| برای اولین بار مسئولان و نمایندگان سازمان ملل به این نکته اعتراف کردند که حداقل 750 نفر از اعضای این فرقه برای خروج از عراق و بازگشت به ایران اعلام آمادگی کرده اند، و این نشان می دهد که بر خلاف تمام تبلیغات سران فرقه تروریستی رجوی، اکثریت قریب به اتفاق نیروهای این فرقه مایل به ادامه راه با رجوی نیستند، حتی اگر به شکنجه تهدید شوند |
«در دیدارهایی که نماینده سازمان ملل با اعضای این گروهک در اردوگاه اشرف داشته است، اکثر اعضای این گروهک برای بازگشت به ایران اعلام آمادگی کرده اند اما سرکردگان تروریست این گروهک اجازه خروج از اردوگاه را به آنها نداده و این اعضا را به نحوی گروگان گرفته اند. ...» (1)
در میان صحبت های خبرگزاری فارس با سفیر ایران در عراق، نکته جدیدی وجود داشت و آن هم اینکه برای اولین بار اعلام شد نمایندگان سازمان ملل پس از صحبت با اعضای این فرقه، اعلام کردند اکثر اعضای این گروهک برای بازگشت به ایران اعلام آمادگی کرده اند.
این اولین بار است که خبر دیدار بدون واسطه مقامات سازمان ملل با اعضای این گروه و اعلام تمایل اعضای این فرقه برای بازگشت به ایران، رسانه ای می شود.
پیش از این، حرف بسیاری از جداشده ها این بود که باید زمینه مساعدی برای گفتگوی صریح و بدون حضور سران این فرقه، میان سازمان های حقوق بشری و نمایندگان سازمان ملل با اعضای محبوس در این پادگان فراهم شود و از سویی دیگر سرکردگان جنایتکار این باند نیز همواره بر این نکته تأکید می کردند که حاضر به فراهم کردن این شرایط در حضور نمایندگان ایران و دولت عراق نیستند اما نتایجی که می توان از اتفاق اخیر به آن رسید این است که از سویی سران این فرقه، چنانچه برخلاف صحبت ها و ادعاهای گذشته مسعود رجوی که معتقد به نظارت بین المللی بر این پادگان بود، اگر امروز حرف ها و گفته های مقامات و نمایندگان سازمان ملل را هم «توطئه رژیم» بنامد، این یعنی اینکه بر خلاف تمام ادعاهایی که مسعود رجوی در گذشته و همسرش در حال حاضر بر زبان می آورند و تنها سازمان های بین المللی را امین خود اعلام می کردند، این سازمان تروریستی از اساس بر هیچ قاعده و قانونی پایبند نیست و اگر چه این مسأله سال هاست که بر هر بنی بشری ثابت شده، اما حداقل در حال حاضر برای سران این فرقه نیز به اثبات رسید که هیچ آداب و ترتیبی در ذهن منجمد شده سران این فرقه وجود ندارد.
به دنبال این تحلیل می توان تمام لفاظی های های مسعود رجوی که پیشتر اعلام کرده بود آماده است در هر دادگاهی حاضر شود تا ثابت کند فرقه تروریستی اش تمام هزینه های دوران حضورش در عراق را خود تأمین کرده و از صدام دریافت نکرده و اثبات عدم همکاری وی برای کشتار اکراد، دفع انتفاضه جنوب عراق، عدم دریافت نفت و پول نفت از عراق، عدم همکاری با رژیم صهیونیستی، عدم کشتار و حذف نیروهای ناراضی، عدم عقیم کردن زنان در این فرقه و هزاران مسأله دیگری که وی باید آنها را اثبات کند، همه و همه تنها ژستی تبلیغاتی و عوام فریبانه است، بنابراین مسعود رجوی و مریم رجوی تنها دو راه دارند که هر دوی این راه ها به بازی دو سر باخت ختم می شود؛ یا حرف های نمایندگان سازمان ملل را نفی کرده و آنها را هم عوامل رژیم بنامند و بیش از پیش اثبات کنند که فرقه مجاهدین، فرقه ای توتالیتر است و یا اینکه مسعود رجوی از سوراخی که در آن خزیده، بیرون بیاید و در یکی از همان دادگاه هایی که مدعی است، حاضر شود و به تک تک جرم و جنایت های خود پاسخ دهد که این هم از پیش و با توجه به سوابق افتضاح وی، کاملا مشخص است که شدنی نیست، زیرا به عنوان مثال، وقتی انسان ضعیف النفسی همانند مسعود رجوی، در سال های ابتدایی دهه پنجاه، تمام همراهان خود را به ساواک معرفی می کند تا آنها اعدام شود و خود بماند، وقتی او در هیچ عملیات تروریستی از ترس جانش شرکت نکرده و وقتی با اولین حمله هواپیماهای آمریکا به پادگان اشرف، فرار را بر قرار ترجیح می دهد، مسلماً برای پاسخگویی به میلیون ها شکایت مردم ایران و عراق و اثبات تروریست نبودن خود، هیچ توانی ندارد و ترجیح می دهد که همچنان در سوراخ بماند و دم نزند.
