روز 8 شهریور سال 1360 در یک اقدام تروریستی جلسه شورای امنیت کشور با حضور رئیس جمهور و نخستوزیر منفجر شد. به گفته ناظران غربی، مجاهدين خلق، به دليل دارا بودن «انبار مهمات و تجربههای خود در راهبردهای تروريستی» مسئول اين انفجار بودند. با انتشار خبر فاجعه بمبگذاری، در سراسر جهان، رهبران، مقامات و شخصيتهای خارجی، پيامهای تسليت متعددی خطاب به امام خمينی ارسال کردند. امام خمينی نيز در پاسخ، ضمن تشكر و قدردانی، خواستار نابودی توطئهگران و دشمنان اسلام شدند. هرچند هدف از انفجار مقابله با نظام نوپای اسلامی بود، اما رسانههای غربی مأيوسانه گزارش دادند: «در ايران انسجام بيشتر شده و مردم همچنان از انقلاب خود دفاع میكنند و هر ضربهای به آن وارد شود، برای دفاع از آن به خيابانها میريزند.»
به گزارش هابیلیان؛ ساعت 15 روز یکشنبه، ۸ شهریورماه ۱۳۶۰، هنگامی که محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر به اتفاق چند تن از مسئولان کشوری و لشکری در جلسه شورای امنیت کشور در ساختمان مرکزی نخستوزیری شرکت کرده بودند، انفجار بمبی قوی جاساز در کیف، در این جلسه جامعه را به شوک فرو برد. بر اثر این انفجار رئیسجمهور، نخستوزیر و چند تن از مقامات مملکتی حاضر در جلسه به شهادت رسیدند و مجروحان نیز به بیمارستان انتقال یافتند. به گفته ناظران غربی، مجاهدین خلق، به دلیل دارا بودن «انبار مهمات و تجربههای خود در راهبردهای تروریستی» مسئول این انفجار بودند.[1]
مجله «نیوزویک»، در مطلبی با عنوان «ایران، گروگان آدمکشها»، نوشت: «هاشمی رفسنجانی، انفجار این بمب را کار ستون پنجم آمریکا با همدستی صدام حسین، رئیسجمهور عراق، خواند. سازمان مجاهدین خلق که تعدادی از آنها، فنون چریکی را از سازمان آزادیبخش فلسطین فرا گرفته بودند، مظنونترین افراد به نظر میآمدند.»[2]
رسانههای خارجی علاوه بر سازمان منافقین امریکا را نیز شریک این جنایت اعلام کردند به طوری که یك روزنامهی روسی، دربارهی نقش دولت ایالات متحده در انفجار ساختمان نخستوزیری، اعلام کرد: «سازمان اطلاعاتی آمریكا (سیا) در حال حاضر، پارتیزانهای ایرانی را برای مبارزه علیه رژیم ایران آماده میكند. سوءقصد به جان رئیسجمهور و نخستوزیر، بهوسیله دستگاههای جاسوسی آمریكا و ابوالحسن بنیصدر، رئیسجمهور معزول تدارك شده بود.»[3]
بر اساس مندرجات روزنامه اطلاعات «خبرگزاری پارس» به نقل «فرانس پرس» اعلام کرد: «سازمان مجاهدین خلق عصر دیروز به طوری رسمی با انتشار اعلامیهای مسئولیت انفجار نخستوزیری ایران را برعهده گرفت. به گزارش فرانس پرس این اطلاعیه در انگلستان از سوی سازمان مجاهدین خلق در لندن منتشر شده و انجمن دانشجویان مسلمان به طوری رسمی متن اطلاعیه را در اختیار خبرگزاریها گذاشته است».[4] اما در ادامه به نقل از خبرگزاری فرانسه نوشت: «مسعود رجوی که به فرانسه پناهنده شده اظهار داشت خیال نمیکند که نهضت او مسئول سوءقصد دیروز تهران که به قیمت جان رئیس جمهوی و نخستوزیری ایران تمام شده، بوده باشد.» مسعودی رجوی همچنین در مورد اعلامیه منتشر شده گفت: «باور نمیکنم این اعلامیه از سوی ما صادر شده باشد.»[5]
هرچند سازمان با اتخاذ تاکتیک تعلیق موضعگیری تا آشکار شدن نتایج عملی عملیات، به نقش خود در این مورد اعتراف نکرد و مسئولیت آن را برعهده نگرفت، اما در بیانیهای که بعدها از سوی وزارت خارجهی آمریکا صادر شد، رسماً اعلام شده است: «طبق گزارشات، در تاریخ 30 اوت (8 شهریور 1360)، مجاهدین در جلسهی شورای امنیت ملی رژیم، بمب گذاری نمودند که منجر به کشتهشدن رئیسجمهور جدید، رجائی و نخستوزیر جدید، باهنر گردید.»[6]
با انتشار خبر فاجعه بمبگذاری در ساختمان نخستوزیری، در سراسر جهان، رهبران، مقامات و شخصیتهای خارجی، پیامهای تسلیت متعددی خطاب به امام خمینی ارسال کردند. امام خمینی نیز در پاسخ، ضمن تشكر و قدردانی، خواستار نابودی توطئهگران و دشمنان اسلام شدند.
