یک فرقه تروریستی و دوستان ترامپی‌ آن

دوستی و نزدیکی زیاد افراد موثر در دولت ترامپ با گروهک ‌تروریستی منافقین، یکی از واضح‌ترین شاخص‌های غلط در سیاست‌های دولت ترامپ در رابطه با ایران است. جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا و رودی جولیانی، وکیل‌مدافع ترامپ، از برجسته‌ترین و مهم‌ترین میهمانان تجمعات منافقین هستند که در ازای دریافت ده‌ها هزار دلار در جمع اعضا و هوادارن آن گروه سخنرانی می‌کنند.

به عنوان مثال در ماه فوریه، جولیانی در تجمع طرفداران منافقین در ورشو(پایتخت لهستان) در حاشیه کنفرانسی که توسط آمریکا در رابطه با مسائل خاورمیانه تشکیل شده بود، حاضر شد و با ایراد سخنان تند علیه مقامات ایرانی، بیان کرد که آمریکا باید دولت ایران را سرنگون و رجوی را جایگزین آن‌ها کند.[1]

وزارت امور خارجه آمریکا سال‌ها منافقین را به عنوان یک گروه تروریستی به رسمیت می‌شناخت؛ اما پس از تلاش‌های بسیار و سرمایه‌گذاری هنگفت منافقین بر روی کمپین لابی‌گری حمایت‌شده توسط مقامات برجسته سیاسی از هر دو حزب آمریکا، وزیر امور خارجه هیلاری کلینتون در سپتامبر 2012 اعلام کرد که این گروه از فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی حذف خواهد شد.

هر چند یکی از مقامات ارشد وزارت امور خارجه درباره حذف منافقین از فهرست تروریستی وزارت خارجه ایالات متحده می‌گوید که وزارت از گذشته تروریستی منافقین که شامل کشتن شهروندان آمریکایی در ایران در دهه 1970 و حمله‌شان به خاک آمریکا در سال 1992 بود، چشم‌پوشی و آن را فراموش نمی‌کند. وی همچنین اشاره کرد که وزارت نگرانی جدی درباره منافقین به عنوان یک سازمان دارد؛ خصوصاً با توجه به اتهامات وارده بر این گروه درخصوص سوءرفتار با اعضای خود.[2]

دانیل بنجامین، هماهنگ‌کننده بخش مبارزه با تروریسم در وزارت امور خارجه از 2009 تا 2012، در مقاله‌ای در پولیتیکو که در 13دسامبر2016 منتشر شد، اظهار می‌کند که هنگام خارج‌کردن منافقین از فهرست تروریستی، وزارت از گذشته تروریستی این گروه آگاهی داشته است:

«براساس مستندات سیستم اطلاعاتی آمریکا، ایالات متحده طی چندین دهه سازمان مجاهدین خلق را برای کشتن سه سرهنگ ارتش ایالات متحده، سه پیمانکار آمریکایی، بمباران تأسیسات چندین شرکت آمریکایی و کشتن ایرانیان بی‌گناه مقصر دانسته است. دولت‌های مختلف ایالات متحده تلاش‌های مجاهدین خلق را برای تبرئه خود از اقداماتی که در گذشته انجام داده با این ادعا که آن‌ها نتیجه مدیریت، به تعبیر توریچلی، یک «گروه مارکسیستی» بوده که در نبود رهبران اصلی سازمان که آن زمان در زندان به‌سر می‌بردند، برای مدت کوتاهی کنترل سازمان را در اختیار گرفته بودند، رد می‌کند.»[3]  

در همان مقاله، بنجامین به پاسخ کتبی معاون وزیر امور خارجه(رابرت پلترو) به سوال یکی از کمیته‌های فرعی کنگره آمریکا در سال 1992 در مورد منافقین اشاره می‌کند که در پاسخ اینچنین اظهار داشته بود: «وزارت امور خارجه آمریکا با توجه به گذشته سازمان در استفاده از تروریسم و ادامه حمایت از خشونت و تناقض اساسی بین سیاست‌های آن و آمریکا، با مجاهدین خلق هیچ معامله‌ای نمی‌کند.»[4]

در آوریل سال 2015، زمانی که از مریم رجوی دعوت شده بود برای ارائه شهادت در خصوص داعش در یکی از جلسات استماع کنگره حضور پیدا کند، دانیل بنجامین به همراه رابرت فورد، سفیر سابق آمریکا در سوریه، حاضر نشدند در آن جلسه حضور پیدا کنند. بنجامين دعوت از رجوی را «شرم‌آور» توصيف کرد و فورد در اظهارنظری جنجالی به ال‌مانيتور گفت: «مجاهدين خلق چه مزخرفی در مورد دولت اسلامی دارد که بگوید؟»

گروهک منافقین در واشنگتن و به ویژه در میان گروه‌های تندرو ضدایرانی، جاپای خود را باز کرده است و به تعبیر الی کلیفتون، خبرنگار لوبلاگ، تأثیرگذاری روزافزونش همزمان شده است با «جریان پولی که از سمت گروه به جیب سیاستمداران آمریکایی روانه می‌شود.»[5] کلیفتون و علی غریب، در سال 2015 در مقاله‌‌ای در اینترسپت نوشتند منافقین از سال 2009 تا 2015 بیش از 330 هزار دلار صرف کمک‌های سیاسی به مقامات آمریکایی کرده‌اند.[6] روزنامه نیویورک در سال 2012 در مقاله‌ای به قلم اسکایت شین درباره این مدافعان گروهک می‌نویسد: «بسیاری از حامیان برجسته آمریکایی آ‌ن‌ها، 15 تا 30هزار دلار در ازای سخنرانی برای گروه گرفته‌اند. آن‌ها همچنین در قالب مسافرت‌های لوکس بدون این‌که یک دلار از جیب خود هزینه کنند، به پاریس و دیگر شهرهای جهان سفر می‌کنند  تا در مراسم‌ مجاهدین خلق شرکت کنند. اد رندل، فرماندار سابق پنسیلوانیا، در مارس 2012 تأیید کرد که منافقین مبلغ 150 تا 160 هزار دلار به او پرداخت کرده‌اند. به نظر می‌رسد به دیگر پشتیبانان درجه اول نیز به همین شکل پاداش داده‌اند. »[7] به گفته غریب و کلیفتون، از زمان خارج‌شدن منافقین از لیست سازمان‌های تروریستی وزارت امور خارجه آمریکا، نفوذ گروه در کاپیتول هیل، از حاشیه کنگره به جریان‌های اصلی و معتبر جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها ارتقا یافته است.[8]

تاریخچه

«سازمان مجاهدین خلق» به عنوان یک جنبش دانشجویی مخالف شاه ایران شروع به کار کرد و ایدئولوژی‌ای را که ترکیبی عجیب از اسلام‌گرایی و مارکسیسم بود، تبلیغ می‌کرد. این گروه در ابتدا به شدت ضدآمریکایی بود. عملیات‌‌‌ تروریستی این گروه شرکت‌های تجاری آمریکایی را هدف قرار دادند و علاوه بر کشتن شش تن از شهروندان آمریکایی، قربانیان ایرانی بی‌شماری را در کارنامه خود دارند.

در سال 1981، رهبری منافقین سعی در سرنگونی رژیم تازه‌تأسیس اسلامی کرد و به‌این منظور رشته‌عملیات‌ بمب‌گذاری خود را شروع کرد. این عملیات شامل بمب‌گذاری در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی، که در آن حدود 70 تن از مقامات عالی‌رتبه ایرانی ازجمله رئیس دیوان عالی کشور آیت‌الله محمد بهشتی کشته شدند، و دفتر نخست وزیری، که به کشته‌شدن محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر، رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر وقت، منجر شد، می‌شود. به اذعان گزارش وزارت خارجه آمریکا، این حملات منجر به قیام مردمی علیه منافقین شد.[9]

در زمان جنگ ایران و عراق، منافقین همکاری همه‌جانبه خود را با صدام‌حسین آغاز کردند. دیکتاتور عراق به گروه اسلحه، پول نقد و محلی برای استقرار(به نام کمپ اشرف) داد و در مقابل خواستار تداوم حملات آن‌ها در داخل ایران و همچنین کمک به سرکوب مخالفان داخلی‌اش شد. به گفته پل پیلار، پژوهشگر ارشد مرکز مطالعات امنیتی دانشگاه جورج تون و استاد سابق این دانشگاه، ایرانیان در این مرحله از تاریخ، اقدامات منافقین را یک خیانت غیر قابل بخشش دانستند؛ به‌طوری‌که حامیان باقی‌مانده خود در داخل ایران را به‌تمامی از دست دادند.[10]

