دام تروریستی پیش‌روی مردم عراق

ترور سویه‌های مختلفی دارد. گاهی در قامت گروه‌های تروریستی، علنا عملیات انتحاری انجام می دهد و گاهی پشت نقاب جنبش های مردمی، فضا را ناامن می کند برای آنکه تروریست ها بتوانند کار خود را راحت تر انجام دهند.

از یاد نباید برد که همواره بستر موردنیاز تروریست ها برای انجام عملیات، بی ثباتی و هرج و مرج است. در کشورهای مختلف، تروریسم وقتی شکل گرفته که ناامنی به اوج خود رسیده است.

در افغانستان، پیش از آنکه طالبان فرصت عرض اندام داشته باشد، جنگ های طولانی داخلی، رمقی برای گروه های مجاهد باقی نگذاشته بود و همین اختلاف و جدال در داخل، طالبان را تشویق کرد تا با ابزار ترور وارد عرصه منازعات شود و فاجعه بیافریند.

تجربه عراق و سوریه نیز همین را نشان می دهد. در عراق، پس از آنکه آمریکا در برقراری امنیت و ثبات در این کشور ناکام ماند، داعش از دل اختلافات و نارضایتی های داخلی سردرآورد و در سوریه، نزاع میان گروه های مسلح داخلی در نهایت به قدرت گرفتن ده ها گروه تروریستی منتهی شد.

حالا دوباره عراق در آستانه یک توطئه جدید قرار گرفته است. تحریک احساسات مردم، هدفی به جز گل آلود کردن آب برای ماهی گرفتن تروریست ها ندارد. جریانات حامی تروریسم که می دانند چطور نیروی مردمی عراق توانست تروریست ها را منزوی کند، حالا به فکر انتقام گرفتن از حشدالشعبی افتاده و سعی می کند همه مولفه های قدرت عراق در برابر تروریست ها را هدف اقدامات تخریبی اش قرار دهد.

این عجیب نیست که شورش های به اصطلاح مردمی در عراق، به طور مستقیم نهادهایی را هدف حملات شعاری قرار می دهند که به طور ویژه نقش مهمی در شکست تروریست ها در این کشور داشتند؟

روشن است که هدف نهایی تروریست ها از ناامن سازی عراق، بازگشت به عرصه است. تروریست ها می دانند که در شرایطی که کشور دارای انسجام و استحکام درونی است، شانسی برای پیروزی ندارد. برای همین هم سعی می کند تا از طریق آشفتگی داخلی، جایی برای خود در معادلات سیاسی باز کند.

تروریست ها امیدوارند که یا از طریق آشوب خیابانی، زمینه برای یارگیری های گسترده را فراهم آورند و یا اگر این شرایط ممکن نشد، دستکم با عملیات انتحاری، در آستانه راهپیمایی اربعین، شرکت کنندگان در این راهپیمایی عظیم را مرعوب سازند.

سناریوهای مبتنی بر ترور متکی بر شورش خیابانی پیش از این نیز به اجرا گذاشته شده بود. در سال 88 که درگیری های خیابانی پس از انتخابات، کشور را دچار اغتشاشات کرده بود، ترور دانشمندان هسته ای در دستورکار قرار گرفت چراکه فضا برای انجام عملیات تروریستی مهیا شده بود. پیش از این و در سالهای نخست پیروزی انقلاب نیز همواره عملیات های تروریستی زمانی رخ می داد که درگیری خیابانی، جو مناسب را در اختیار تروریست ها قرار می داد.

حالا مردم عراق باید هوشیاری خود را حفظ کنند. آنها اگر می خواهند در برابر تروریست ها بایستند و دوباره به بلای داعش گرفتار نشوند، باید امنیت داخلی را به خوبی پاس بدارند چراکه جایگزین وضع موجود، الزاما دولتی بهتر و کارآمدتر نیست، گاهی جایگزین وضع موجود، گرفتار شدن در دام یک توطئه تروریستی است که همه مردم را قربانی می کند.