شهید سیدابراهیم تارا

شغل: مسئول اطلاعات سپاه

تاریخ تولد: شهریور 1338

محل تولد: کردکوی(استان گلستان)

تاریخ شهادت: 20دی1361

محل شهادت: بوکان

شهید سیدابراهیم تارا در شهریور 1338 در شهر کردکوی از توابع استان گلستان دیده به جهان گشود و پس از مدتی به همراه خانواده به تهران عزیمت کرد.

در سال دوم ابتدایی از نعمت داشتن پدر محروم شد و به همین دلیل در کنار درس به کار مشغول شد؛ اما با این حال هیچگاه از تفکر و مطالعه دست برنداشت. وی با توجه به آنکه در دانشگاه نیز پذیرفته شده بود؛ اما نتوانست به ادامه تحصیل بپردازد.

با آغاز زمزمه‌های انقلاب اسلامی، شهید تارا نیز همچون دیگر انقلابیون به مبارزه با رژیم دست نشانده آمریکا پرداخت و لحظه‌ای از فعالیت در این زمینه دست برنداشت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال 1358 به عضویت این نهاد مردمی درآمد و در سال 1359 و با شروع درگیری‌ها در غرب کشور که توسط گروهک‌های ضد انقلاب به وجود آمده بود، به عنوان مسئول اطلاعات سپاه در منطقه 7 کشوری برای برقراری امنیت وارد کرمانشاه شد، که این منطقه شامل شهرهای کردستان، کرمانشاه، همدان، ایلام، قصرشیرین و ... نیز بود.

در سال‌های مبارزه و در تمام مدتی که برای ماموریت به شهرهای مختلف از جمله کرمانشاه، سنندج، سقز، کامیاران، بیجار و بوکان می‌رفت، برای مردم بومی آن مناطق فردی محجوب و دوست‌داشتنی بود. اخلاقش طوری بود که تعداد زیادی از نیروهای گروهک‌های ضد ‌انقلاب که از روی ناآگاهی وارد این معرکه شده بودند، بدون درگیری، فعالیت‌هایشان علیه نظام را متوقف کرده و به یاری نظام برخواستند.

نوع رفتار شهید تارا و برخورد دوستانه‌اش با مردم منطقه، خاری در چشم گروهک‌های ضد انقلاب و مخالف نظام بود، زیرا این گروهک‌های تروریستی با وجود فردی همچون سیدابراهیم که در قلب مردم بومی جای داشت، حمایت‌های مردمی و پایگاه‌های شهری خودشان را از دست می‌‌دادند. به همین جهت بارها قصد جانش را کردند. سرانجام در آخرین ماموریتی که شهید تارا در تاریخ 20 دی 1361 به بوکان اعزام شده بود، در کمین گروهک کومله به اسارت گرفته شد.

سید ابراهیم با اخلاق و رفتارش چنان ضربه‌ای به گروهک‌های ضد انقلاب همچون گروهک کومله وارد کرده بود که آنها پس از به اسارت در آوردن او، راضی به کشتنش نشدند و مدتها او را مورد شکنجه‌های وحشیانه قرار دادند و در نهایت او را در زیر همین شکنجه‌ها به آرزوی دیرینه و سعادت ابدی شهادت رساندند. تا به امروز پیکر زجر کشیده شهید تارا به آغوش خانواده‌اش بازنگشته است.