سازمان را از ليست تروریستی می کند. اما همانگونه که در آغاز این مقاله توضيح داده شد اين ملت عراق است که هزينه دشمنی و کینه توزی اتحادیه اروپا علیه ایران را می پردازد و روشن نيست که این نمايندگان چگونه می خواهند دستهای مجاهدين خلق که آغشته به خون هزاران شهروعراقی و ايرانی و آمريکایی است را پاک کنند؟

علی رغم اينکه اين بیانیه يک تبليغ رسانه ای پوشالی از سوی اروپایی ها به شمار می رود اعتقاد دارم که دولت عراق بايد موضعی جدی تر از گذشته در قبال اين گروه تروریستی که ملت و حکومت عراق را از طريق تصاوير و کاريکاتورهای استهزاء آميز تحقير نموده است اتخاذ کند و هيچ توجهی به اقدامات اروپایی ها نداشته باشد به هر حال همگان می دانند که مجاهدين خلق چه کسانی هستند، ملت عراق چه کسانی هستند و تروریست ها و قربانيان چه کسانی ؟!

* نويسنده عراقی