به هرتقدیر، اینکه برای اولین بار مسئولان و نمایندگان سازمان ملل به این نکته اعتراف کنند که حداقل 750 نفر از اعضای این فرقه برای خروج از عراق و بازگشت به ایران اعلام آمادگی کرده اند، نشان می دهد بر خلاف تمام تبلیغات سران فرقه تروریستی رجوی، اکثریت قریب به اتفاق نیروهای این فرقه مایل به ادامه راه با رجوی نیستند، حتی اگر به شکنجه تهدید شوند، حتی اگر از دنیای آزاد اطلاعات دور باشند، حتی اگر هر روز هم برایشان فیلم های ساختگی حامیان مواجب بگیرشان را پخش کنند که بر حمایت از اشرف تأکید می کنند.
با توجه به موارد یاد شده، به نظر می رسد مرحله بعدی حضور در پادگان اشرف – حداقل برای اثبات روسیاهی رجوی و جلوگیری از ساخت شوی تبلیغاتی دیگری – باید به وسیله مقامات سازمان ملل صورت گیرد که این امر یا با خروج نیروهای ناراضی همراه باشد یا اگر پاچه گیران رجوی شروع به اغتشاش کردند، دیگر بهانه ای برای حامیان در استخدام این سازمان تروریستی ایجاد نشود.
همه این موارد در حالی که چند روز پیشتر نیز منصور عبدالرزاق، نماینده ائتلاف دولت قانون اعلام کرد10 کشور اروپایی اعلام آمادگی کرده اند تا در سال 2012 به اعضای این سازمان پناهندگی بدهند، بنابراین از این نکته نیز نباید غافل شد که دیگر بهانه ای برای حضور در عراق وجود ندارد و آغوش باز چند کشور محدود که خود را ملزم به حمایت از تروریست ها می دانند، به روی سران منافقین و جاهلان این سازمان تروریستی گشوده شده است.
پی نوشت:
1. خبرگزاری فارس.
Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA
«در دیدارهایی که نماینده سازمان ملل با اعضای این گروهک در اردوگاه اشرف داشته است، اکثر اعضای این گروهک برای بازگشت به ایران اعلام آمادگی کرده اند اما سرکردگان تروریست این گروهک اجازه خروج از اردوگاه را به آنها نداده و این اعضا را به نحوی گروگان گرفته اند. ...» *
در میان صحبت های خبرگزاری فارس با سفیر ایران در عراق، نکته جدیدی وجود داشت و آن هم اینکه برای اولین بار اعلام شد نمایندگان سازمان ملل پس از صحبت با اعضای این فرقه، اعلام کردند اکثر اعضای این گروهک برای بازگشت به ایران اعلام آمادگی کرده اند.
این اولین بار است که خبر دیدار بدون واسطه مقامات سازمان ملل با اعضای این گروه و اعلام تمایل اعضای این فرقه برای بازگشت به ایران، رسانه ای می شود.
پیش از این، حرف بسیاری از جداشده ها این بود که باید زمینه مساعدی برای گفتگوی صریح و بدون حضور سران این فرقه، میان سازمان های حقوق بشری و نمایندگان سازمان ملل با اعضای محبوس در این پادگان فراهم شود و از سویی دیگر سرکردگان جنایتکار این باند نیز همواره بر این نکته تأکید می کردند که حاضر به فراهم کردن این شرایط در حضور نمایندگان ایران و دولت عراق نیستند اما نتایجی که می توان از اتفاق اخیر به آن رسید این است که از سویی سران این فرقه، چنانچه برخلاف صحبت ها و ادعاهای گذشته مسعود رجوی که معتقد به نظارت بین المللی بر این پادگان بود، اگر امروز حرف ها و گفته های مقامات و نمایندگان سازمان ملل را هم «توطئه رژیم» بنامد، این یعنی اینکه بر خلاف تمام ادعاهایی که مسعود رجوی در گذشته و همسرش در حال حاضر بر زبان می آورند و تنها سازمان های بین المللی را امین خود اعلام می کردند، این سازمان تروریستی از اساس بر هیچ قاعده و قانونی پایبند نیست و اگر چه این مسأله سال هاست که بر هر بنی بشری ثابت شده، اما حداقل در حال حاضر برای سران این فرقه نیز به اثبات رسید که هیچ آداب و ترتیبی در ذهن منجمد شده سران این فرقه وجود ندارد.
