صياد اسد‌زاده در سال 1301 در خانواده‌ای مؤمن و متدين در بخش تازه‌شهر از توابع شهرستان سلماس ديده به جهان گشود. پدرش اسد و مادرش کبری نام داشت. وی در کودکی پدر خويش را از دست داد و طعم تلخ يتيمی و بی پدری را چؿشيد و به همين دلیل و عدم استطاعت مالی از تحصيل بازماند و برای كمك خرج خانواده مشغول كار بنايی گرديد. در 18 سالگی به خدمت سربازی فراخوانده شد و دو سال خدمت زير پرچم را به پايان رساند. پس از مدتی ازدواج كرد و ثمره اين زندگی مشترك 6 فرزند می‌باشد. وی بعد از انقلاب به عضويت بسيج در آمد و در مناطق مختلف جنگی فعاليت داشت. در آزاد سازی خرمشهر، در پاكسازی دلزی نقش فعالی در پايگاه اسپی دره كردستان سلماس بر عهده داشت. وی فردی مؤمن و متدين، خوش اخلاق، مهربان، صميمی و تلاشگر بود. در انجام فرايض دينی بسيار جدی و كوشا بود. علاقه خاصی به تحصيل فرزندان خويش داشت و هميشه به همسرش سفارش می كرد. از عوامل مؤثری كه در اعزام به جبهه صياد اثر داشت می‌توان گفت لبيك گویی به ندای امام راحل بود كه می فرمود: جبهه ها را خالی نگذاريد و همچنين حضور در جبهه ها را يك تكليف شرعی واجب می دانست و با توجه به اينكه از اعمال و رفتار حزب منحله دمكرات در كردستان تنفر داشت و هميشه در خانه هم می‌گفت كه شما نمی‌دانيد اين‌ها به مال و جان و ناموس مردم بی‌دفاع روستای كردستان تجاوز می‌كنند و وطن‌فروش خائن هستند و هر موقع خواستند عده‌ای از آنها را هم به جرم همكاری با دولت می‌كشند، لذا هميشه در مناطق كردستان فعاليت بی‌شائبه‌ای از خود نشان می‌داد. سرانجام صیاد در تاريخ 18شهریور1365 پس از رشادت بيش از دو سال تلاش و كوشش و مبارزه در درگيری با حزب منحله دمكرات در پايگاه اسپی دره (كردستان سلماس) پس از چند ساعت مقاومت به شهادت رسید.
