داود زمانی بلاغی در سال 1341 در خانواده‌ای متدین و مستضعف در تهران به دنیا آمد. پدرش قدرت‌الله و مادرش فاطمه نام داشت. پدرش کارگر ساختمان و مادرش خانه‌دار بود. داود ظلم و ستم رژیم پهلوی را چشیده بود زیرا دوران جوانی وی با شکل‌گیری مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی مصادف بود.
داود زمانی به امام (ره) عشق می‌ورزید و در راه تحقق انقلاب اسلامی و پیروزی آن کوشش می‌کرد. وی اعلامیه‌ها و عکس‌های امام (ره) را در مدرسه، خیابان و کوچه‌ها توزیع می‌کرد و در تظاهرات ضدرژیم شرکت می‌کرد و پیروزی انقلاب اسلامی به روح و جانش جلا و صفا بخشید. لذا عاشقانه کمر به خدمت و حراست از انقلاب بست و به صف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست. در ندای اول به فرمان امام (ره) لبیک گفت و برای خاتمه غائله کردستان به این خطه از کشور اعزام گردید.
داود بسیار متشرع بود. وی نمازش را اول وقت و به جماعت می‌خواند و این کار را به اطرافیانش هم سفارش می‌کرد. داود با دعا مأنوس بود. شجاعت‌ها و از خودگذشتگی‌های وی باعث شد که به عنوان یک فرمانده لایق انتخاب شود و در کنار این مبارزاتش تحصیل را فراموش نکرد و تا سوم متوسطه درس خواند.
عشق و علاقه داود زمانی به اسلام و امام و میهن و مردم رنج دیده کردستان باعث شد که در همانجا ماندگار شود. وی با دختر یک روحانی مبارز ازدواج کرد. حاصل این ازدواج یک پسر می‌باشد. داود زمانی در عملیات‌های متعددی علیه دشمنان انقلاب شرکت داشت و هیچ‌گاه ترس و تردید به دل راه نداد. سرانجام در 30مرداد1362 در عملیات پاکسازی منطقه روانسر و اطراف روستای سرشیلانه به دست گروهک تروریستی کومله در 21سالگی به شهادت رسید.
