نگاهي به تاريخچه اقدامات تروريستي ايالات متحده در سراسر دنيا نشان ميدهد كه ايران همواره جزو كشورهاي رده اول، مورد هدف امريكا بوده است.
روزهاي مختلفي در تقويم ثبت شده كه همگي يادآور اقدامات تروريستي مستقيم و غير مستقيم ايالات متحده عليه شهروندان ايراني است. دوازدهم تيرماه سال ۶۷ نيز يكي ديگر از همين روزها است كه ايرانيان با پوست و خون خود، اقدامات تروريستي اين كشور تروريست پرور را لمس كردند. اقدامي كه اين بار باعث كشته شدن ۲۹۰ مسافر بيگناه پرواز ۶۵۵ هواپيماي جمهوري اسلامي، طي حمله ناو وينسنس آمريكا به اين هواپيماي مسافربري شد.
در آن روز هواپيماي ايرباس جمهوري اسلامي از بندر عباس عازم دبي در امارات متحده عربي بود. در همان حال ناو متخاصم آمريكايي كه مشغول پرسه زني در آبهاي خليج فارس بود، در اقدام تروريستي آشكار، با شليك موشكي اين هواپيماي مسافربري را ساقط ميكند. موضوعي كه ايالات متحده هيچگاه حاضر به پذيرش رسمي آن نشد و نهادهاي بينالمللي نيز فشاري به اين كشور براي پذيرش اين اقدام عليه بشريت نياوردند. نكته جالبتر در اين ميان آن است كه تمامي خدمه اين ناو جنگي و فرمانده آن ويل راجرز كه دستور شليك به سوي هواپيماي مسافربري ايراني را صادر كرده بود، پس از بازگشت به ايالات متحده مورد قدرداني مقامات اين كشور قرار ميگيرند و فرمانده آن نيز مدال لياقت دريافت ميكند.
آمريكا زير بار نميرود
تمامي اين واقعه تروريستي توسط ايالات متحده در حالي صورت گرفت كه اين كشور هيچگاه حاضر به پذيرش اين اقدام تروريستي خود نشد. آنها در توجيه اقدام خود اينگونه عنوان كردند كه در روزهاي دوم و سوم جولاي منطقه خليج فارس بسيار ناامن بود و كشتيهاي مختلفي از جمله يك كشتي پاكستاني و يك كشتي ليبريايي مورد حمله قرار گرفته بودند. در همان روز يك هواپيماي اف ـ ۱۴ ايران از فرودگاه بندرعباس پرواز كرده بود و قصد حمله به كشتي آمريكايي را داشت.
با توجه به اخطارهاي مكرري كه بيپاسخ مانده بود، فرمانده مزبور براي دفاع از كشتي خود در برابر خطر احتمالي دست به حمله زده بود. اين در حالي بود كه به گفته كارشناسان صنعت هوانوردي، هواپيماي مسافربري ايراني تجهيزات دريافت سيگنالهاي نظامي را نداشته و از سوي ديگر با توجه به آنكه مأموريتي نظامي نداشته نبايد به پيامهاي آنان نيز پاسخ ميداده است. علاوه بر اين نوع حركت اين هواپيما تفاوت زيادي با هواپيماهاي جنگنده داشته كه اين موضوع با توجه به در اختيار داشتن رادارهاي پيشرفته در ناو وينسنس به راحتي قابل تشخيص بوده است. اين ادعا زماني مضحك به نظر ميرسد كه بدانيم، وينسنس مجهز به سيستم راداري «ايجيز» (Agies) بوده كه يكي از معروفترين و پيشرفتهترين سيستمهاي راداري در تمام جهان محسوب ميشود.
اقدامات ديپلماتيك ايران عليه آمريكا
با وقوع اين اقدام تروريستي، دستگاه ديپلماسي كشور كه هدايت آن بر عهده دكتر علي اكبر ولايتي بود، در نامهاي خواستار تشكيل جلسه فوري شوراي امنيت سازمان ملل متحد ميشود و پس از اين جلسه قطعنامهاي صادر ميشود كه در آن هيچ نامي از ايالات متحده به عنوان مقصر اين واقعه تلخ برده نميشود و تنها به ابراز همدردي با خانواده قربانيان و دعوت به رعايت مقررات و رويههاي سلامت هوانوردي و همچنين استقبال از تصميم سازمان هوانوردي بينالمللي براي ايجاد تيم تحقيق كفايت ميشود. در عين حال جمهوري اسلامي نيز هيچگاه خدمه اين ناو را به عنوان عامل اصلي وقوع اين جنايت مورد تعقيب بينالمللي قرار نداد؛ ماجرايي كه همچنان يكي از مهمترين سؤالات اذهان عمومي كشور است.
يك بام و دو هواي حقوق بشر
در همين ارتباط دكتر محمد حسين نقوي حسيني، سخنگوي كميسيون امنيت ملي مجلس نهم و رئيس كميته حقوق بشر مجلس هشتم به خبرنگار جوان ميگويد: واقعاً در آن دوره وزارت امورخارجه تلاشهاي گستردهاي براي محكوميت آمريكا انجام داد اما با توجه به وابستگي شديد سازمانهاي بينالمللي به قدرتهاي غربي، عملاً اين تلاشها ثمري نداشت.