در می 1988، نیویورک‌تایمز نیروهای منافقین را «یک واحد پیاده‌نظام سبک و مجهز به توپخانه و خودروهای زرهی ساخت شوروی» توصیف کرد. این روزنامه همچنین خاطرنشان کرد: «گروه تاکتیک‌ها و رویه‌های نظامی شوروی را، که عراق هم از آن استفاده می‌کند، به‌کار می‌گیرد.»[11]

براساس گزارش تروریسم سال 2009 وزارت خارجه آمریکا، برمبنای شواهد به‌دست‌آمده پس از سقوط صدام‌، منافقین از سال 1999 تا 2003 میلیون‌ها دلار از صدام بابت برنامه جانبی «نفت در برابر غذا» دریافت کردند. برپایه این گزارش، در جریان اشغال عراق لیستی از سیزده سازمان به دست آمد که چنین کمک‌هایی را از صدام دریافت می‌کردند و نام منافقین هم در بین آن‌ها مشاهده می‌شود. این گزارش می‌افزاید شواهدی که نشان‌دهنده ارتباط منافقین با رژیم سابق عراق است، شامل اسناد مکتوب و نیز ویدئوهایی است از اهدای کیفی از پول به رهبران شناخته شده منافقین توسط صدام و آموزش‌های نظامی ارتش عراق به منافقین.[12]

بنابه گزارش مؤسسه رند در سال 2009، در مقابل پشتیبانی صدام، منافقین کمک‌هایی در زمینه‌ جاسوسی از داخل ايران، بازجویی و اقرارگیری، ترجمه‌از فارسی و همکاری مستقيم نظامی ارائه می‌دادند. برپایه این گزارش، منافقین حملات متعددی به ایران در مناطق مرزی کردند و درگیری‌ها‌یی با نيروهاي نظامي ايران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامي داشتند که گاهي ارتش عراق هم در این مبارزات به آن‌ها کمک می‌کرد. رند در گزارش خود می‌نویسد بیش از یک‌چهارم اعضای منافقین در این حملات ناموفق در عراق کشته شدند.[13]

در 20 ژوئن 1987 گروهک منافقین، شکل‌گیری ارتش آزادی‌بخش ملی در داخل عراق را اعلام کرد و سال بعد، در هشتمین سال جنگ ایران و عراق، ارتش آزادی‌بخش ملی چندین حمله به ایران کرد. بزرگترین عملیات، با اسم رمز «فروغ جاویدان» پس از موافقت ایران با قطعنامه سازمان ملل مبنی بر آتش‌بس در 18 ژوئیه 1988 صورت گرفت. مسعود بنی‌صدر، از اعضای عالی‌رتبه سابق سازمان که به‌عنوان نماينده گروه در سازمان ملل متحد و ايالات متحده فعالیت می‌کرد، درباره این عملیات می‌نویسد: «نیروهای ارتش آزادی‌بخش ملی که تقریباً 7 هزار مبارز بودند، بلافاصله برای حمله به ایران تجهیز شده بودند. حدود ده سال بعد، زمانی که سازمان برای اولین بار اسامی و عکس‌های کشته‌شدگان عملیات را منتشر کرد، تعداد کشته‌ها 1304 نفر اعلام شد. تلفات رسمی دیگر شامل 1100 نفر زخمی بود که 11 نفر آن‌ها بعدا فوت کردند.»[14]

به‌گزارش نیویورک‌تایمز، در سال 1991، صدام‌حسین از منافقین و تانک‌های آن‌ها به عنوان نیروهای پیشرو برای سرکوب قیام کردها در شمال و شورش‌های شیعی در جنوب عراق استفاده کرد. برپایه این گزارش، اعضای سابق منافقین دستور ننگین مریم رجوی در آن زمان را به یاد می‌آورند: «کردها را زیر تانک‌های خود ببرید و گلوله‌های خود را برای سپاه پاسداران ایران حفظ کنید.»[15]

نیویورک‌تایمز در 6آوریل 1992 نوشت، منافقین در موجی از حملات هماهنگ، به سفارت‌خانه‌های ایران در نیویورک، اتاوا و هشت کشور اروپای غربی یورش برده، اقدام به تخریب دفاتر و گروگان‌گیری کردند. در اروپا صدها نفر از اعضای این سازمان به سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های تهران در آلمان، فرانسه، بریتانیا، سوئیس، هلند، دانمارک، سوئد و نروژ حمله کردند. شماری از تظاهرکنندگان دستگیر شدند و بسیاری از سفارت‌خانه‌های ایران بعضاً توسط کوکتل مولوتف به شدت آسیب دید. در بیانیه‌ای از مقر منافقین در بن، اعلام شد که این حملات به نشان اعتراض به بمباران پایگاه «ارتش آزادی‌بخش ملی» در 40مایلی شمال بغداد صورت گرفته است.[16]

برپایه گزارش «مؤسسه اسناد ملی پیشگیری از تروریسم» آمریکا، در روز 5آوریل1992، حدود ساعت 1:45 بعد از ظهر، دفتر نمایندگی ایران در محل سازمان ملل در نیویورک توسط پنج نفر که خود را از اعضای سازمان مجاهدین خلق معرفی کردند، موردحمله قرار گرفت و اشغال شد. برپایه این گزارش، پنج فرد متجاوز دستگیر و به نقض سه مورد از قوانین آمریکا متهم شدند.[17]

در آوریل 1999، منافقین فرمانده نظامی سرشناس ایرانی را مورد هدف قرار دادند و سرتیپ علی صیاد شیرازی، معاون رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران، را ترور کردند.

خصوصیات فرقه‌گون

مؤسسه رند در سال 2009 گزارشی را درباره وضعیت اعضای منافقین در کمپ اشرف، اولین پایگاه منافقین در عراق، منتشر کرد. این گزارش که با عنوان «سازمان مجاهدین خلق در عراق؛ معمای سیاسی» منتشر شد، عنوان می‌کند که تا 70 درصد از اعضای منافقین علی‌رغم میل باطنی خود در آنجا نگه‌داشته می‌شدند.[18] جرمیا گولکا، نویسنده این گزارش، در گفتگو با مینت‌پرس‌نیوز بیان کرده است: «در اردوگاه‌های مجاهدین خلق، مجموعه‌ای از هنجارها وجود دارد که همگی از مصادیق کلاسیک نظریات درباره فرقه‌ها محسوب می‌شوند. از این قبیل می‌توان به محرومیت از خواب، پروژه‌های کار اجباری، تجرد اجباری، طلاق اجباری و تفکیک جنسیتی اشاره کرد.»[19]

بر اساس گزارش رند، در کمپ اشرف، بستگان و همسران سابق در مجموعه‌های جداگانه نگهداری می‌شدند و مجاز به دیدن یکدیگر نبودند:

«مردان و زنان در اردوگاه‌های‌ مجاهدین خلق به صورت سخت‌گیرانه‌ای جدا از هم هستند. محل زندگی آن‌ها بر اساس جنسیت جداسازی می‌شود و در دیگر ساختمان‌ها، خطوطی در وسط راهرو رسم می‌شوند و آن‌ها را به دو قسمت مردان و زنان تقسیم می‌کنند. مردان و زنان در سطح رهبری از تماس با یکدیگر ممنوع می‌باشند؛ مگر اینکه آن‌ها به صورت رسمی و موردی اجازه دریافت کنند.»[20]

براساس این گزارش، برای اعمال یک‌سری مقررات نظامی جدید، اعضای رسمی منافقین نه‌تنها محل زندگیشان بر حسب جنسیت جداسازی می‌شود، بلکه از همسرانشان طلاق داده می‌شوند، در تجرد کامل نگه‌داشته می‌شوند و حتی ارتباطاتشان با دوستان و خانواده‌شان، هم در داخل و هم در خارج از تشکیلات قطع می‌شود:

«دوستی نزدیک را به عنوان «روابط آزاد» در نظر می‌گیرند و به شدت ممنوع است. اعضا تنها می‌توانند با فرمانده واحد خود، آن هم در موارد خاص، آزادانه در ارتباط باشند و برای هر نوع ارتباط دیگری اجازه فرماندهان لازم است. خبرچینان بر مکالمات میان اعضای گروه نظارت می‌کنند. در بسیاری از موارد، به خانواده‌های منافقین در ایران گفته می‌شود که بستگانشان فوت کرده یا کشته شده‌اند.»[21]

الیزابت روبین، نویسنده سابق نیویورک تایمز، در آوریل 2011 در مأموریتی از کمپ اشرف بازدید داشت. او مشاهداتش از خصوصیات فرقه‌گون داخل اردوگاه را این‌گونه توصیف می‌کند:

