دستگيري گودرزي به سختي صورت گرفت : " وقتي مي خواستند اكبر گودرزي را بگيرند ، از داخل اتاق با يوزي پاسدارها را به رگبار بسته بودند و نمي شد به طرف او رفت ." (1)
سرانجام دو تن از نيروهاي كلاه سبز ارتش به نام هاي حميد جراحي و اكبر پژمان پله هاي ساختمان را از پايين به بالا غلتيدند و خود را به اتاق اكبر گودرزي رسانده و يك نارنجك داخل اتاق او انداختند . اكبر گودرزي ناله اي كرد و بي حال افتاد .
اكبر گودرزي و حسن اقرلو در اين خانه تيمي همراه هم بودند . حسن اقرلو واقعه سقوط اين خانه تيمي و دستگيري خود و اكبر گودرزي را چنين تشريح مي كند :
" حدود ساعت 3 بعد از نيمه شب بود كه برادرم اكبر مرا بيدار كرد و گفت زنگ طبقه بالا را مي زنند و خانمي كه در آنجا زندگي مي كند مي گويد چند نفر با تفنگ جلوي در ورودي ايستاده اند . از اينجا ما فهميديم كه خانه لو رفته و در صدد مقابله برآمديم . با دو كلتي كه داشتيم چند تير به سمت محل تيراندازي شليك كرديم ... در اين مدت به طور مرتب رگبار مسلسل به ساختمان مسكوني ما بسته مي شد ...
به هر حال پس از چند لحظه كه ما همچنان به تيرها پاسخ مي داديم ، يك نارنجك توأم با رگبار مسلسل به هال پرتاب شد كه در اين هنگام برادرم اكبر شروع كرد به ناله كردن ، من به گمان اين كه گلوله به وي اصابت كرد به طرف او رفتم و در آغوشش گرفتم ، اما به علت تاريکي بيش از حد موضع جراحت در سر او ديده نمي شد .
در طول مدتي كه مأمورين يكسره به سوي ما تيراندازي مي كردند ، من به طور نيمه خيز برادرم را كه به حالت اغما افتاده بود ، نفس مصنوعي مي دادم . در لحظات آخر هم كه نارنجك گاز سمي به اتاق پرتاب كرده و قادر به تنفس نبوديم ، براي اين كه امكان به بيمارستان رساندن برادرم وجود داشته باشد ، هيچ چاره اي جز تحويل سلاح ها و تسليم خود نديدم . بنابراين سلاح ها را به پايين پرتاب كرده و خودم هم از ساختمان بيرون آمده و تسليم شدم ." (2)
دستگير شدگان به اوين منتقل شدند ، پس از انتقال اعضاي فرقان به اوين ، آقاي ناطق نوري ضمن صحبت با دكتر بهشتي از او خواست كه در محاكمه آنها قاطعيت صورت بگيرد . دكتر بهشتي نيز از وي خواست تا خود به عنوان قاضي پرونده روند محاكمه را در دست بگيرد .
آقاي ناطق نوري قضاوت را به شرطي پذيرفت كه خود دادستان را تعيين نمايد . سپس ايشان با آقاي اسدالله لاجوردي گفتگو كرد تا دادستاني پرونده محاكمه اعضاي گروه فرقان را بر عهده بگيرد .
