چرا قطعنامه کنگره آمریکا علیه ایران ارزش توجه ندارد؟

چهارشنبه گذشته 19 بهمن 1401 تعدادی از اعضای مجلس نمایندگان کنگره آمریکا قطعنامه ای را امضا کردند که محتوای آن حمایت از آشوب ها در ایران و پشتیبانی از گروهک تروریستی منافقین بود. این نخستین قطعنامه ضد ایرانی و مداخله جویانه کنگره علیه ایران نبوده است. پیش از این هم از این دست قطعنامه های غیرالزام آور و نمایشی در کنگره آمریکا صادر شده بود.

در اینجا باید به چند نکته در خصوص اقدام نمایندگان کنگره اشاره کرد:

اول- قطعنامه روز چهارشنبه، موسوم به H.Res 100 از آن جهت ارزشی ندارد که این قطعنامه براساس آئین نامه داخلی کنگره از نوع قطعنامه های غیرالزام آور است. در کنگره آمریکا دو گونه از قوانین وجود دارد: لوایح و قطعنامه ها. قطعنامه ها در حقیقت امر، قانون نیستند و به تعبیر نمایندگان کنگره، بیانگر احساسات مجلس نمایندگان یا سنا است. این قطعنامه ها احساسات جمعی مجلس را در مورد یک موضوع، شخص یا رویداد خاص بیان می کنند. قطعنامه اخیر که از نوع سیمپل رزولوشن است قابلیت ارجاع به رئیس جمهور برای اقدام قانونی را ندارد و تنها به کمیته مرتبط در مجلس ارسال می شود.

دوم – فارغ از آنچه در بند نخست گفته شد و الزام آور یا الزام آور نبودن قطعنامه مذکور باید گفت متأسفانه سیاستمداران آمریکایی سال هاست که اسیر طناب پوسیده گروه تروریستی و بدنام موسوم به مجاهدین خلق و لابی‌گران آن در واشنگتن هستند. منافقین برای 17 سال در فهرست تروریستی ایالات متحده آمریکا قرار داشتند و گزارش های متعددی توسط اف بی آی و برخی نهادهای امنیتی و سیاسی دیگر آمریکا علیه این گروه منتشر شده است که نشان دهنده اقدامات تروریستی، رفتارهای فرقه ای خشونت آمیز، کلاهبرداری و پولشویی و همکاری آنها با دیکتاتور سابق عراق صدام حسین و حتی ترور چند شهروند آمریکایی در ایران بوده است. اما نمایندگان کنگره و سیاستمداران این کشور بی توجه به این مسائل مهم، مبنای خود برای کسب اطلاعات در خصوص ایران را این گروه بدنام قرار داده اند و حتی به طور مستقیم اقدام به پشتیبانی از آن کرده و می‌کنند.

سوم – در حالیکه مردم در آمریکا شرایط ناگوار و نامطلوبی را سپری می کنند و براساس نظرسنجی هفته گذشته گالوپ، در یک عدد شگفت آور، بیش از 75% آمریکایی ها از شرایطی که در آن هستند اعلام نارضایتی کرده اند و با استناد به داده های پایگاه آمریکایی 538، بیش از 52% از مردم این کشور از عملکرد رئیس جمهورشان ناراضی هستند، نمایندگان کنگره به جای توجه به این شرایط از جمله تورم بی سابقه، دست به اقدامات مداخله جویانه غیرقانونی در امور داخلی سایر کشورها آن هم با اتکا به دروغ پردازی های یک گروه تروریستی می کنند.

 بسیار مایه شرمساری است که سیاستمداران کشوری که در این ماه ها به شدت درگیر دچار تنش های سیاسی و اختلافات شده است و  رئیس جمهور کنونی و رئیس جمهور سابق آنها هر دو باید به دلیل اتهامات وارد شده مورد تحقیقات اف بی آی و بازجویی قرار بگیرند و از قضا هر دو نیز آماده کارزار انتخاباتی سال آینده می شوند با فرافکنی، دروغ و حمایت از یک گروه تروریستی ورشکسته و منفور در داخل ایران و حتی مبغوض در میان ضدانقلاب خارج نشین، و بدون کمترین شناختی از ایران و واقعیت های جاری، اینچنین دست به اقدامات تهوع آور بزنند.

جالب آنکه در رخدادهای اخیر شهر آتلانتا رئیس پلیس این شهر در روایتی متناقض با فعالان و شاهدان، آشوب های شهر و شکستن شیشه ها توسط مردم آتلانتا در اعتراض به قتل فجیع یک فعال محیط زیست به دست پلیس را تروریسم خوانده بوده بود اما متأسفانه، از آن سو یعنی در ایران، رویکرد کنگره آمریکا و مقامات سیاسی این کشور حمایت از آشوب های خشن و اغتشاشات چند ماه اخیر کشور و حمایت از افراد خرابکار و قاتل و معرفی آنها به عنوان معترضان مسالمت آمیز است. این رفتار مداخله جویانه چیزی جز یک رفتار و نمایش سیاسی و برخورد دوگانه نیست.

به هر جهت اقدام تعدادی از نمایندگان کنگره آمریکا در پشتیبانی از آشوب ها و خرابکاران در داخل کشور و حمایت از یک گروه تروریست بدنام و خانه به دوش، یک اقدام سیاسی بی ارزش و بی محتوا از نظر حقوقی و قانونی است که فقط برای چند روزی منجر به سرمستی متوهمانه منافقین می گردد.