در تيرماه 1360 انشعابي در گروه چريک‌هاي فدايي خلق رخ داد و چند نفر از افراد نامدار گروه که در رأس آنان محمد حرمتي‌پور و عبدالکريم صبوري قرار داشتند ازاين گروه جدا شدند. منشعبين از آن پس عنوان «ارتش رهايي‌بخش خلق‌هاي ايران» (آرخا) را به‌نام گروه چريک‌هاي فدايي خلق افزودند.
گروه آرخا با تحليل انفجاري‌دانستن جامعه کوه‌هاي شمال ايران را به‌عنوان پايگاه خود براي شروع مبارزه مسلحانه برگزيد و معتقد بود که بايد کردستان‌هاي ديگري نيز در ايران به‌وجود آورد؛ هر چند هنوز در کردستان حضور مسلحانه خود را حفظ کرده بود. اين گروه در شهريور1360 با استقرار حدود 20 نفر مسلح در جنگل‌هاي شهرستان نور اولين اقدام خود را در 20مهر1360 با حمله به تأسيسات تلويزيوني مرکز مازندران در ارتفاعات نور شروع کرد. اين گروه متعاقب چند عمليات تروريستي ديگر و سرقت از بانک‌ها، در طي دو سال آينده (اواخر سال 1362) با کشته شدن رهبران آن و بحران‌هاي دروني به‌اضمحلال کشيده شد و عناصير باقيمانده به کردستان بازگشتند.
هر چند در روزهاي پاياني سال 1361 دو گروه چريک‌هاي فدايي خلق و آرخا با ديگر بيانية وحدت و وصلت صادر کردند؛ اما اين وحدت هيچ‌گاه حاصل نشد.
