تلاش منافقین برای خروج از فهرست گروه های تروریستی
در پس سخنرانی بوش برای زمینه سازی حمله به عراق در سازمان ملل متحد ، در خصوص پناه دادن عراق به گروه های تروریستی مخالف ایران ، منافقین درصدد برآمدند هیئتی را به آمریکا اعزام کنند تا در ملاقات با اعضای کنگره و حتی رئیس جمهور آن کشور آنها را نسبت به حضور منافقین در عراق توجیه کنند .
پس از تروریست شناخته شدن سازمان که آن را در منظر افکار عمومی جهان بیش از پیش رسوا نمود ، منافقین به خوبی می دانستند که این حادثه مسلماً ریزش نیروها ، قطع شدن کمک های مالی و از همه مهمتر بن بست ایدئولوژیکی را برای آنها به همراه خواهد داشت .
و سازمان پس از آن همه فریادها و شعارهای در ظاهر آزادی خواهانه و انسان دوستانه اکنون باید برای همیشه بساط خود را بر می چید .
با این حال سازمان منافقین برای این که خود را یک گروه اپوزیسیون مشروع جلوه دهد تا در سایه آن از کمک های مصوب آمریکا به مخالفان نظام ایران بهره مند شود در یک اقدام به اصطلاح تاکتیکی دست به تغییر نام سازمان برای خارج شدن از لیست گروه های تروریستی می زند و جبهه همبستگی ملی را برای اتحاد با دیگر گروه های مخالف ایرانی در تاریخ 13/8/81 تشکیل می دهد .
سازمان با این عمل یکبار دیگر با نادیده گرفتن تمام ادعاهای خود مبنی بر اصالت حرکت انقلابی خود و مزدور بودن دیگر گروه های اپوزیسیون در حالتی منفعل به آنها اعلام همبستگی می نماید ، سازمان منافقین با این عمل ضعف عقیدتی و تشکیلاتی و بالاتر از همه چهره نفاق خود را بیش از هر زمان دیگر حتی برای سایر گروه های مخالف با نظام و حامیان غربی شان آشکار کرد .
تلاش منافقین در این دوره بیشتر به منظور خروج از عنوان تروریست بودن صورت می پذیرفت، در همین راستا گروهک منافقین طی پیام های رادیویی و مکاتبات رمزی به کلیه نیروها و عناصر مرتبط با خود در داخل و خارج از کشور ابلاغ کرد که با ارسال نامه های متعدد و امضاهای متفاوت _ بدین صورت که هر شخص چندین نامه بنویسد _ خطاب به مسئولان بلند پایه آمریکا و سفارت سوئیس در تهران ، ضمن طرفداری از منافقین و تقدیر از مقامات آمریکایی به علت توافق با این گروهک در عراق ، درخواست کنند تا نام منافقین از فهرست گروه های تروریستی خارج شود .
علاوه بر این به هواداران تأکید شده بود به شکایت از مشکلات داخلی کشور پرداخته و در مقابل از منافقین به عنوان تنها تشکیلات نجات بخش مردم ایران یاد کنند ، از منظر سازمان منافقین جمع آوری و ارائه اسناد کمک های مردمی ، به سیاست مداران اروپا و آمریکا زمینه ساز تقویت ارتباط مردمی گروهک در داخل کشور و خروج از فهرست گروه های تروریستی است .
در همین راستا جعل سند از سوی منافقین با اقداماتی نظیر نامه نگاری های برخی از کسبه ، دانشجویان مستقل ، هواداران منافقین ، خانواده های اعضای منافقین و غیره به منظور خارج شدن نام گروهک از فهرست سازمان های تروریستی دنبال می شد .(1)
_________________________
1. روزنامه ایران ، 6/5/80
البته بدیهی بود که دولت آمریکا و دول اروپایی که اکنون مقابله با تروریسم را در اولویت برنامه های خود داشتند به ظاهر از سازمان منافقین حمایت نکنند ، بنابراین از این جهت کلیه فعالیت های منافقین عقیم ماند و حتی فشار بر این سازمان و سازمان های تابع آن روز به روز افزایش یافت .
در این بین آنچه را نباید از نظر دور داشت و به حق قابل تقدیر است ، تلاش دولت جمهوری اسلامی ایران و برخی نهادها و شخصیت ها در معرفی چهره پلید آن سازمان به جهانیان بود ، از جمله دولت جمهوری اسلامی ایران پس از مساعد یافتن جو جهانی علیه فعالیت های تروریستی منافقین اقدام به طرح دعاوی علیه این سازمان در دادگاه های بین المللی نمود .
