رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار این هفته با دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین برای نخستین‌بار نسبت به خطر نفوذ تکفیری‌ها در فلسطین هشدار داد.
این هشدار درباره سرزمینی که تاکنون تنها کلید واژه‌های ادبیات سیاسی ایران درباره آن مقاومت، انتفاضه، شهادت و اشغال‌گری بود شایان توجه و تأمل است. این نگرانی رهبری بیانگر رویدادها و تحولات جاری در سرزمین‌های اشغالی به‌ویژه نوار غزه و مبیّن واقعیتی موجود است؛ بخصوص اینکه شواهد نشان‌دهنده ظهور گروه‌های حامل اندیشه‌های تکفیری در سال‌های اخیر در این مناطق و تنش‌آفرینی آن‌هاست.
فارغ از چگونگی ظهور و حضور این گروه‌ها در فلسطین و جایگاه آن‌ها که نوشتن درباره آن فرصتی دیگر می‌طلبد آنچه مهم است بیان آسیب‌های ناشی از هرگونه نفوذ گروه‌های تکفیری در فلسطین است. هرچند حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ایجاد فتنه توسط این گروه‌ها را هدف اصلی از نفوذ در سرزمین‌های اشغالی بیان کرد اما در بررسی بیشتر این موضوع نکاتی چند قابل ملاحظه است:
- دور کردن ملت فلسطین از مبارزه با رژیم صهیونیستی و درگیر شدن با فتنه جدید تکفیری مهم‌ترین تهدیدی است که نفوذ این گروه‌ها در مناطق اشغالی و غیراشغالی به‌دنبال خود دارد. این موضوع به‌ویژه در برهه کنونی که به عنوان «انتفاضه چاقو» شناخته می‌شود و روند مبارزه را از غزه به کرانه باختری و شهرهای اشغالی کشانده است، بسیار مهم می‌نماید؛
- هرگونه حضور فتنه‌انگیز تکفیری‌ها در فلسطین عملا منجر به دور شدن نگاه امت اسلام از مسأله اساسی مسلمانان یعنی آزادی قدس شریف خواهد شد؛
- حضور تکفیری‌ها در فلسطین بخصوص در نوار غزه به‌طورطبیعی منجر به تنش و درگیری آن‌ها با جنبش‌های مقاومت خواهد شد، شواهد این موضوع اکنون در غزه به خوبی دیده می‌شود. هسته‌های تکفیری که مخفیانه شکل گرفته اکنون در حال علنی‌کردن فعالیت‌های خود است. جنبش حماس نیز تاکنون تعداد زیادی از عناصر تندرو سلفی و تکفیری را بازداشت کرده است. این تهدید در آینده می‌تواند به بروز تنش‌های جدی میان دولت حماس با این گروه‌ها که بعضا از عوامل داعش و بیعت‌کنندگان با البغدادی هستند، منجر شود. این تنش‌ها حکومت حماس را با چالش‌های داخلی و مهم امنیتی مواجه می‌کند؛
- فراوانی سلاح در سرزمین‌های اشغالی و همجواری با رژیم صهیونیستی و صحرای سینا که محل حضور تروریست‌های تکفیری مانند «انصار بیت‌المقدس» است می‌تواند این گروه‌های تکفیری را از مجموعه‌های فکری به گروه‌هایی مسلح تبدیل کند؛
- هرگونه اقدام هدفمند و برنامه‌ریزی‌شده از سوی گروه‌های تکفیری در فلسطین علیه رژیم صهیونیستی بهانه مناسبی برای سرکوب جنبش مقاومت و افزایش محاصره این مناطق می‌شود؛
- قدرت‌یابی گروه‌های تکفیری در این سرزمین همچنین می‌تواند در ایجاد یک جبهه درگیری داخلی مسلحانه در فلسطین و لو به شکل محدود کمک کند که در این صورت علاوه بر تضعیف مقاومت، موضوع مبارزه با رژیم صهیونیستی نیز تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد؛
- نفوذ گروه‌های تکفیری در فلسطین به معنای ایجاد یک زایش‌گاه جدید تروریسم تکفیری در منطقه علاوه بر کانون‌های موجود فعلی است. این مسأله کمک می‌کند حتی در صورت تضعیف یا استحاله گروه‌های تروریست تکفیری در کانون‌های فعلی بحران مانند عراق و سوریه، محیط‌های جغرافیایی دیگری در منطقه به عنوان جایگزین‌های جدید مطرح شوند؛
- حضور جدی تروریسم تکفیری در فلسطین و درگیر شدن این کشور با آن عملاً حتی موضوع تشکیل کشور مستقل فلسطینی را تا سال‌ها دچار وقفه جدی می‌کند؛
- افزون بر این‌ها هرگونه حضور و صف‌کشی تکفیری‌ها در فلسطین و تبعات ناشی از آن علاوه بر تغییر زاویه نگاه ملت‌های اسلامی از موضوع اشغال‌گری و تجاوزات رژیم صهیونیستی، در عمل می‌تواند به تغییر نگاه آنان به ملت فلسطین نیز مؤثر باشد؛
- حامیان فلسطین و گروه‌های مقاومت به‌ویژه ایران در شرایط حضور جدی تکفیری‌ها و فعال‌شدن هسته‌های تروریستی آن‌ها با وضعیت جدیدی در این کشور مواجه خواهد شد. در آن صورت تمرکز حامیان بر پشتیبانی و حمایت از متحدان در برابر تکفیری‌ها خواهد بود و دشمن اصلی یعنی رژیم اشغالگر در پرده حمایتی ایجاد شده توسط تکفیری‌ها خواهد رفت.
آشکار است که حامیان منطقه‌ای تروریست‌های تکفیری تلاش می‌کنند تا از این عنصر به عنوان عاملی که برهم‌زننده ثبات و امنیت کشورهای منطقه است به سود امنیت رژیم صهیونیستی که در تمامی سال‌های اخیر کوچک‌ترین تهدید را از سوی این گروه‌ها لمس نکرده استفاده کنند. نفوذ تکفیری‌ها در فلسطین طرحی هوشمندانه است که عملی‌شدن جدی آن باعث واردشدن ضربات سختی بر پیکره فلسطین خواهد شد. وحدت گروه‌های فلسطینی به‌ویژه گروه‌های مقاومت و دوری از اختلاف و انحصارطلبی و هوشیاری آنان می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از تحقق طرح نفوذ تکفیری‌ها در مناطق اشغالی و دورکردن منطقه از خطر ایجاد یک کانون دیگر بحرانی داشته باشد.
