اتحاديه کمونيست‌هاي ايران سازماني مائوئيستي بود که ابتدا عليه رژيم شاه و سپس عليه جمهوري اسلامي ايران فعاليت مي‌کرد. اتحاديه، پيش از انقلاب ايران از ادغام سازمان انقلابيون کمونيست که سازماني مائوئيست در خارج از کشور بود و «گروه پويا» تشکيل شد که اعضايش بعضاً براي آموزش جنگ چريکي به فلسطين رفته بودند. نشريه «حقيقت» ارگان اين سازمان بود و در بين جوانان تحصيلکرده در آمريکا و ساير کشورهاي غربي به‌ويژه فعالان در کنفدراسيون دانشجويان ايراني تأثير و نفوذ فراواني داشت. از جمله فعالان مبارز شناخته‌شده ضد حکومت شاه در خارج مانند سيامک زعيم، عبدالرحمان آزمايش، حسين رياحي و فريد و وحيد سريع القلم در اين سازمان فعال بودند.
اما در خرداد1360 و هم‌زمان با عزل بني صدر اتحاديه به‌رهبري سيامک زعيم به اين باور رسيد که بايد عليه جمهوري اسلامي به فعاليت زير زميني و عمليات مسلحانه بپردازد.
اتحاديه که حدود صد نفر از نيروهاي خود را به جنگل‌هاي اطراف آمل فرستاده و در انديشة زدن جرقه يک قيام سراسري در کشور بود، در نظر داشت تا اين رويداد تقريباً هم‌زمان با عمليات مسلحانه مجاهدين خلق و فداييان اقليت در شهريور و مهر آن سال در ساير نقاط کشور باشد اما اختلاف نظرها و بحث‌هاي ايدئولوژيک رهبري آن، اين اقدام را به‌تأخير انداخت. پس از چند اقدام پراکندة تروريستي در پاييز1360 ، نهايتاً اتحاديه تحت لواي سربداران تصميم گرفت تا در زمستان همان سال به آمل حمله کرده و زمينه يک شورش همگاني را به‌وجود بياورد. اين شورش که در چهارم و پنجم بهمن1360 و با حمله به مراکز سپاه و بسيج و با سلاح‌هايي مانند تيربار، آغاز شد، پس از 48 ساعت درگيري سرانجام در تاريخ 6 بهمن با تمرکز قواي نيروهاي سپاه پاسداران، پليس و بسيجيان سرکوب و شهر باز پس گرفته شد.
بيشتر شورشيان کشته يا دستگير شدند. اعضا و هواداراني هم که دستگير نشده بودند از کشور گريختند. اعضاي باقيمانده در خارج از ايران به مائوئيسم بين‌الملل که شامل راه درخشان پرو و حزب کمونيست‌هاي انقلابي آمريکا نيز مي‌شد، پيوستند و در دهه 80، حزب کمونيست ايران (مارکسيست-لنينيست-مائوئيست) را تأسيس کردند که تا به امروز فعال است. اين سازمان در سال‌هاي مختلفي نشريه حقيقت را منتشر مي‌کرد و امروز نيز حزب کمونيست ايران (مارکسيست-لنينيست-مائوئيست)، به انتشار اين نشريه ادامه مي‌دهد.