به دليل سابقه اي كه لاجوردي در بحث با منافقين در زندان هاي ستم شاهي داشت ، از توانايي لازم براي چنين كاري برخوردار بود و با پذیرش ايشان جلسات بازجويي و محاكمات آغاز شد . حكم و قضاوت آقاي ناطق نوري در اين سند مشهود است :
بسمه تعالي
دوازدهم بهمن 1358
" پيرو فرمان رهبر انقلاب اسلامي حضرت آيت الله العظمي امام خميني مدظله به جناب ثقة السلام شيخ علي اكبر ناطق نوري دامت افاضاته مأموريت داده مي شود كه به عنوان قاضي شرع در دادگاه انقلاب اسلامي تهران حاضر شوند و به اتهام متهمين رسيدگي كرده و احكام و حدود الهي را صادر و امر به اجراي آنها بفرماييد . توفيق جنابعالي را در پيشبرد انقلاب اسلامي از خداي بزرگ خواهانيم ." (3)
اسامي تعدادي از دستگير شدگان گروه فرقان :
گروه فرقان پس از دستگيري ، مورد بازجويي و محاكمه قرار گرفتند كه مي توان به افراد زير اشاره كرد :
1. حميد احمديان ، 2. جمشيد احمدي ، 3. فرهاد اقبالي ، 4. غلامرضا بهرامي ، 5. مهدي حسيني ، 6. حسن حسيني خرم آبادي ، 7. تقي شعباني ، 8. مجيد عزيزي ، 9. محمد رضا ظريف فرد ، 10. رحيم اسدزاده ، 11. امير هوشنگ فعله نوتاش ، 12. احمد رضايي ملايري ، 13. داود درستي ، 14. فرشاد رحيمي ، 15. حسن عزيزي ، 16. عبدالرضا رضواني ، 17. محمود مشهدي ، 18. محسن خطيبي ، 19. حسن آقرلو ، 20 . سعيد مرآت ، 21. عباس عسگري ، 22. مرتضي واحدي ، 23. صالح قنادي ، 24. حسين گلزار ، 25. سيد مصطفي حسيني جوادي ، 26. حسين فلاح ، 27. زهرا ترابي ، 28. سيد مصطفي بيژني ، 29. علي حاتمي ،30. ناصر شيرين نامي ، 31. عباس اميني ، 32. مجيد مرآت ،33. نورالله خدا رحمي ، 34. رسول همكار ، 35. محمد مهري ، 36. شيدا خسرويا ، 37. عليرضا شاه بابك تبريزي ، 38. عليرضا ابراهيم زاده ، 39. غلام رضا بيات ، 40. حميد نيكنام ، 41. امير عباس عسگري ، 42. بهرام تيموري ، 43. غلام رضا يوسفي ، 44. سعيد واحد ، 45. محمد متحدي ، 46. اكبر گودرزي ، 47. علي اكبر منصوري ، 48. محسن سياهپوش ، 49. علي اسدي .
آغاز محاكمه گروه فرقان :
روز پنجشنبه ، چهارم بهمن 1358 محاكمه اعضاي گروه فرقان بدون حضور خبرنگاران آغاز شد. دادستان كل انقلاب اسلامي بيانيه اي به شرح زير صادر كرد :
بسم الله الرحمن الرحيم
" همانگونه كه برادران و خواهران محترم آگاهند ، گروه فرقان در طلوع آزادي و رهايي هم ميهنان از دوران اختناق و خفقان رژيم فاسد ، به دستور اربابان سر سپرده اش تلاش پيگيري را براي ايجاد محيط رعب و وحشت آغاز كرد و در اين راه ناجوانمردانه دستش را به خون دانشمندان و عزيزاني آغشته كرد كه اين مسئله كوچكترين خللي در اراده ملت به وجود نخواهد آورد .
مردم با شتاب و تأكيد تمام خواستار مجازات اين عوامل مي شدند ، اما چون مسئله قضاوت كه بزرگترين مسئوليت خصوصاً در يك نظام اسلامي است ، تكميل پرونده و ادله جرم را مستلزم است و از طرفي تعجيل در محاكمه در مواردي كه منجر به اعدام قاتل شود ، رديابي همكاران گروه متهم را ضعيف مي كند ، لذا دادگاه هاي انقلاب با اين كه بعضي از متهمين را از ماهها قبل در اختيار داشت ، با همه اصرار و فشار هم ميهنان و خانواده شهدا ، شتابزدگي را صلاح نمي دانست ؛
و اينك كه با عنايت خداوند و تلاش شبانه روزي جواناني كه به حق در اين كار همه وقت و جان و استراحت خود را وقف انقلاب نموده اند ، خصوصاً با موفقيت شب چهارشنبه 2/10/58 بايد گفت نود درصد كار اين گروه خاتمه يافته است ، لذا دادگاه انقلاب از امروز (ديروز) محاكمه چند تن از آنها را شروع و در اسرع وقت حكم قطعي دادگاه به اطلاع عموم خواهد رسيد ." و ما توفيقی الا بالله
به دنبال اختلاف حاكم شرع و دادستان بر سر علني و يا سري بودن محاكمه اعضاي گروه فرقان ، حاكم شرع آيت الله محمدي گيلاني اعلام كرد كه از اين به بعد (8 بهمن 58) خانواده شهدا و خبرنگاران مي توانند در جلسات محاكمه اعضاي گروه فرقان شركت داشته باشند .