جمهوری اسلامی ایران در این شکایت با بررسی پرونده تعدادی از افرادی که از دهه 60 تا آغاز سال 1381 توسط منافقین به شهادت رسیده اند ، نسبت به شناسایی نزدیک به یک صد تن از عناصر مرکزیت منافقین اقدام کرده و پس از اخذ شکایت از شکات خصوصی ، پرونده متشکله پس از گردش کار قانونی به پلیس بین الملل (اینترپول) ارسال شد .
همچنین در ارتباط با خمپاره اندازی منافقین به مجمع تشخیص مصلحت نظام که منجر به شهادت یک کارگر چاپخانه و مجروحیت تعدادی از مردم بی دفاع شد ، شکایتی را علیه منافقین تنظیم و برای دادگاه های بین المللی فرستاد .
در همین ارتباط بخشی از اقدامات تروریستی منافقین در کشورهای سوئد ، هلند ، انگلستان ، آمریکا ، فرانسه و آلمان نیز در حال جمع بندی برای روشن شدن جنایات آنان نزد افکار عمومی جهانی می باشد .
بنیاد هفت تیر نیز به عنوان یکی از شکات اصلی منافقین در جریان انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در تیر ماه 1360 که منجر به شهید شدن هفتاد و دو تن از یاران انقلاب شد ، نیز به همین منظور شکایتی را علیه منافقین تنظیم کرده و به دادگستری فرانسه ارسال داشت .
به دنبال این گونه اقدامات و با افشا شدن هر چه بیشتر ماهیت پلید این سازمان ، دیگر برای کشورهای اروپایی و آمریکایی حمایت از این سازمان مفلوک توجیهی نداشت و این دولت ها دیگر نمی خواستند در نزد افکار عمومی خود بیش از این هزینه حمایت از منافقین را بپردازند .
زیرا در آن صورت دیگر نمی توانستند امکانات مملکت خود را به منظور مقابله با تروریسم علیه دیگر کشورها به ویژه کشورهای جهان سوم بسیج کنند .
شاید به همین دلیل بود که حتی در کشور آلمان که منافقین سال ها آزادانه فعالیت داشتند به یک باره تحت تعقیب و مراقبت قرار گرفتند ، پلیس و سرویس های امنیتی آلمان با ثبت کلیه مکالمات نفرات منافقین در این کشور تلاش می کرد تا فعالیت های غیر قانونی آنان را شناسایی نموده و در صورت لزوم به عنوان سند علیه آنها در دادگاه های مورد استفاده قرار دهد .
به عنوان نمونه پلیس آلمان به یکی از هواداران سابق گروهک که از مدت ها پیش ارتباط خود را با تشکیلات نفاق در آلمان قطع نموده بود به هنگام پیگیری اخذ پاسپورت در دادگاه اعلام کرد : " شما با پایگاه مجاهدین ارتباط تلفنی داشته اید و برای این که ما (پلیس) به این مطلب پی نبریم تماس های خود را از تلفن عمومی برقرار کرده بودید ."
سازمان ملل متحد نیز پس از تروریست اعلان شدن سازمان و افشاگری های جمهوری اسلامی ایران علیه توان نظامی و تروریستی آن سازمان به همراه سابقه ای که منافقین در همکاری با صدام در کشتار مردم عراق داشتند ، اقدام به بازرسی قرارگاه های این سازمان در عراق نمود .
بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل مستقر در عراق دو واحد از قرارگاه های گروهک منافقین شامل : مقرهای موسوم به نسرین پارسیان و بدیع زادگان را به ترتیب در تاریخ های 24 و 26 دی ماه 1381 مورد بازرسی قرار دادند .
واکنش منافقین در قبال افشاگری های جمهوری اسلامی ایران
منافقین که در این شرایط از همه سو تحت فشار قرار گرفته و این مرتبه بیش از پیش نقش جمهوری اسلامی ایران را در فعالیت های تبلیغی علیه خود مشاهده می کرد ، سعی نمود یک بار دیگر با اقداماتی فضای داخل کشور را متشنج نشان دهد .
سازمان منافقین از این اقدام دو هدف را دنبال می نمود : اول این که در صورت موفقیت این برنامه نشان دهد که دولت جمهوری اسلامی به عنوان اصلی ترین شاکی این سازمان ، خود در داخل کشور مشکلات دارد و در این صورت می توانست آن را به نفع خود تبلیغ کند .