وي در ادامه افزود: سكوت سازمانهاي بينالمللي مدعي حقوق بشر در خصوص واقعه هدف قرار دادن هواپيماي مسافربري جمهوري اسلامي، كه نقض آشكار حقوق بشر بود، اثبات كننده يك بام و دو هواي اين سازمانها در ماجراي حقوق بشر است. اين سازمانها بيشك جهتگيريهاي سياسي دارند و آرايشان نه تنها مستقل نيست بلكه تحت نفوذ مستقيم دولتهاي غربي است.
اين عضو كميسيون امنيت ملي به سكوت رسانهاي بنگاههاي خبري غربي در خصوص اين واقعه نيز اشاره كرد و گفت: دستگاه تبليغاتي غرب همواره سعي در بزرگنمايي مسائل پيش پا افتاده دارد و از كاه، كوه ميسازد. آنها همواره به دنبال آن هستند كه افكار عمومي را به نفع خود شكل دهند.
وي تصريح كرد: آنها پس از اعدام يك قاتل و متجاوز چنان شروع به بزرگنمايي و ايراد اتهام ميكنند كه دنيا فكر كند، اعدام شدگان بيگناه بودند اما در ماجراي سرنگوني هواپيماي ايراني كه قطعاً واقعهاي تروريستي است و بر خلاف تمام كنوانسيونهاي بينالمللي است و قطعا آگاهانه صورت گرفته، سكوت ميكنند.
در موضوعات حقوقي ضعيف هستيم
در همين حال سيد محمدجواد هاشمي نژاد دبيركل بنیاد هابيليان (خانواده شهداي ترور کشور) نيز با اشاره به سكوت غربيها در موضوع سرنگوني هواپيماي ايراني در خليج فارس گفت: واقعيت آن است كه غرب زماني كه قصد انجام كاري را دارد، مجموعه اقدامات سياسي، حقوقي، رسانهاي و حقوق بشري را در كنار هم قرار ميدهد تا اين حركت خود را قانوني جلوه دهد. نگاهي به موضوع جنگ ايران و عراق ميتواند اين موضوع را اثبات كند كه چطور ابتدا از عراق در جنگ حمايت كردند و سلاحهاي فراواني را در اختيار رژيم بعث قرار دادند اما در ادامه به همان كشور حمله كردند.
وي افزود: در خصوص ماجراي ساقط كردن هواپيماي ايراني در خليج فارس نيز اين موضوع قابل ذكر است. آنها از يك سو ميگويند كه ما متوجه اين هواپيما نبوديم و دچار اشتباه شديم اما از سوي ديگر به فرمانده ناو وينسنس مدال ميدهند. اين در حالي است كه اگر بخواهيم ادعاي آنها در خصوص اشتباه در تشخيص را بپذيريم، اهداي مدال به فرمانده ناو از سوي ايالات متحده ما را دچار تناقض خواهد كرد.
دبيركل بنیاد هابيليان در ادامه افزود: در همه جاي دنيا مرسوم است كه اگر كسي دچار اشتباهي شود، آن هم اشتباهي بزرگ كه باعث قتل عام مردم بيگناه ميشود، او را به شدت مواخذه ميكنند و در نيروهاي نظامي با كسر درجه وي را به پستي پايينتر خواهند فرستاد اما اهداي مدال به ويل راجرز نشان داد كه اين اقدام به هيچ وجه اشتباه نبوده، بلكه در كمال آگاهي بوده است.
هاشمي نژاد اقدام ايالات متحده را داراي پيام براي جمهوري اسلامي دانست و افزود: آنها زماني كه ديدند ديگر نميتوانند در جنگ با جمهوري اسلامي مقابله كنند و پيشروي نيروهاي ايراني آغاز شده بود، خواستار پايان جنگ شدند و با سرنگوني هواپيماي ايراني اخطار دادند كه اگر جنگ را متوقف نكنيد از قتل عام شهروندانتان نيز ابايي نداريم.
وي در بخش ديگري از اين گفتوگو، شوراي امنيت سازمان ملل را اهرمي براي فشار به كشورها به نفع ابرقدرتها دانست و گفت: عدم صدور قطعنامهعليه امريكا به خاطر اين اقدام ضد بشري نشان داد كه دنيا نبايد توقعي از سازمان ملل و شوراي امنيت داشته باشد. هاشمي نژاد در پاسخ به اين سؤال كه چرا جمهوري اسلامي خدمه ناو وينسنس به ويژه ويل راجرز فرمانده اين ناو را تحت تعقيب بينالمللي قرار نداد، گفت: ما بايد اين واقعيت را بپذيريم كه اصولاً روي حركتهاي حقوقي ضعف داريم و تاكنون نتوانستهايم اقدامي شايسته براي محكوميت تروريستهاي فعال عليه كشور و حاميان آنها انجام دهيم.