به دنبال این تحلیل می توان تمام لفاظی های های مسعود رجوی که پیشتر اعلام کرده بود آماده است در هر دادگاهی حاضر شود تا ثابت کند فرقه تروریستی اش تمام هزینه های دوران حضورش در عراق را خود تأمین کرده و از صدام دریافت نکرده و اثبات عدم همکاری وی برای کشتار اکراد، دفع انتفاضه جنوب عراق، عدم دریافت نفت و پول نفت از عراق، عدم همکاری با رژیم صهیونیستی، عدم کشتار و حذف نیروهای ناراضی، عدم عقیم کردن زنان در این فرقه و هزاران مسأله دیگری که وی باید آنها را اثبات کند، همه و همه تنها ژستی تبلیغاتی و عوام فریبانه است، بنابراین مسعود رجوی و مریم رجوی تنها دو راه دارند که هر دوی این راه ها به بازی دو سر باخت ختم می شود؛ یا حرف های نمایندگان سازمان ملل را نفی کرده و آنها را هم عوامل رژیم بنامند و بیش از پیش اثبات کنند که فرقه مجاهدین، فرقه ای توتالیتر است و یا اینکه مسعود رجوی از سوراخی که در آن خزیده، بیرون بیاید و در یکی از همان دادگاه هایی که مدعی است، حاضر شود و به تک تک جرم و جنایت های خود پاسخ دهد که این هم از پیش و با توجه به سوابق افتضاح وی، کاملا مشخص است که شدنی نیست، زیرا به عنوان مثال، وقتی انسان ضعیف النفسی همانند مسعود رجوی، در سال های ابتدایی دهه پنجاه، تمام همراهان خود را به ساواک معرفی می کند تا آنها اعدام شود و خود بماند، وقتی او در هیچ عملیات تروریستی از ترس جانش شرکت نکرده و وقتی با اولین حمله هواپیماهای آمریکا به پادگان اشرف، فرار را بر قرار ترجیح می دهد، مسلماً برای پاسخگویی به میلیون ها شکایت مردم ایران و عراق و اثبات تروریست نبودن خود، هیچ توانی ندارد و ترجیح می دهد که همچنان در سوراخ بماند و دم نزند.
به هرتقدیر، اینکه برای اولین بار مسئولان و نمایندگان سازمان ملل به این نکته اعتراف کنند که حداقل 750 نفر از اعضای این فرقه برای خروج از عراق و بازگشت به ایران اعلام آمادگی کرده اند، نشان می دهد بر خلاف تمام تبلیغات سران فرقه تروریستی رجوی، اکثریت قریب به اتفاق نیروهای این فرقه مایل به ادامه راه با رجوی نیستند، حتی اگر به شکنجه تهدید شوند، حتی اگر از دنیای آزاد اطلاعات دور باشند، حتی اگر هر روز هم برایشان فیلم های ساختگی حامیان مواجب بگیرشان را پخش کنند که بر حمایت از اشرف تأکید می کنند.
با توجه به موارد یاد شده، به نظر می رسد مرحله بعدی حضور در پادگان اشرف – حداقل برای اثبات روسیاهی رجوی و جلوگیری از ساخت شوی تبلیغاتی دیگری – باید به وسیله مقامات سازمان ملل صورت گیرد که این امر یا با خروج نیروهای ناراضی همراه باشد یا اگر پاچه گیران رجوی شروع به اغتشاش کردند، دیگر بهانه ای برای حامیان در استخدام این سازمان تروریستی ایجاد نشود.
همه این موارد در حالی که چند روز پیشتر نیز منصور عبدالرزاق، نماینده ائتلاف دولت قانون اعلام کرد10 کشور اروپایی اعلام آمادگی کرده اند تا در سال 2012 به اعضای این سازمان پناهندگی بدهند، بنابراین از این نکته نیز نباید غافل شد که دیگر بهانه ای برای حضور در عراق وجود ندارد و آغوش باز چند کشور محدود که خود را ملزم به حمایت از تروریست ها می دانند، به روی سران منافقین و جاهلان این سازمان تروریستی گشوده شده است.
----------------------
*خبرگزاری فارس.