دیگر این که با این ترفند جمهوری اسلامی مشغول مسائل داخلی خود می شد و سازمان می توانست با تجدید قوا به دخالت بیشتر در امور داخلی کشور بپردازد و یک بار دیگر خود را برای اربابان کارآمد نشان داده و بدین ترتیب امیدوار باشد که شاید حمایت دوباره آنان را به دست آورد .
بنابراین این سازمان هم زمان با برخی جریانات پیش آمده در کشور به منظور ایجاد تشنج و ناآرامی در داخل کشور راهکارهایی از طریق سایت های اینترنتی و اعلامیه ها منتشر نمود .
گروهک منافقین در تماس با عوامل خود در داخل کشور از آنها می خواست نسبت به تهیه و ارسال عکس از شعار نویسی های انجام شده ، در داخل شهرها اقدام کنند .
این گروهک علاوه بر این اقدامات با بررسی دقیق رسانه های رسمی و غیر رسمی جمهوری اسلامی ایران به بزرگ نمایی کاستی ها ، اعتراضات مردمی ، اظهارات مسئولان و غیره تلاش می کرد و این موارد با نتیجه تلاش هواداران خود در داخل کشور معرفی می کرد ، طبیعی بود که منافقین یکی از راه های خارج شدن از بن بست فعلی (تروریست شناخته شدن سازمان) را نشان دادن مقبولیت خود در داخل کشور ارزیابی می کردند .
گروهک منافقین در یکی از سایت های پوششی خود با نام آموزش نحوه ساخت کوکتل مولوتف پیشرفته را آموزش داده است ، همچنین در صفحات دیگر این سایت ، رهنمودهای کاملی در مورد شعارنویسی ، کسب اطلاعات ، تشکیل هسته های مخفی و فعالیت های تبلیغی ارائه داده است .
منافقین در بسیاری از نارضایتی های اجتماعی از جمله اعتراضات دانشجویی ، کارگری ، اعتراضات صنفی و یا آیین های سنتی مانند چهارشنبه سوری ، با صدور اعلامیه های مکرر مخاطبان خود را به اقدامات عملی از قبیل : تخریب ، درگیری با مأموران نظامی ، امنیتی ، انتظامی و ارگان های انقلابی دعوت می نمود .
از جمله در یکی دیگر از سایت های اینترنتی خود 24 راه کار را برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران بیان کردند که : 1) تلاش برای ورشکسته ساختن حکومت از نظر مالی ، 2) کم کاری و فلج کردن دستگاه های حکومتی ، 3) گسترش اعتصاب ها و اعتراضات ، 4) گردآوری خرید و تهیه سلاح و مهمات ، 5) اعتراض مداوم برای کمبودها و فشارها از آن جمله بود .
البته منافقین فاقد آن مشروعیتی بودند که تبلیغات و برنامه های آنان حتی برای ایرانیان خارج از کشور نیز جذابیت داشته باشد ، تا چه برسد به مردم انقلابی و شهید پرور ایران که ماهیت این گروهک پلید را به خوبی شناخته و همیشه در برابر آن موضع گرفته اند .
منافقین این بار نیز دچار اشتباه شده بودند ، مردم و مسئولین کشور هوشیارتر از آن بودند که امکان هرگونه خودنمایی و فرصت ابراز وجود را به عناصر این سازمان بدهند و البته شرایط منطقه و افکار عمومی جهانی نیز دیگر به نفع منافقین نبود تا بتوانند با تبلیغات وسیع و عوام فریبانه فعالیت های تروریستی خود را پوشش دهند .
گروهک منافقین در ادامه فعالیت های خود برای خروج از فهرست سازمان های تروریستی درصدد برآمد تا با جلب نظر شخصیت های سیاسی و مطرح کشورهای اروپایی به منظور حمایت از سازمان منافقین در نزد افکار عمومی کشورهای غربی ، زمینه را برای خروج نام این سازمان از فهرست سازمان های تروریستی فراهم کند .
در همین راستا اعضای این سازمان در اروپا برنامه دیداری با نمایندگان پارلمان های اروپایی و سازمان های غیر دولتی را در سرلوحه فعالیت های خود قرار دادند که البته در مواردی موفق شده ولی در اکثر موارد با شکست مواجه می شدند .
از جمله این موارد می توان به اقدام گروهک منافقین برای کسب حمایت تعدادی از نمایندگان پارلمان ایتالیا به منظور حذف ناماین گروهک از فهرست سازمان های تروریستی در اواخر سال 81 اشاره کرد که با شکست مواجه شد .(1)
____________________________
1. روزنامه کیهان ، 12/11/1381