دادستان كل انقلاب معتقد بود كه جلسات بايد سري باشد ، ولي حاكم شرع بر اين اعتقاد بود كه سري بودن و يا علني بودن جلسات بستگي به نظر حاكم شرع دارد نه دادستان ، در نتيجه ايشان پس از محاكمه دو تن كه منجر به اعدام آنها شد ، اعلام نمود كه جلسات علني مي باشد .
از ميان دستگير شدگان فقط شش نفر به اعدام محكوم شدند : اكبر گودرزي ، سعيد مرآت ، علي حاتمي ، محمد متححدي ، حسن اقرلو ، عباس عسگري و عليرضا شاه بيك جزو معدومين بودند . حكم اعدام آنها در سحرگاه سوم خرداد 1359 به اجرا در آمد .
با توجه به اين كه حضرت امام فرموده بودند : " نفس عضويت در فرقان محاربه با خدا و رسول است ،" اما حكام و قاضيان شرع كه آقايان : ناطق نوري ، معاديخواه و آقاي انواري بودند با اين انديشه كه جوانان كم سن و سال فريب رهبران فرقان را خورده اند ، با ديده اغماض محاكمات را اداره مي كردند . (4)
علي حاتمي يكي از عناصر اصلي جذب جوانان به فرقان و به انحراف كشاندن آنان ، در طول بازجويي قصد داشت با تبرئه از عضويت در فرقان ، جان خود را نجات دهد . وي در يكي از بازجويي هاي خود مي گويد :
" خدايا تو شاهدي كه من در گروه نظامي نبودم و هيچ اطلاعي هم از اين كه فرقان گروه نظامي داشته ، نداشتم و ترورها از ديد من برخوردي غير اصولي و محكوم است ." (5)
اما حاكم شرع كه كاملاً به روند پرونده فرقان و نقش علي حاتمي آگاه بود ، ضمن تأييد حكم اعدام مي نويسد :
" اين شخص نقش فوق العاده اي در تأسيس اساس فرقان داشته و بر خلاف مدعايش پس از عمليات اين گروه ، كوچك ترين استنكاري از خود نشان نداد و در آزمايشي كه بين دادگاه و صدور رأي از او به عمل آمد ، مراتب فوق تأييد و ثابت شد كه او سعي دارد با نفاق خود را نجات دهد ." (6)
وي آشكارا اين نفاق دروني را تغيير موضع ناميد تا شايد بتواند از مرگ نجات يايد . او طي نامه هايي به دادگاه كه زيركانه مي خواست نامش فاش نشود ، از گودرزي تبري جست . حاتمي گفت : " اگر گودرزي نبود ، قطعاً من الان اينجا نبودم و او عامل انحراف من و ديگران شد ."
پی نوشت:
1. خاطرات ناطق نوري ، ج 2 ، ص 185
2. پرونده حسن اقرلو ، كد پرونده 8641 ، بازجويي 7/2/59
3. اين سند در پرونده اكبر گودرزي به شماره بازيابي 774 موجود است . همچنين ر . ك : به خاطرات حجت الاسلام والمسلمين ناطق نوري ، پيشين ،ج 1 ، ص 269 ، سند شماره 29
4. خاطرات ناطق نوري ، ج 1 ، ص 187
5. پرونده علي حاتمي ، 936 ، آخرين دفاعيه ،2/3/59
6. همان
