در تابستان 1375 تعدادي از جوانان بلوچ از طوايف مختلف بلوچستان ايران نظير شه‌بخش، قنبرزهي، ريگي و شهنوازي به سرکردگي مولوي جليل قنبرزهي معروف به صلاح‌الدين که سابقه همکاري با طالبان را داشتند؛ در ولايت «نيمروز افغانستان» با حمايت‌هاي مالي و پشتيباني «ملارسول»، (والي نيمروز) و گرفتن سلاح و ديگر امکانات نظامي از «ملاشاه ولي»، (فرمانده نظامي طالبان در منطقه) گروهکي را شکل دادند تا به‌طور مسلحانه در داخل خاک جمهوري اسلامي ايران اقدام به فعاليت کنند.
اين گروه با تأسيس پايگاهي در «نيمروز افغانستان» آموزش‌هاي نظامي را زير نظر يکي از فرماندهان طالبان به نام «اکرام‌الله» که در گذشته از اعضاي حزب اسلامي حکمت‌يار بود و با ظهور طالبان به آنان پيوسته بود، گذراند و در اواخر سال 1375 موجوديت خود را اعلام کرد .
پايگاه اين گروهک در کشورهاي افغانستان و پاکستان است ولي به دليل تحولات سياسي، نظامي، اجتماعي و... اين دو کشور در سطح منطقه همواره اهداف و اقدام‌هاي حال و آينده اين گروهک دستخوش تغييرات شده است به‌نحوي که با حمله آمريکا به افغانستان در سال 1380 اين گروه به جريان‌هاي داخلي افغانستان متصل شده است که بخشي از انرژي و توان خود را معطوف به هويت‌بخشي به شعارها و اصول علل و انگيزه‌هاي اقامت گروهک در افغانستان کرده است و به تبع آن اقدام‌هاي ضد امنيتي در قالب‌هاي نظامي و اطلاعاتي خود را در مرز ايران کاهش داده كه باعث رکود تحرک‌هاي گروهک شده است.
مشکلات مالي اين گروهک باعث شده تا آن‌ها دست به کارهاي مختلفي بزنند؛ مثلا از زمان فروپاشي طالبان هزينه‌هاي خود را از طريق حمل و توزيع مواد مخدر و گروگان‌گيري در پاکستان و ايران تامين مي‌کنند.
رهبري اين گروهک را در سطح جهاني سرويس‌هاي اطلاعاتي کشورهاي بيگانه بر عهده دارند که با اهداف از پيش طراحي‌شده و به‌طور بسيار منسجم و سازمان‌يافته به هدايت گروهک مشغول مي‌باشند، اما در سطح کشور، و استان سيستان‌وبلوچستان رهبري گروهک را شخصي به نام مولوي جليل قنبرزهي فرزند نورمحمد معروف به صلاح‌الدين يا «حاجي» بر عهده داشته است كه با توجه به اقدام‌هاي اطلاعاتي و عملياتي صورت گرفته در تاريخ 2فروردين1391 به هلاكت رسيده است. در حال حاضر فردي با نام مستعار «ياسين» سرپرستي گروه را بر عهده دارد .
