چه سعادتمند و پيروزند آنان كه در نشيب و فرازها و پستی و بلندی‌های حيات خويش به دام‌های شيطانی و وسوسه‌های نفسانی نيفتاده و آخرين حجاب بين محبوب و خود را با محاسن غرق به خون خرق نموده و به قرارگاه مجاهدين فی‌سبیل‌الله راه يافتند. چه سعادتمند و خوشبخت‌اند آنان كه به دنيا و زخارف آن پشت‌پا زده و عمری را به زهد و تقوا گذرانده و آخرين درجات سعادت را در محراب عبادت و در اقامه جمعه، به دست يكی از منافقين و منحرفين شقی، فائز و به والاترين شهيد محراب كه به دست خيانتكار اشقی‌الاشقيا به ملأ اعلاء شتافت، ملحق شدند. شهيد عزيز محراب اين جمعه ما، از آن شخصيت‌هايی بود كه اين جانب يكي از ارادتمندان اين شخص والامقام بوده و هستم. اين وجود پر بركت و متعهد را قريب شصت سال است می‌شناسم. مرحوم شهيد بزرگوار حضرت حجت‌الاسلام‌والمسلمين حاج آقا عطاء‌الله‌اشرفی را در اين مدت طولانی به صفاي نفس و آرامش روح و اطمينان قلب و خالي از هواهای نفسانی و تارک هوی و مطيع امر مولا و جامع علم مفيد و عمل صالح می‌شناسم و در عين حال مجاهد و متعهد و قوی‌النفس بود.
او در جبهه دفاع از حق، از جمله اشخاصی بود كه مايه دل‌گرمی جوانان مجاهد بود و از مصاديق بارز «رجالٌ صَدقُوا ما عاهَدُوا الله عليه» بود و رفتن او ثُلمه بر اسلام وارد كرد و جامعه روحانی را سوگوار نمود. خداوند او را در زمره شهدای كربلا قرار دهد و لعنت و نفرين خود را بر قاتلان چنين مردانی نثار فرمايد. ننگ ابدی بر آنان كه يک چنين شخص صالحی را كه آزارش به موری نرسيده بود، از ملت ما گرفتند و خود را در پيشگاه خدای متعال و در نزد ملت فداكار، منفورتر و جنايتكارتر از قبل معرفي كردند.
اين بزرگوار مثل ساير شهداي عزيز ما به جوار رحمت حق پيوست و ملت مجاهد و قوای مسلح سلحشور ما با عزمي راسخ‌تر به پيشبرد انقلاب ادامه می‌دهند و آنان كه به ادعای واهی خود كوس طرفداری از خلق را می‌زنند و با خلق خدا آن می‌كنند كه همه می‌دانند. در اين جنايت عظيم چه توجيهی دارند؟ با به شهادت رساندن عالمی خدمتگزار و پيرمرد بزرگوار هشتاد ساله چه قدرتی كسب می‌كنند و چه طرفي می‌بندند؟ و آنان كه در سوگ اين جنايتكاران اشک تمساح می‌ريزند و از جريان حكم خدا درباره آنان شكايت دارند، چه انگيزه‌ای دارند؟ آیا انتقام از جمهوری اسلامی به شهادت رساندن یک عالم پارسا است؟ به آتش کشیدن یک عده کودک و زن و مرد و توده‌های رنج کشیده است؟ آیا راه به حکومت و قدرت را به دست آوردن، دست زدن به این نحوه جنایات است؟!
بارلها، ملت مجاهد ما در این برهه زمان با چه حوادث و با چه چهره‌هایی مواجه است. عصری که حکومت‌های مسلمین آن‌چنانند و رسانه‌های گروهی آن‌چنان، و ابر قدرت‌ها این‌چنین. عصری که باطل را به صورت حق به خورد مردم می‌دهند و جنایات را به صورت صلح‌طلبی. عصری که دشمنان اسلام و مسلمین، با ملت‌ها مستضعف آن می‌کنند که چنگیز نکرد. اکثر حکومت‌های مسلمان در جنایاتی که بر ملت‌های خود می‌رود از جانیان طرفداری می‌کنند.
عصری که در خانه امن خدا از دشمنان اسلام و جنایت‌کاران به مسلمین نمی‌شود شکایت کرد. عصری که فریاد مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا برخلاف اسلام تلقی می‌شود...
بارلها، ملت مجاهد ایران در این عصر جاهلیت و تاریک مظلومند و به جز اتکال به درگاه تو و اعتماد به عنایات تو پناهی ندارند و از پیشگاه مبارک تو استمداد می‌کنند و در راه حق به راه خود ادامه می‌دهند، و از این وحشی‌گری هراسی به خود راه نمی‌دهند و عزتی که برای تو و روسل تو و مومنین است، برای زندگی عاریت چند روزه از دست نمی‌دهند.
بارلها، از تو رحمت برای شهدای عزیز، به ویژه شهید محراب این هفته و سلامت و سعادت صبر برای ملت به‌ویژه بازماندگان شهدا و اهالی محترم باختران و شفای عاجل برای آسیب دیدگان و انتقام از دشمان اسلام را خواستارم.
درود به روان پاک عزیزان شهید. درود بر بازماندگان شهدا. سلام بر آسیب‌دیدگان و صلوات و سلام خداوند و مقربان درگاهش بر حضرت بقیه‌الله-ارواحنالمقدمه‌الفداء والسلام علی عبادالله الصالحین.
روح‌الله‌الموسوی‌الخمینی، 23مهر1361