دبیركل سازمان ملل متحد از بروز فاجعه نخستوزیری، ابراز تأسف نمود. در كوبا نیز به همین مناسبت سه روز عزای عمومی اعلام شد. به علاوه پرچمهای كشورهای هند، كوبا و همچنین سازمان ملل متحد به حالت نیمهافراشته درآمد.[7] ژنرال محمد ضیاءالحق، رئیسجمهور پاكستان، نیز با حضور در سركنسولگری ایران در كراچی و امضای دفتر یادبود، از طرف خود و ملت پاکستان به امام و ملت ایران تسلیت گفت.[8] خبرگزاری فرانسه نیز اعلام کرد، ژان پیرکوت، وزیر همکاری و توسعه فرانسه و رئیس کنفرانس سازمان ملل برای بررسی مسائل فقیرترین کشورهای جهان، از حاضران در جلسه کوت خواست به مناسبت شهادت رئیسجمهور و نخستوزیر ایران یک دقیقه سکوت کنند.[9]
مجالس ختم و بزرگداشت شهیدان محمدعلی رجائی، رئیسجمهور و حجتالاسلام دكتر باهنر، نخستوزیر، از سوی دانشجویان انجمنهای اسلامی و نیز توسط برخی از جوامع مسلمان آمریكا در بعضی از شهرهای این کشور برپا گردید.
همچنین مراسم گرامیداشت شهیدان رجائی و باهنر، در 23 شهریور 1360، با حضور گسترده مردم در حسینیه بیروت برگزار گردید. در این مراسم سخنرانان ابعاد گوناگون انقلاب اسلامی ایران را تشریح كردند و بر این نكته تأكید کردند كه اسلام ایران، اسلام انقلابی است كه درصدد آزادسازی مستضعفان جهان میباشد.[10]
روزنامه «فایننشیال تایمز»، چاپ لندن، در مطلبی با عنوان «ترور یک دولت» نوشت: «ترور رئیسجمهور و نخستوزیر ایران، این پرسش و شبهه را بهوجود آورده است که جمهوری اسلامی، با توجه به اینگونه تلفات در میان مقامات عالیرتبه خود، تا چه مدت دیگر میتواند دوام داشته باشد.»[11] با این حال دیگر خبرگزاریها و همچنین رسانههای غربی با تعابیر گوناگون، اذعان كردند كه انقلاب اسلامی همچنان به پیش میرود و مأیوسانه گزارش دادند: «در ایران انسجام بیشتر شده و مردم همچنان از انقلاب خود دفاع میكنند و هر ضربهای به آن وارد شود، برای دفاع از آن به خیابانها میریزند.»[12]
پینوشتها:
1- جواد منصوری، تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی، ج6، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1399، ص 110.
2- همان، ص 111.
3- روزنامهی اطلاعات، 14/6/60، شمارهی 16518، ص20.
4- روزنامه اطلاعات، 10 / 6 / 60.
5- همان.
6- بال شکسته، بیانیهی دولت آمریکا دربارهی سازمان مجاهدین خلق ایران، اسکاندیناوی، جمعی از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق ایران، 1994، صص 15-16
7- روزنامهی كیهان، 11/6/60، شمارهی 11373، ص14
8- روزنامهی اطلاعات، 11/6/60، شمارهی 16516، ص14
9- اطلاعات، 11 / 6 / 60.
10- روزنامهی كیهان، 24/6/60، شمارهی 11383، ص16
11- جواد منصوری، پیشین، ص 110.
12- روزنامهی جمهوری اسلامی، 12/6/60، شمارهی 651، ص3.
منبع: پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی