تروریسم در لغت معنای مشخصی دارد. ترور به ابزاری برای وحشت‌آفرینی برای دستیابی به اهداف کوتاه مدت یا بلندمدت اطلاق می‌شود که می‌تواند از سوی یک فرد، یک گروه و یا حتی یک دولت به کار گرفته شود.
یک دولت تروریستی، دولتی است که از این روش برای وحشت‌آفرینی در سطح ملی یا فراملی بهره می‌گیرد. در تعاریف مرتبط با حقوق بین‌الملل، تروریسم دولتی به معنی اعمال ترور علیه یک دولت دیگر یا مردم کشوری دیگر و یا علیه مردم همان کشور است که به واسطه استفاده از زور به گونه‌ای نامشروع به کار گرفته می‌شود.
دولتی که از شیوه‌های تروریستی علیه مردم خود استفاده می‌کند، معمولا ابزارهای معمول کنترل بحران را از دست داده است. شیوه‌های معمول و مشروع کاربرد قدرت شامل تبلیغات، تطمیع، تهدید و یا به کارگیری خشونت در سطح محدود است. اما وقتی همه این روش‌های حاکمیتی برای مهار یک بحران با شکست روبرو می‌شود، دولت‌هایی که در ساختار خود، تروریسم را روشی مشروع برای رسیدن به اهداف تلقی می‌کنند، دست به استفاده از روش‌های تروریستی علیه مردم خود می‌زنند.
تشخیص اینکه کدام دولت‌ها تروریسم را علیه مردم خود به کار می‌گیرند و کدام دولت‌ها از چنین روش‌هایی پرهیز دارند، چندان مشکل نیست. دولت‌هایی که به طور معمول در سایر نقاط جهان از تروریسم حمایت کرده و از تروریست‌ها به عنوان پیمانکاران امنیتی خود استفاده می‌کنند، چنین روش‌هایی را در محیط داخلی نیز مشروع ارزیابی می‌کنند و آن را به کار می‌بندند.
مثلا دولت ایالات متحده که در دهه‌های گذشته به گونه‌ای مستمر از تروریست‌ها حمایت کرده و در نقاط مختلف جهان، از ایران گرفته تا سوریه و عراق و لیبی و افغانستان و پاکستان و... گروه‌های تروریستی را تجهیز و تحریک کرده است، معلوم است که اگر مجبور شود، از همان روش‌ها علیه مردم خود نیز استفاده می‌کند.
در روزهای اخیر که نژادپرستی عریان دولتمردان آمریکایی، ایالات متحده را به صحنه نبردهای داخلی تبدیل کرد، به خوبی روشن شد که کاخ سفید از روش‌های تروریستی و وحشت‌آفرینی برای سرکوب سیاه‌پوستان استفاده کرده و روشی که پلیس آمریکا برای قتل یک سیاه پوست استفاده کرد، چیزی به جز یک تروریسم آشکار علیه بخشی از جامعه آمریکا نبود که هدفش، سرخورده کردن سیاه‌پوستان و کنار گذاشتن آنها از مشارکت مشروع سیاسی بود.
روشن است که اعمال پلیس نژادپرست آمریکا علیه سیاه‌پوستان نمی‌توانست بدون مجوز سران کاخ سفید و شخص رئیس‌جمهور نژادپرست این کشور صورت گیرد. اگر دونالد ترامپ شخصا تا این اندازه در شبکه‌های اجتماعی علیه اقلیت‌های مهاجر و سیاه‌پوستان نفرت‌پراکنی نمی‌کرد، پلیس این کشور به خود اجازه نمی‌داد که به شیوه‌ای غیرانسانی سیاه‌پوستان را در خیابان به قتل برساند.
پیام رفتار تروریستی آمریکا علیه مردم خودش که در سطحی بالاتر از برخوردهای پلیسی این روزها در خیابان‌های ایالت‌های مختلف این کشور مشهود است، به آمریکایی‌ها این است که بازتاب رفتارهای تروریستی یک دولت علیه مردم دیگر کشورها، روزی گریبان مردم همان کشور را خواهد گرفت. اگر روزی که دولت آمریکا با استفاده از شیوه‌های تروریستی، مردم غرب آسیا را هدف قرار می‌داد، مردم ایالات متحده دولت خود را از این شیوه‌ها بازمی‌داشتند، امروز نوبت به خودشان نمی‌رسید که پلیس خود را در قامت یک جریان داعشی به نظاره بنشینند.
انتظار می‌رود مردم آمریکا و البته مردم همه جهان علیه هرگونه رفتار تروریستی از سوی یک کشور موضع گرفته و هیچ‌گاه اجازه ندهند ترور، یک شیوه مشروع برای مقابله با رقیب چه در صحنه جدال‌های منطقه‌ای و چه نزاع‌های داخلی شود.
با توجه به در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، باید دید مردم این کشور با شناخت ماهیت واقعی تروریستی دولت این کشور، با رای خود مسیر در پیش گرفته شده از سوی دولت تروریست خود را اصلاح می‌کنند یا با انزوا و عدم مشارکت موثر، همچنان به کاخ سفید اجازه می‌دهند با مردم جهان مانند سیاه‌پوستان کشور خود برخورد کند.