«در کمپ اشرف، 40‌متری شمال بغداد و نزدیکی مرز ایران، 3400 نفر از اعضای نظامی گروه در فضایی حدود 14 مایل مربع از بیابان بایر در انزوای کامل به‌سر می‌برند. دسترسی به اینترنت، تلفن و اطلاعات مربوط به جهان خارج ممنوع است. پوسترهای خانم رجوی با چشمان سبز و لب خندان همه جا آویخته است. وقتی وارد اردوگاه اشرف شدم، فکر کردم وارد دنیای تخیلی زنانی شده‌ام که مثل زنبورهای عسل کارگر مشغول به کارند. در همه‌جا، زنان با لباس کاملاً یکسان، یونیفرم‌های خاکی و روسری‌های سبز تیره، در کامیون‌هایی سفید به این طرف و آن طرف می‌روند؛ گویی در كارخانه‌ای در چین مائوئی مشغول به کارند.»[22]

مسعود بنی‌صدر، از عضو ارشد سابق منافقین که پیشتر معرفی شد، بر فرقه‌بودن این گروه صحه می‌گذازد:

«بر روی اعضا شست‌و‌شوی ذهنی انجام می‌شد؛ به‌نحوی که شخصیت خود را از دست می‌دادند و نگاهی سیاه و سفید به جهان پیدا می‌کردند. تاجایی‌که به ‌دست خودشان، ارتباطشان را با خانواده قطع می‌کردند. در کمپ اشرف در روزهای آخر صحبت‌هایی مطرح شد. به یاد دارم که باید شخصیت قبلی‌مان را در یک ستون و شخصیت جدیدمان را در ستونی دیگر یادداشت می‌کردیم. مردی را به خاطر دارم که نوشته‌اش را در جمع می‌خواند: «برادرم در سفارت ایران در لندن کار می‌کند. قبلاً او را به‌عنوان برادرم دوست داشتم، ولی الآن از او متنفرم و دشمن خود می‌دانم. اگر لازم باشد، آماده‌ام همین فردا او را بکشم.» و همه او را تشویق کردند.»[23]

سازمان دیده‌بان حقوق بشر در سال 2005 در گزارشی درباره کنترل فرقه‌گون گروهک منافقین بر اعضای خود، به مجازات شدید اعضایی که اعتراض خود را اعلام کنند یا بخواهند گروه را ترک کنند، به مثابه موارد نقض حقوق بشر اشاره می‌کند:

«اعضاء معترض در مقابل دیگران آورده می‌شوند و مجبور به خودانتقادی و اعلام پشیمانی از اقدامات و افکار خود هستند. از آن‌ها انتظار می‌رود که بگویند در سازمان باقی خواهند ماند. به محض این‌که کسی افکار خود را بیان کند یا از سازمان انتقاد کند، مخاطبان بی‌رحمانه با کلمات نامناسب و خشن به او حمله می‌کنند. هر کسی که جرأت درخواست خروج از سازمان را بکند، بلافاصله برچسب همکاری با دولت ایران را به او می‌زنند که از نظر روانی بسیار ویرانگر است.»[24]

ریک راس، کارشناس آمریکایی امور فرقه‌ها و مدیرمؤسس مرکز آموزش امور فرقه‌ای در مصاحبه با هابیلیان بیان کرده است که منافقین تمامی ویژگی‌های یک فرقه را داراست: «به نظر من سازمان مجاهدین خلق از نظر ساختار، سازوکار و رفتار همه معیار‌های اصلی یک فرقه مخرب را دارد.»[25]

ارتباط با دولت ترامپ

گذشته نگران‌کننده‌ گروهک منافقین مانع از آن نشده است که دولت آمریکا در حمایت از این گروه تجدیدنظر کند. در ماه‌های منتهی به تصمیم وزارت امور خارجه آمریکا برای خارج‌کردن منافقین از لیست تروریستی، ده‌ها تن از حامیان آمریکایی شناخته‌شده سازمان،  که عمدتاً و نه همگی از محافظه‌کاران بودند، به لابی‌گری برای گروه می‌پرداختند. از جمله پرسروصداترین این افراد می‌توان به جیمز وولسی و پورتر گاس، مدیران سابق سی‌آی‌ای؛  لوئیز فری، مدیر سابق اف‌بی‌آی؛ و  تام ریج و مایکل موکازی، وزیران کابینه جورج دابلیو بوش، اشاره کرد. چندین تن از اعضاء کنگره، از جمله دینا روراباکر نیز از مدافعان برجسته منافقین بودند. از دیگر طرفداران مشهور منافقین در بین مقامات آمریکا می‌توان به رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک؛ نیوت گینگریچ، رئیس سابق مجلس نمایندگان؛ و جان مک‌کین، سناتور فقید، اشاره کرد.

در هر صورت، ارتباطات نزدیک منافقین با شخصیت‌های عالی‌رتبه آمریکا بعد از انتخاب دونالد ترامپ در نوامبر 2016 واضح‌تر شد. در ابتدای روی‌کارآمدن ترامپ و با گمانه‌زنی‌های رسانه‌ها درخصوص حضور برخی از حامیان تابلودار منافقین مانند رودی جولیانی، جان بولتون، کلیر لوپز و نیوت گینگریچ، در دولت، افراد و رسانه‌های مختلف نسبت به نفوذ منافقین در دولت و تحریک آن برای اتخاذ تصمیمات ماجراجویانه درخصوص ایران هشدار دادند.[26]   

در 9ژانویه2017، درست چند روز قبل از شروع ریاست جمهوری ترامپ، بیست نفر از مقامات سابق ایالات متحده از هر دو حزب سیاسی این کشور با ارسال نامه‌ای به وی خواستار بازشدن در‌های گفتگوی استراتژیک با منافقین شدند. آن‌ها در واقع نامه‌ای که در سال 2015 منتشر کرده بودند را دوباره منتشر کردند. در آن نامه آمده بود: «امروز ما خواستار پایان‌‌دادن به رویکرد اشتباه کسانی که در واشنگتن هستند، هستیم. کسانی که خواهان انزوا، محرومیت یا نادیده‌گرفتن گسترده‌ترین، سازمان‌یافته‌ترین و بهترین سازمان سیاسی مخالف ایران، یعنی شورای ملی مقاومت ایران به رهبری مریم رجوی هستند. در سال‌های اخیر ما خانم رجوی و شورای ملی مقاومت ایران را بهتر شناختیم و بهتر از خیلی‌ها در واشنگتن که معتقدند به هر دلیلی شورای ملی مقاومت باید مهار شود، مقاومت را می‌شناسیم.»[27]

این مشخصه شورای ملی مقاومت ایران، ارگان سیاسی منافقین، با گزارش‌های متعدد مراکز و رسانه‌های غربی تناقض دارد. به عنوان مثال، مهدی حسن، ژورنالیست صاحب‌عنوان بریتانیایی و نویسنده ارشد اینترسپت بااشاره به گزارش سال 2009 مؤسسه رند درباره منافقین، بیان می‌کند که این گروهک تمام خصوصیات یک فرقه تمامیت‌خواه را دارد و به خاطر جنگیدن دوشادوش صدام‌ در جنگ ایران و عراق، منفور ایرانی‌هاست.[28]

جیسون رضاییان، روزنامه‌نگار ایرانی‌آمریکایی، بااشاره به انتصاب جان بولتون به‌عنوان مشاور امنیت ملی ترامپ، می‌نویسد: «سازمان مجاهدین خلق نوعی گروه حاشیه‌ای است که در کاخ سفید اردوگاه زده است و ادعا‌هایی کاملاً بی‌اساس از خود می­پراند. اینجا آمریکا است، ما اجازه می­دهیم افراد دیوانه حرف بزنند. این حق آن‌هاست، و من هرگز پیشنهاد نمی­دهم که آن‌ها را از این کار منع کنند؛ اما میدان‌دادن به مجاهدین خلق در کاخ سفید یک ایده وحشتناک است. از نظر جان بولتون آن‌ها کاری را که او و هم‌فکرانش می­خواهند، برایشان انجام می‌دهند: جان بولتون و فرقه­ای که به او پول می­دهد، خواستار تغییر رژیم در ایران هستند.»[29]

شاید بولتون با نفوذترین شخصیتی است که ارتباط نزدیکی با منافقین دارد؛ اما او تنها نیست. امضا­کنندگان نامه­ای که در سال 2017 خطاب به ترامپ نوشته شد، شامل دموکرات‌هایی نظیر جو لیبرمن، سناتور سابق؛ رابرت تورریچلی، سناتور سابق؛ ژنرال جیمز جونز، مشاور امنیت ملی سابق باراک اوباما؛ در کنار چهره‌های جمهوری‌خواه مانند رودی جولیانی و تام ریدج، رهبر پیشین کمیته ملی دموکرات؛ هاوارد دین، نماینده کنگره؛ جان لوئیس و شخصیت برجسته جمهوری‌خواه نیوت گینگریچ می‌شوند.

