کمی تا قسمتی مطمئن !

در پایان جلسه کمیسیون نیروهای مسلح در سنای آمریکا که با حضور جیمز جفری سفیر این کشور در عراق تشکیل شده بود سناتور کارل لوین که از حامیان گروهک تروریستی منافقین به شمار می آید با ابراز نگرانی از آینده این گروهک پس از خروج نیروهای آمریکا از عراق سئوالات عجیبی را مطرح نمود که جفری نیز جوابهای عجیب تری به آنها داد. متن این پاسخ و پرسش به این شرح است:

" سناتور لوین: چقدر مطمئن هستید، که عراق کماکان بعد از دسامبر (۲۰۱۱) از قرارگاه اشرف حفاظت خواهد کرد؟

سفیر جفری: من کاملاً مطمئن هستم آنها به حفاظت ادامه خواهند داد. الان در آنجا نیروهای آمریکایی نیستند و من فکر نمی کنم که اعم از اینکه ما حضور داشته باشیم یا بعد از بیرون رفتن ما از عراق، در موضع عراقیها تغییری ایجاد بشود. جامعه بین المللی انتظارات بنیادین مشخصی از کشور عراق و از همه اعضای جامعه بین المللی دارد، که یکی از آنها این است که با کسانی که در چنین شرایطی قرار گرفته اند، بدرفتاری صورت نگیرد.

سناتور لوین: آیا می توانید درجه اطمینان خود را به ما بگویید؟ آیا از تأمین حفاظت خیلی مطمئن هستید؟ آیا خیلی مطمئن هستید؟

سفیر جفری: من مطمئن هستم، در حد فاصل بین «خیلی مطمئن» و «عدم اطمینان».

سناتور لوین: چه میزان مطمئن هستید؟

سفیر جفری: همانطور که گفتم ”مطمئن”، یک درجه پایینتر از ”خیلی مطمئن” است."

از این گفتگو به خوبی مشخص می شود که نه جناب لوین – بر اساس سوابق امر و میزان دخالت دولت آمریکا در این باره – به سخنان سفیر اطمینانی دارد و نه جناب جفری به اطمینانی که می دهد خیلی مطمئن است، چرا که استدلالهای دولت عراق برای اخراج منافقین کاملاً مطابق قوانین بین الملل و ملی است.

بعد از شکست تلاشهای منافقین برای آن که کمپ اشرف را به یکی از پادگانهای نظامی آمریکا تبدیل و در آن احساس امنیت و اطمینان کنند، منافقین و همدستان بعثی و حامیان آمریکایی آنها تلاش زیادی کردند که نیروهای آمریکایی را راضی به ماندن در عراق کنند به طوری که هنوز هم به نیروهایشان دلخوشی می دهند که تعداد زیادی از آمریکایی ها در عراق باقی خواهند ماند و از این کشور خارج نخواهند شد، اما خود نیز می دانند که این نیز تشبثی شکست خورده است و نیروهای نظامی آمریکا مجبور به ترک عراق هستند. به همین دلیل است که به دنبال آن هستند که آمریکا برایشان کاری بکند، غافل از آن که اگر آمریکا میتوانست کاری بکند برای بن علی و مبارک می کرد که نوکران پرفایده ی آمریکا بودند.