این نام در سال‌های اولیه پس از پیروزی انقلاب به گروهی در شمال‌غرب ایران اطلاق می‌شد، که شیخ عثمان نقشبندی و پسرانش که اصالتاً عراقی بودند و در سال 1337 به ایران (مریوان) آمده بودند، پایه‌گذاری‌اش کردند. روابط شیخ با شاه خوب بود و پسرانش نماینده مجلس، مدیر، رادیو و تلویزیون کردستان و مدیرکل اطلاعات و جهانگردی شده بودند. در دوران مبارزات انقلاب نقش مهمی در سرکوب مردم منطقه داشتند؛ ولی با پیروزی انقلاب اسلامی به عراق فرار کردند و با شکل‌گیری فعالیت‌های مسلحانه و تروریستی ضدانقلاب در منطقه، با نیرویی حدود دوهزار فرد مسلح وارد خاک ایران شده و به اقدامات تروریستی پرداختند. پس از مدت کوتاهی گروه رزگاری یکی از همپیمانان حزب دموکرات گردید و به همراهی با دیگر گروه‌های چپ با مشی مسلحانه به ادقامات خود علیه جمهوری اسلامی ایران ادامه داد. این گروه تا سال 1368 ناامنی های فراوانی در مریوان، سنندج، پاوه و اورامانات به وجود آورد. ضمن این که وظیفۀ جاسوسی برای متجاوزین عراقی را نیز برعهده داشت. از فتواي معروف شيخ عثمان نقشبندي كه گفته بود هركس ده پاسدار امام خميني (ره) را بكشد بهشت بر او واجب مي‌شود. گروه رزگاری تلاش زیادی در ایجاد اختلاف میان شیعیان و اهل سنت کردستان انجام داد تا از طریق ایجاد اختلاف بتواند به اهداف خود برسد. سرانجام این گروهک پس از ضربات متعدد نیروهای نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی متلاشی گردید و بیشتر اعضای آن متواری شده و یا خود را تسلیم نیروهای جمهوری اسلامی ایران کردند.
تاریخ تأسیس: 1357؛
رهبران: شیخ عثمان نقشبندی؛
نوع اقدامات تروریستی: جنگ مسلحانه و ترور؛
اعتقادات: فرقه افراطی مذهبی؛
منطقه فعالیت: شمال‌غرب ایران (کردستان، آذربایجان غربی، کرمانشاه)؛
سکونتگاه رهبران فعلی: -
وضعیت فعلی: منحل شده است.