در ادامه، به افراد نزدیک دونالد ترامپ که از طرفداران منافقین در ایالات متحده هستند، نگاهی می­اندازیم و سوابق آن‌ها را مرور می‌کنیم.

جان بولتون

جان بولتون سومین مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ است. پیش از این منصب، او عضو ارشد مؤسسه نومحافظه‌کار امریکن اینترپرایز  رئیس مؤسسه ضداسلامی گیت‌استون، مشاور مؤسسه‌ یهودیان برای امور امنیت ملی و عضو هیئت مدیره پروژه قرن جدید آمریکایی بود. بولتون همچنین برای فاکس نیوز، وال‌استریت‌ژورنال، واشنگتن‌تایمز، ویکلی‌استاندارد و دیگر رسانه‌های راست‌گرا مطلب می‌نوشت.

در طی کارزار انتخاباتی سال 2016، بولتون در تجلیل از سیاست خارجی دونالد ترامپ، رابطه خود با نومحافظه‌کارانی مانند رابرت کگان و بیل کریستول را برهم زد. او در 9آوریل 2018 به عنوان مشاور امنیت ملی ترامپ آغاز به کار کرد. نیویورک‌تایمز نوشت که ظهور بولتون و مایک پومپئو همزمان با خروج رکس تیلرسون و ژنرال مک‌مستر، به این معنی است که تیم سیاست خارجی ترامپ اکنون «افراطی‌ترین تیم سیاست خارجی بین چندین رئيس جمهور اخیر آمريکا» است و با تیم سیاست خارجی جورج دبلیو بوش، به ویژه با دیک چنی و دونالد رامسفلد قابل مقایسه است .[30]

در چند سال گذشته چندین تن از مقامات سابق، سیاستمداران و افسران نظامی بازنشسته، مشوق و حامی منافقین بوده‌اند؛ اما بولتون یکی از قدیمی‌ترین[31] و ثابت‌قدم‌ترین[32] پشتیبانان امریکایی این گروه است. به‌گفته کلیف کوپچان، رئیس و کارشناس ایران در یوراسیا‌گروپ،  بولتون احتمالاً منافقین را به‌عنوان ابزاری در جهت تغییر رژیم ایران می‌بیند.[33]

بولتون همواره از این فرقه تمامیت‌خواه به‌عنوان گروه «دموکراتیک» مخالف ایران یاد می‌کند. برای مثال، در جولای 2017، بولتون در جمع گروهی از هواداران منافقین در پاریس ادعا کرد: «قبل از سال 2019، جشن [پیروزی] خود را در تهران برگزار می‌کنیم.» در همان سخنرانی، بولتون اعلام کرد که سیاست رسمی ایالات متحده باید تغییر رژیم ایران باشد. [34]

به‌گزارش کریستین‌ساینس‌مانیتور، بولتون به همراه پاتریک کندی، رودی جولیانی و مایکل استیل، از جمله مقامات سابق آمریکایی هستند که برای خارج‌کردن منافقین از فهرست گروه‌های تروریستی خارجی وزارت خارجه آمریکا به لابی‌گری می‌پرداختند و در ازای آن مبالغ درشتی به‌عنوان دستمزد دریافت می‌کردند.[35] تلاشی که در سپتامبر 2012 به ثمر نشست و منافقین، علی‌رغم سابقه طول‌ودراز در خشونت و ترور، از فهرست تروریستی خارج شدند. جوان استاکر، کارشناس گروهک منافقین، بیان می‌کند که این گروهک احتمالاً به بولتون حداقل 180 هزار دلار به عنوان «هزینه سخنرانی» پرداخت کرده‌اند؛ موضوعی که به اعتقاد استاکر، از او بیشتر یک لابی‌گر ساخته تا سیاستمدار.[36] همچنین به‌نقل از سایت خبری نشنال‌اینترست، فرم‌های عمومی افشاگری مالی نشان می‌دهد بولتون تنها درازای یک جلسه سخنرانی برای منافقین 40هزار دلار دریافت کرده است.[37]

رودی جولیانی

رادولف «رودی» جولیانی یک سیاست‌مدار جمهوری‌خواه است که از سالهای 1994 تا 2001 (از جمله طی حملات 11 سپتامبر) شهردار نیویورک بوده است. جولیانی پس از اتمام دوره شهرداری‌اش، دفتر مشاوره‌ای راه‌اندازی کرد و در انتخابات ریاست جمهوری حزب جمهوری‌خواه شرکت کرد که ناموفق بود. او در حال حاضر به یک کارشناس سیاسی برجسته راست‌گرا تبدیل شده است که اغلب در تلویزیون ظاهر شده، درباره تروریست‌ها هشدار می‌دهد یا از مداخلات نظامی آمریکا در خارج از مرزهای این کشور حمایت می‌کند.

جولیانی در جریان کارزار انتخاباتی 2016 ریاست جمهوری آمریکا، طرفدار پروپاقرص دونالد ترامپ بود و از نکات جنجالی سخنرانی‌های ترامپ مانند ادعایش در باب اینکه باراک اوباما داعش را تاسیس کرده است حمایت می‌کرد. نیویورک تایمز در گزارشی اذعان می‌کند که احتمال می‌رفت جولیانی به عنوان وزیر امور خارجه ترامپ انتخاب شود[38]؛ اما به گزارش سی‌ان‌ان، در 9 دسامبر 2016 ترامپ اعلام کرد که جولیانی نام خود را از خدمت در هر پستی در کابینه حذف کرده است.[39] بنابه اعلام واشنگتن‌پست، ترامپ پس از پیروزی خود در انتخابات، در 12ژانویه2017 جولیانی را به عنوان مشاور غیررسمی امنیت سایبری خود معرفی کرد[40] .

سال‌هاست که جولیانی یکی از برجسته‌ترین مقامات آمریکایی است که از گروهک تروریستی منافقین حمایت می‌کند و بنابه گزارش رسانه‌های مختلف آمریکایی از جمله واشنگتن‌پست، نیویورک‌تایمز و فایننشال‌تایمز، جولیانی طی این سال‌ها در ازاء حضور در تجمعات منافقین و لابی‌گری برای آن‌ها به‌منظور حذف آن‌ از فهرست تروریستی وزارت خارجه حداقل 20 هزار دلار[41] یا بیشتر[42]، یا حتی بسیار بیشتر[43]، از این گروه دریافت کرده است. وزارت خزانه‌داری ایالات متحده در سال 2012 تحقیقی انجام داد که مشخص شود آیا در پرداخت‌های مالی منافقین به فهرستی طولانی از سیاستمداران آمریکایی، از جمله جولیانی، نقض قوانینی در رابطه با «دریافت مالی آمریکایی‌ها از سازمان‌هایی که تروریست شناخته شده‌اند»، صورت گرفته است یا خیر؟

نیوت گینگریچ

نیوت گینگریچ، رئیس سابق مجلس نمایندگان ایالات متحده و کاندیدای ناموفق جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری است. او یکی از طرفداران پیشرو سیاستهای اجتماعی جناح راست و مدافع موضع نظامی ایالات متحده و عضو سابق مؤسسه امریکن اینترپرایز است که طی چند دهه اخیر، یکی از شخصیت‌های مهم حزب جمهوری‌خواه محسوب می‌شود.

گینگریچ بارها تلاش کرده نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری باشد که آخرین آن در سال 2012 بود؛ زمانی که حمایت حامیان مالی بزرگ جناح راست طرفدار اسرائیل مانند شلدون آدلسون را همراه خود داشت. اگر چه او برای انتخابات سال 2016 ثبت نام نکرد، اما به طور گسترده‌ به عنوان همکاری بالقوه برای دونالد ترامپ در انتخابات در نظر گرفته می‌شد. براساس گزارشات زیادی از جمله گزارش پایگاه آمریکایی هیل، او در همین راستا فعالانه برای ترامپ لابی‌گری می‌کرد.[44]

انتشارات مک‌میلان کتابی را در سال 2017 به چاپ رسانده است که در آن اذعان شده گینگریچ خیلی پیش‌تر از بسیاری از چهره‌های اصلی دیگر جمهوری‌خواه از ترامپ حمایت کرده است .[45] او پس از مشورت‌دهی به کارزار انتخاباتی 2016 ترامپ، هم‌حزبی‌های جمهوری‌خواه خود را تشویق به حمایت از دونالد ترامپ کرد که در آن زمان کاندیدای احتمالی جمهوری‌خواهان به شمار می‌آمد.[46] گینگریچ یکی از سه گزینه نهایی ترامپ برای معاونت ریاست جمهوری تصور می‌شد؛ البته این جایگاه در نهایت به مایک پنس، فرماندار ایالت ایندیانا سپرده شد. به نوشته اتحادیه نشریات آتلانتا، پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری، گمانه‌زنی‌ها درباره این‌که گینگریچ احتمالاً به عنوان وزیر امور خارجه یا رئیس ستاد یا مشاور ترامپ انتخاب شود، شروع شد  که در نهایت گینگریچ اعلام کرد در کابینه خدمت نخواهد کرد.[47] او اظهار داشت که علاقه‌ای به خدمت در ‌پست‌های دولت ترامپ ندارد و بیشتر ترجیح می‌دهد به عنوان یک شهروند، با افراد برای برنامه‌ریزی‌های استراتژیک ارتباط بگیرد تا این‌که بخواهد به دنبال شغل و سمت باشد.[48]

گینگریچ طی سالیان متمادی حمایت ویژه خود را از منافقین ابراز داشته است و این گروه را به عنوان مبارزین خط مقدم «یک جنبش جهانی عظیم برای آزادی در ایران» نامیده است. او در سال 2015 به همراه جو لیبرمن، سناتور دموکرات سابق و نامزد سابق معاون‌اولی رئیس جمهور، به پاریس رفت تا در گردهمایی سالانه منافقین شرکت کند.[49] به گزارش سایت انگلیسی دیلی استار، گینگریچ پس از سخنرانی در این تجمع، منافقین را «بزرگ‌ترین سازمان مقاومت ایران» و «شایسته احترام» توصیف کرده است.[50]

الین چائو

الین چائو وزیر کنونی حمل‌و نقل‌ در دولت ترامپ است. چائو به عنوان عضوی از حزب جمهوری‌خواه، در سالهای 2001 تا 2009 وزیر کار دولت جورج دابلیو بوش بود.

 خبرگزاری آسوشیتدپرس در سال 2017 گزارش داد چائو به‌همراه ژنرال هیو شلتون، رئیس سابق ستاد مشترک ارتش آمریکا؛ ژنرال جیمز کانوی، فرمانده نیروی دریایی آمریکا؛ ژنرال جیمز جونز، مشاور امنیت ملی پیشین اوباما؛ پورتر گاس و جیمز وولسی، مدیران سابق سیا؛ لوییز فری، مدیر سابق اف‌بی‌آی؛ هوارد دین، فرماندار سابق ورمونت؛ و اد رندل، فرماندار سابق پنسیلوانیا، برای منافقین سخنرانی کرده‌اند[51].

 به‌گزارش این خبرگزاری، چائو در سال 2015 یکی از سخنرانان کنفرانس سالانه منافقین در پاریس بود و در طول مراسم در صندلی کنار مریم رجوی نشسته بود.آسوشیتدپرس می‌افزاید طبق فرم پرشده توسط چائو در «اداره اخلاق دولتی» آمریکا، وی پنج هزار دلار از «ائتلاف برای آگاهی‌بخشی عمومی»، یکی از سازمان‌های پوششی منافقین، پنج هزار دلار حق‌الوکاله دریافت کرده بود. به‌نقل از این خبرگزاری فرم‌های مذکور نشان می‌دهد چائو دستمزد 17،500 دلاری دیگری برای سخنرانی مارس 2016 در انجمن فرهنگی ایرانی‌آمریکایی‌های مقیم میزوری، دیگر نهاد پوششی منافقین، دریافت کرده است.[52]

تام کاتن

تام کاتن، یکی از سیاستمدران جمهوری‌خواه آمریکاست که از ژانویه 2015 به‌نمایندگی از ایالت آرکانزاس وارد مجلس سنا شد. کاتن یکی از طرف‌داران سرسخت سیاست خارجی جنگ‌طلبانه در سناست که، به تعبیر وب‌سایت آمریکایی لوبلاگ، در نطق‌های خود اغلب ترکیبی از دیدگاه‌های عجیب و غریب جناح سارا پیلین، فرماندار سابق آلاسکا و نامزد حزب جمهوریخواه برای معاونت رئیس جمهوری آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸سال  آمریکا، و دیگاه‌های نظامی‌گرایانه جناح نومحافظه‌کار در حزب جمهوری‌خواه را ارائه می‌دهد. لوبلاگ می‌نویسد، کاتن اگرچه ادعا می‌کند جوان‌ترین عضو سناست، اما وقتی زبان به نطق باز می‌کند، شعارهای جنگ‌طلبانه سناتور فقید جان مک‌کین از کلامش فوران می‌کند.[53]

کاتن در جریان مبارزات انتخابات ریاست جمهوری 2016 از ترامپ حمایت کرد. پس از پیروزی ترامپ، از تام کاتن به عنوان نامزد احتمالی وزارت دفاع یادمی‌شد؛ هرچند در نهایت جیمز ماتیس، ژنرال بازنشسته، به جای او انتخاب شد.[54] کاتن در دوره واگذاری کابینه به ترامپ، بارها با تیم ترامپ دیدار داشت و، به‌گزارش نیویورکر، جان کلی را برای تصدی وزارت امنیت داخلی به ترامپ پیشنهاد کرد.[55] در نوامبر 2017، نیویورک تایمز گزارش داد که کاتن انتخابی بالقوه برای جایگزینی مایک پومپئو در ریاست سی‌آی‌ای بود.[56] در دسامبر 2018، پس از آن‌که جیم ماتیس استعفای خود از وزارت دفاع را اعلام کرد، پولتیکو گزارش داد که تام کاتن یک گزینه بالقوه برای جایگزینس اوست.[57]

کاتن همچنین یکی از هواداران سرسخت گروهک منافقین است. وی 7مارچ2015 به همراه تام تیلیس ، از ایالت کارولینای شمالی؛ مارک گینگزبرگ ، سفیرسابق ایالات متحده در مراکش؛ اویل هینونن ، پژوهشگر ارشد اندیشکده بلفر؛ رابرت جوزف ، معاون سابق وزیر خارجه در امور کنترل تسلیحات و امنیت بین الملل؛ و جوزف دی ترانی ، مدیر سابق مرکز ملی مقابله با گسترش سلاح های هسته‌ای، در پنلی در مجلس سنا با عنوان «پس از تفاهم هسته ای،  حالا چه میشود؟» شرکت کرد. برگزارکنندۀ این پنلْ «سازمان جوامع ایرانی آمریکایی » بود که در سال 2012 و در زمان وزارت هیلاری کلینتون توانست پس ازصرف میلیون ها دلار و چندین سال فعالیت لابی‌گیری، گروهک منافقین را از فهرست سازمان های تروریستی خارجی وزارت خارجه آمریکا بیرون بیاورد.  [58]

الی کلیفتون، خبرنگار آمریکایی پایگاه خبری لوبلاگ، 6می2015 مقاله‌ای را درباره ارتباط تام کاتن با گروهک منافقین با عنوان «تام کاتن به سازمان مجاهدین خلق پیوست» در این پایگاه خبری منتشر کرد. کلیفتون در این مقاله می نویسد: «کاتن و مجاهدین خلق در مقابل مذاکرات هسته‌ای با ایران، برنامه مشترکی را در دستور کار دارند. مریم رجوی، که درکنار همسرش مشترکاً رهبری گروه را برعهده دارد، هفته گذشته از محل دفتر فرماندهی‌اش در پاریس با کمیته‌فرعی مقابله با تروریسم کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان ارتباط ویدیویی برقرار کرد و به سخنرانی پرداخت. رجوی در سخنانش توصیه کرد که بهترین راه برای ازبین‌بردن داعش، پیگیری کردن تغییر رژیم در ایران است. و کاتن، که دست پروده بیل کریستول از کمیته اضطرار اسرائیل است، در سخنرانی‌ای در بنیاد هریتیج اعلام کرد: «برخی افراد خواهان محدود شدن کنگره هستند و از کنگره می خواهند اکنون وارد اقدام نشود و به ایران اجازه بدهد میز مذاکرات را ترک کند، با همین بهانه واهی همیشگی که حمله نظامی باعث تضعیف میانه روها در ایران می شود…».[59]

میشل بکمن

میشل بکمن عضو سه‌دوره‌ای‌ مجلس نمایندگان از ایالت مینه‌سوتاست که رابطه نزدیکی با جنبش تی‌پارتی  و فعالان اجتماعی جناح راست آمریکا دارد. او مؤسس کمیته تی‌پارتی در مجلس نمایندگان آمریکاست و حامیان افراطی وی به محافظه‌کاران جناح راست متمایل هستند. در می 2013، او تصمیم خود را برای بازنشستگی از کنگره اعلام کرد و در انتخابات میان‌دوره‌ای 2014 شرکت نکرد.

به گزارش هافینگتون‌پست، بکمن که عضو هیئت مشاوره‌ مسیحی دونالد ترامپ است، در مصاحبه‌ با یک کانال رادیویی ترامپ را «مسیحی واقعی» توصیف کرده است که در زندگی شخصی و همچنین در حرفه‌اش به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا همواره از خداوند استعانت می‌گیرد.[60] به گزارش سایت خبری ادوکیت، بکمن در مصاحبه‌ای دیگر که در حاشیه کنفرانس سالانه اونجلیک‌ها در یک مرکز ضددگرباش برگزار شد، از دوره ترامپ به عنوان «دوره‌ای طلایی» یاد می‌کند که مردم آمریکا هرگز قبلاً نظیرش را تجربه نکرده‌اند: « هرگز از لحاظ وضعیت اقتصادی و سیاست خارجی بهتر از این نبودیم و هیچ وقت رئیس‌جمهوری با این طراز از حرفه‌ای‌گری نداشته ایم که به این میزان طرفدار اسرائیل بوده باشد. »[61]

بکمن از جمله مقامات آمریکایی است که به طور علنی و رسمی از گروهک منافقین حمایت می کند.[62] برای مثال وی از جمله کسانی بود که در زمان حضور این گروهک در فهرست سازمان های خارجی تروریستی وزارت خارجه آمریکایی، تلاش‌ها و لابی‌گری‌های فراوانی کرد تا آن را از فهرست خارج کند، با اینکه می دانست طبق قوانین ایالات متحده، هرگونه حمایت از گروه های موجود در فهرست تروریستی وزارت خارجه، مصداق «حمایت مادی از تروریسم» شناخته می شود.  برای مثال، به‌گزارش شورای ملی در 17نوامبر2010 در پنلی با عنوان «امنیت ملی، آزادی و ایران؛ آیا زمان مداخله ایالات متحده و غرب فرا رسیده است؟»، حضور پیدا کرد و خواستار حذف گروهک منافقین از لیست سازمان‌های تروریستی وزارت امور خارجه ایالات متحده شد. به‌گزارش پایگاه خبری شورای ملی ایرانیان مقیم آمریکا (نایاک)، این پنل در ابتدا قرار بود با حضور تعداد زیادی از شخصیت‌های حامی منافقین در آمریکا نظیر سناتور فقید جان مک‌کین، سناتور لیندزی گراهام، رودی جولیانی، سارا پیلین و روراباکر برگزار شود، اما آن‌ها همگی از حضور در جلسه انصراف دادند.[63]

جو لیبرمن

جوزف لیبرمن نماینده ایالت کنتیکت در سنای آمریکا در سال‌های 1989 تا 2013 بود. لیبرمن ابتدا در سال 1988 به عنوان نماینده حزب دموکرات وارد سنا شد اما در دوره‌های بعدی به عنوان دموکرات مستقل به کار خود ادامه داد تا در نهایت در پایان دوره نمایندگی‌اش در سال 2013 اعلام بازنشستگی کرد. لیبرمن نامزد حزب دمکرات برای معاونت ریاست جمهوری در انتخابات سال ۲۰۰۰ بود. ا و به دلیل داشتن عقاید جنگ‌طلبانه در حوزه سیاست خارجی و حمایت‌ از سیاست‌های دست راستی در مسائل داخلی آمریکا به «دموکرات مورد علاقه جمهوری‌خواهان» شهرت یافته‌است.

لیبرمن پس از ترک سنا، با پیوستن به چندین مجموعه نوموحافظه‌کار به فعالیت خود ادامه داد. یکی از این مجموعه‌ها، مؤسسه حقوقی کاسوويتز، بنسون، تورس و فریدمن در شهر نیویورک بود. این شرکت مشتریان مشهوری داشت که دونالد ترامپ از جمله آن‌ها بود.[64] لیبرمن در اوایل سال 2017  بتسی دی‌وس نامزد پیشنهادی ترامپ برای وزارت آموزش و پرورش را به کمیته بهداشت، آموزش، کار و بازنشستگی مجلس سنا معرفی کرد. سایت خبری هافینگتون پست در گزارشی پرحاشیه از همدستی لیبرمن و عدم افشا در شهادتش در مورد فعالیت‌های حقوقی گسترده‌ای که از سال 2001 به این سو توسط مؤسسه حقوقی کاسوويتز، بنسون، تورس و فریدمن انجام داده، خبر داده است. این فعالیت‌ها شامل احیای کازینوهای ورشکسته و همچنین تهدید «نیویورک تایمز» در طول مبارزات انتخاباتی سال 2016، برای انتشار برخی اسناد مالیاتی ترامپ از سال 1995 است.[65] در 17می2017، دونالد ترامپ با لیبرمن دیدار کرد. رسانه‌های آمریکا موضوع این جلسه را رایزنی ترامپ با لیبرمن برای تصدی ریاست اف‌بی‌آی عنوان کردند؛ پستی که پس از اخراج جیمز کومی خالی مانده بود.[66]

در 9ژانویه2017، سناتور بازنشسته جو لیبرمن، همراه با دیگرمقامات سابق، از جمله رودی جولیانی، و ژنرال هیو شلتون، ارتشی بازنشسته، در نامه‌ای به رئیس جمهور جدید دونالد ترامپ، خواستار همکاری او با گروهک تروریستی منافقین شدند.[67] در دسامبر2016، لیبرمن در تجمع سازماندهی‌شده توسط این گروهک در کپیتال هیل حضور یافت.[68]

پیش از این، در تاریخ 7اکتبر2015، لیبرمن در جلسه کمیته خدمات مسلح مجلس سنا «نفوذ  ایران در عراق و موضوع کمپ لیبرتی» سخنرانی کرد. از دیگرحاضران در جلسه که معتقد به تعهد آمریکا برای حمایت از گروهک تروریستی منافقین در عراق بود، ژنرال جیمز جونز، فرمانده سابق نیروی دریایی آمریکا و وسلی مارتین، سرهنگ بازنشسته و فرمانده سابق کمپ اشرف، بود. لیبرمن در سخنان خود در این جلسه اظهار داشت که «نه تنها اقدام دولت آمریکا در خارج‌کردن سازمان مجاهدین خلق از فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکا اقدامی صحیح بود؛ بلکه باید بیش از پیش حامی آن‌ها و دیگر گروه‌های موازی با این سازمان علیه دولت ایران باشیم.»[69]

جان اشکرافت

جان اشکرافت فرماندار سابق ایالت میزوری (1985 تا 1993)، سناتور سابق این ایالت (1995 تا 2001) و دادستان کل ایالات متحده (2001 تا 2005)  بود. او در سپتامبر 2017 علناً حمایت خود را از دونالد ترامپ اعلام و بیان کرد که ترامپ «امیدی نو»  را برای مردم آمریکا به ارمغان آورده است.[70]

دادستان کل، جان اشکرافت، زمانی که در مجلس سنا حضور داشت، حامی سرسخت گروهک منافقین بود.[71] در دسامبر 1999، مأموران خدمات شهروندی و مهاجرت آمریکا، مهناز صمدی، یکی از اعضای ارشد منافقین را در مرز کانادا دستگیر کردند. دلیل دستگیری وی این بود که چندین سال پیش، زمانی که به‌دنبال اخذ پناهندگی سیاسی از آمریکا بود، عضویت خود در گروهک منافقین در جایگاه فرمانده نظامی را کتمان کرده بود. طبق گزارش نیوزویک، جان اشکرافت به محض مطلع‌شدن از این پرونده به‌واسطه یکی از اعضای خود پیگیر آزادی مهناز صمدی می‌شود. او در این راستا در 10مه2000 با ارسال نامه‌ای به جنت رنو، دادستان کل وقت ایالات متحده، مخالفت خود را علیه بازداشت صمدی اعلام می‌کند. او در این نامه از صمدی به عنوان  «فعال حقوق بشر» یاد می‌کند .[72]

نشریه نیوزویک در سپتامبر 2000 گزارشی منتشر کرد مبنی‌براین‌که شورای ملی مقاومت ایران (شاخه سیاسی گروهک منافقین) در اعتراض به سخنرانی محمد خاتمی، رئیس‌جمهور وقت ایران، تظاهراتی را بیرون از ساختمان سازمان ملل برگزار کردند. براساس این گزارش، اشکرافت به همراه کیت باند از میزوری با انتشار بیانیه‌ای مشترک با عنوان «اعلام همبستگی با سازمان مجاهدین خلق»  از این حرکت منافقین حمایت کردند.[73]

کن بلک‌ول

کنث بلک‌ول شهردار سابق سینسیناتی(1979-1980)، خزانه‌دار ایالت اوهایو ( 1994-1999)، و نماینده وزارت کشور در اوهایو (1999-2007) است. او همچنین نامزد جمهوری‌خواهان برای فرمانداری اوهایو در سال 2006 بود. بلک‌ول در حال حاضر در «شورای پژوهشی خانواده» فعالیت می‌کند .

به گزارش پولیتیکو، بلک‌ول در زمان انتقال قدرت ریاست جمهوری به دونالد ترامپ، بر انتصاب افراد در پست‌های مربوط امور داخلی آمریکا نظارت می‌کرد.[74] سپس در کمیته صیانت از آراء ترامپ حضور داشت، نهادی که بین تاریخ‌های 11مه2017 تا 3جولای2018 فعال بود.  او از کار خود در کمیسیون جامع انتخابات ترامپ دفاع  و ترامپ را «فعال اقتصادی» توصیف کرده است [75] .

بلک‌ول منافقین را «گروه اپوزیسیون اصلی ایران»[76] و «نماینده اسلام میانه‌رو»[77] معرفی و رهبر آن را «بانوی مسلمان مقتدر و ضد بنیادگرا» توصیف کرده است.[78] کن بلک‌ول در تاریخ  9جولای 2016،در گردهمایی سالانه منافقین در پاریس شرکت کرد و یک عکس از خودش و نیوت گینگریچ سیاستمدار و مشاور سیاسی آمریکایی در این گردهمایی توییت کرد.[79] سندی در دست است که نشان می‌دهد بلک‌ول در 3اکتبر2017، زمانی که در کمیته صیانت از آراء ترامپ مشغول بود، با منافقین ملاقات کرده است تا درباره قطعنامه سازمان ملل مبنی بر نقض حقوق بشر در ایران مذاکره کنند.[80]

لی زلدین

لی زلدین وکیل، سیاست‌مدار و نماینده منطقه یک کنگره‌ای نیویورک از سال 2015 بوده است. زلدین، عضو حزب جمهوری‌خواه، و بین سال های 2011 تا 2014 سناتور ایالت نیویورک (ناحیه سه) بوده است. وی همچنین به عنوان ستوان دوم ارتش ایالات متحده از سال 2003 تا 2007 و دادستان در دادگاه نظامی عمومی و قاضی نظامی خدمت کرده است.

به گزارش سایت خبری نیوزدی، زلدین در تاریخ 3می2016، از دونالد ترامپ به عنوان نامزد جمهوری‌خواه ریاست جمهوری حمایت کرد.[81] البته برخی از رسانه‌ها به نقل از زلدین پیشتر اعلام کرده بودند که وی از نامزد احتمالی جمهوری‌خواهان حمایت خواهد کرد.[82]  نیوزدی همچنین در سال 2017 طی گزارشی اعلام کرد زلدین اخراج جیمز کامی، رئیس اف بی آی، توسط ترامپ را ستوده و گفته است: «اخراج کامی، به اف بی آی فرصتی دوباره برای شروع بازسازی اعتماد داده است.» [83]

به‌گزارش یواس‌نیوز، در جریان سخنرانی مریم رجوی در یکی از جلسات استماع کمیته امور خارجه کنگره آمریکا که از طریق ویدیوکنفرانس و با حضور جمعی از حامیان و هوادارن منافقین در تاریخ 29آوریل2015، برگزار شد، زلدین به تمجید از مواضع رجوی پرداخت. این سایت خبری آمریکایی با اشاره به این موضوع می‌نویسد: لی زلدین جای شکی باقی نگذاشت که به رجوی اعتقاد دارد.[84] پایگاه تحلیلی اسلیت در همین رابطه می‌نویسد: «لی زلدین، که رجوی و مجاهدین خلق را به عنوان گروه مخالف مشروع دموکراتیک ایران می‌ستاید، در جریان این جلسه گفت وقتی به روایت دولت آمریکا درباره حکومت ایران گوش می‌دهم، «صادقانه بگویم نمی‌دانم که آیا رئیس جمهور [باراک اوباما] در همان تیمی قرار دارد که من هستم یا نه».[85]

کلر لوپز

کلر لوپز یک راستگرای معتقد به تئوری توطئه است که با تعداد زیادی از سازمان‌ها و نهادهای جنگ‌طلب در ارتباط است. وی که قبلاً به‌عنوان یک افسر عملیاتی سیا کار کرده، در سمت‌هایی همچون معاون ارشد سیاست‌گذاری و برنامه‌های مرکز سیاست امنیتی (سی‌اس‌پی)، معاون اینتلیجنس سامیت، عضو ارشد کلاریون پراژکت و مدیر اجرایی سابق مرکز جنگ‌طلب «کمیته سیاست ایران» مشغول بوده است. او بیشتر به خاطر سخنان نژادپرستانه خود درباره مسلمانان و ادعاهایش مبنی بر «نفوذ» اخوان‌المسلمین در دولت ایالات متحده و اینکه باراک اوباما در جنگ علیه تروریسم طرف دشمن را گرفته، شناخته شده است.

پس از پیروزی دونالد ترامپ به عنوان نامزد حزب جمهوری‌خواه طی مبارزات انتخاباتی سال 2016، لوپز از برخی از ادعاهای شاذ وی حمایت می‌کرد، مانند این‌که ایالات متحده برای آزادسازی شهروندانش به ایران باج داده است. پس از انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور، اعضای داخلی تیم انتقال(کابینه) گزارش داده‌اند که لوپز به عنوان مشاور معاون امنیت ملی کاخ سفید در نظر گرفته‌ شده بود. از زمانی که ترامپ ریاست جمهوری را بر عهده گرفته، لوپز به عنوان متحدی قابل اعتماد برای وی به اثبات رسیده است. لوپز پس از دیدار ترامپ از عربستان سعودی در ماه مه سال 2017، در مصاحبه ای با رادیوی آمریکایی سکیور فریدام گفت: «ترامپ موفق شد به جمع رهبران مختلف از جهان سنی بقبولاند، ایران تهدید جدی برای آن‌هاست.» لوپز در مقاله‌ای در آوریل 2017 برای رسانه راست گرای «اکیورسی این مدیا»، ترامپ را به عمل به «وعده های مبارزات انتخاباتی» برای «پاره‌کردن» توافق هسته‌ای ایران، که به عنوان «برنامه جامع اقدام مشترک» شناخته می‌شود، فراخواند.

لوپز یکی از حامیان سرسخت گروهک تروریستی منافقین است و در مقاله‌ای که برای سایت‌ یکی از موسسات تندروی اسرائیلی به نام «ائتلاف اتحاد برای اسرائیل» نوشته، این گروه تروریستی را «بزرگترین، قدیمی‌ترین، سازمان‌دهی‌شده‌ترین و متعهد‌ترین گروه دموکرات مخالف ایران» توصیف و اعلام کرده است در گردهمایی سالانه منافقین در پاریس شرکت می‌کند.[86] در سال 2011، زمانی که این گروه هنوز در لیست سازمان‌های تروریستی خارجی (FTO) وزارت امور خارجه ایالات متحده بود، او صراحتاً اعلام کرد که «وزارت خارجه باید سازمان مجاهدین خلق را بلافاصله از لیست حذف کند». او همچنین گزارشات رسمی سازمان‌های ایالات متحده را مبنی بر گذشته خشونت آمیز منافقین از جمله ترور چندین نیروی نظامی و غیرنظامی ایالات متحده در دهه 70 میلادی و ظرفیت و اراده این گروه برای انجام اقدامات تروریستی در اروپا، خاورمیانه، ایالات متحده، کانادا، و فراتر از آن را رد کرده و گفته است: «این ادعاها کاملاً غلط هستند، و به صورت کاملا حرفه‎‌ای توسط سرویس اطلاعاتی ایران القا شده‌اند؛ سرویسی که با عملیات‌های نفوذ پیچیده به دایره سیاست‌گذاری آمریکا عمیقا نفوذ کرده‌ است.» حتی او در مصاحبه‌ای با فصل‌نامه تحلیلی آبجکتیو استاندارد ادعا می‌کند که قرارگرفتن منافقین در فهرست تروریستی وزارت امور خارجه در سال 1997 اساساً تصمیمی سیاسی‌ بوده كه دولت كلینتون به درخواست مستقیم دولت خاتمی در ایران، مطابق با سیاست مماشات كلینتون و طی مذاكرات با تهران آن را انجام داده است .[87]

لیندسی گراهام

لیندسی گراهام جمهوریخواه، سناتور ارشد ایالات متحده از ایالت کارولینای جنوبی است. وی از سال 2003 این منصب را داشته است. گراهام در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 آمریکا دوره کوتاهی به عنوان نامزد جمهوری‌خواهان فعالیت می‌کرد.

او در 21 دسامبر 2015، مبارزات انتخاباتی خود را برای ریاست جمهوری به پایان رساند و جورج دبلیو بوش را برای رئیس جمهوری تایید کرد. روزنامه واشنگتن‌پست در گزارشی نوشت که گراهام در بیانیه خود در حمایت از بوش و همچنین انتقاد از جمهوری خواه پیشتاز دونالد ترامپ، اشاره کرده که «ترامپ حرف‌های بیهوده می‌زند.»[88]

پس از انتخاباتْ گراهام اعلام کرد که به اُون مک‌مولین نامزد مستقل رأی داده است.[89] با‌این‌حال، گراهام در اکتبر 2017 در تغییر موضعی آشکار، حمایت خود را از ترامپ اعلام و در گفتگو با نیویورک‌تایمز بیان کرد: « سعی می‌کنم در موقعیتی قرار بگیرم که آورده‌ای برای رئیس جمهور داشته باشم. هرجا که بتوانم، به او کمک می‌کنم و اگر از من برای همکاری دعوت کند، به او مشاوره می‌دهم.»[90] از آن زمان، گراهام به متحد وفادار ترامپ تبدیل شده و اغلب بیانیه‌های را در دفاع از او منتشر می‌کند؛ هرچند هنوز اختلافاتی بین گراهام و رئیس جمهور وجود دارد .

موضع دوپهلوی گراهام درباره ترامپ، انتقاداتی را از هر دو حزب سیاسی آمریکا در پی داشته است. او در مصاحبه‌ای با سی‌ان‌ان در ژوئن 2018 به این انتقادات پاسخ داد: «به درک که عده‌ای دوست ندارند من با رئیس جمهور ترامپ کار کنم تا جهان جای بهتری شود.»[91] گراهام طرفدار پروپاقرص جان بولتون است. او مدت کوتاهی پس از انتصاب بولتون، گفت: «معتقدم حضور او درکنار رئیس جمهور باعث تدوین سیاست‌هایی خواهد شد که امنیت بیشتری را برای آمریکایی‌ها به ارمغان می‌آورد. دوران رهبری به شیوه قدیم گذشته است. جان بولتون، شخصیتی مدبر و آینده‌نگر است.»[92] گراهام جزو مقامات آمریکایی‌ای است که سابقه حمایت از منافقین در کارنامه آن‌ها به ثبت رسیده است. پولتیکو در سال 2013 گزارشی را درباره سابقه حمایت گراهام از گروهک منافقین منتشر کرد.[93] همچنین مینت‌پرس‌‌نیوز در گزارشی به سوابق حضور وی در گردهمایی‌های این گروهک اشاره کرده است.[94]

ولید فارس

ولید فارِس استاد دانشگاه و تئورسین توطئه راست‌گراست که با سازمان‌های نومحافظه‌کار آمریکا از جمله بنیاد دفاع از دموکراسی همکاری می‌کند. او در انتخابات ریاست جمهوری 2012 و 2016 به‌ترتیب در تیم‌های انتخاباتی میت رامنی و دونالد ترامپ، دو نامزد حزب جمهوری‌خواه، فعالیت کرده است. فارِس به طور منظم در فاکس‌نیوز ظاهر می‌شود و در  برای نشریات مختلف درباره مسائل مربوط به تروریسم، خاورمیانه و سیاست خارجی ایالات متحده یادداشت‌ می‌نویسد. به گزارش مدیا مترز، در جریان کارزار انتخاباتی سال 2016 ترامپ، فارس ماهانه 13 هزار دلار حق مشاوره از او می‌گرفته است.[95] اورشلیم‌پست درهمین‌رابطه در مقاله‌ای می‌نویسد: انتخاب فارِس توسط ترامپ مسائل و مباحث درباره گذشته وی به عنوان ایدئولوگی برای جنگجویان مسیحی لبنانی در طول جنگ داخلی این کشور و همچنین دیدگاه‌های راست افراطی‌اش به عنوان چهره‌ای دانشگاهی و تحلیل‌گر منطقه خاورمیانه را دوباره زنده کرد.[96] حامیان فارِس ادعا می‌کردند که وی جزو نخستین کسانی است که درباره تهدید ایدئولوژی جهادی هشدار داده است و این‌که او برای یک مقام ارشد به شدت گزینه واجد شرایطی است و همچنین به سابقه قوی او در طرفداری از اسرائیل اشاره می‌کردند[97] .

به‌نقل‌از پایگاه خبری دیلی‌کالر، فارِس منافقین را «جنبش اصلی اپوزیسیون ایرانی» خوانده و نقش آنان را در اعتراضات ایران بین سال‌های 2017 تا 2018 ستوده است.[98] اسناد وزارت دادگستری آمریکا نشان می‌دهد که فارِس پس از پیروزی انتخاباتی ترامپ در ماه نوامبر 2016، دو بار با منافقین ملاقات کرده است. یکی از اسناد مرتبط با فعالیت‌های این گروهک نشان می‌دهد حدود یک هفته قبل از شروع کار ترامپ در 12 ژانویه 2017، ملاقاتی برای صحبت درباره شرایط ایران و خاورمیانه ترتیب داده شده است. پرونده دیگری، ملاقاتی در 10 اکتبر 2017، برای بحث در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران را شرح می‌دهد.[99] به گزارش پایگاه تحلیلی تی‌وای‌تی ترکیه، هرچند در این اسناد مشخص نیست دقیقاً چه چیزی مورد بحث قرار گرفته، اما فارِس هم مانند منافقین، خواستار تغییر حکومت ایران با حمایت ایالات متحده شده است .[100]

به گفته دانیل لاریسون، ستون‌نویس امریکن کانسروتیو، سخنان ترامپ در مورد حمایت از مردم ایران همیشه پوچ بوده است، اما انتصاب افرادی با دیدگاه بولتون در بالاترین سطح حکومت دولت نشان می‌دهد که چقدر آن لفاظی­ها بی­شرمانه است: «هر زمان که بولتون درباره «مخالفان ایران» صحبت می‌کند، منظورش همین فرقه مجاهدین خلق است و هرگاه درباره تغییر رژیم در ایران صحبت می‌کند، این فرقه را به عنوان جایگزین در نظر دارد.»[101]

تد کارپنتر، یکی از اعضای ارشد مؤسسه کیتو و سردبیر همکار در نشنال‌اینترست، می‌نویسد: «ارتباطات نزدیک با مجاهدین خلق بازی خطرناک و غیراخلاقی‌ای است که تصمیم‌سازان در ایالات متحده آمریکا شروع کرده­اند.»[102] لاریسون در سال 2011 مشکل پیش‌رو را این­طور بیان کرد: «از ابرازتمایل چندین مقام سابق دولت، افسران نظامی بازنشسته و نمایندگان منتخب برای پذیرش مجاهدین بسیار در شگفت هستم. هیچ شکی نیست که انگیزه این افراد کینه­ای است که از دولت ایران به دل دارند؛ اما خصومت آن‌ها با رژیم موجب شده است تا گروهی که بیشتر ایرانی‌ها از آن متنفرند را حمایت کنند.»[103]

آقای ترامپ باید از حماقت­ پیشینیان خود در حمایت از گروه­های خارجی که ادعای دموکراسی دارند ولی بعد معلوم می­شود فقط ادایش را در می­آورده­اند، درس بگیرد. نشانه­های هشداردهنده­ای درباره تأثیرگزاری منافقین در سیاست خارجی آمریکا وجود دارد و دولت ایالات متحده باید از این گروه همچون طاعون دوری کند.

منابع:

اسوشیتدپرس

نیویورک‌تایمز

واشنگتن‌پست

سی‌ان‌ان

فیننشال‌تایمز

پولتیکو

فارن‌پالیسی

ان‌بی‌سی نیوز

ایندیپندنت

نیوزویک

ال‌مانیتور

لوبلاگ

رایت‌وب

نشنال‌اینترست

امریکن‌کانسروتیو

مؤسسه رند

دیده‌بان حقوق‌بشر

مینت‌پرس‌نیوز

وایس

هافینگتون‌پست

ثینک‌پراگرس

هیل

دیلی‌استار

سالن

بلومبرگ

اسلیت

سی‌ان‌اس‌نیوز

کریستین‌پست

نیوزدی

اخبار ایالات متحده

یواس‌نیوز

شورای ملی ایرانیان آمریکا

رول‌کال

ریل‌کلیرپلتیکز

دیلی‌کالر

فاکس‌نیوز

مرکز سیاست امنیتی

اورشلیم‌‌پست

اتحاد برای اسرائیل

WNYC

پاورقی‌ها در تحریریه هابیلیان موجود است.