نطفه حرام

سردمداران منافقین جنایات و فجایع 30 خرداد را « نقطه عطف » و تحول تاریخی نامید و گفت که :

« 30 خرداد تردید بردار نبود و سازمان در روز 30 خرداد مثل جنینی بود که عمرش را در رحم کرده بود و آماده تولد بود و اگر به دنیا نمی آمد روز سی ام خرداد خفه می شد.

او در این اظهارات بی آنکه خود بداند به حقیقتی اشاره می کند که الحق تردید بردار نیست . 30 خرداد نقطه عطف بود ، اما نقطه عطفی بود در نابودی جریان نفاق ، 30 خرداد تحولی تاریخی بود ، اما تحولی در تسریع اضمحلال نهایی منافقین ، و بالاخره 30 خرداد روز تولد مولودی جدید بود ، اما مولودی خبیث و شوم که از نطفه حرام نفاق بوجود آمده و سرنوشت سیاهش از بدو تولد بر پیشانیش نقش بسته بود . امت حزب الله در طول بیش از دو سال و نیم ناظر شکل گرفتن این نطفه شوم و حرام بودند و با بردباری همه آثار مخرب آن را تحمل می کردند و امام بزرگوار نیز که از روز اول با درایت و بصیرت پیامبر گونه شان ماهیت پلید این دار و دسته را شناخته بودند ، مصلحت نمی دیدند که امت حزب الله با شدت رفتار نمایند . ایشان نصیحت فرمودند و بارها کوشیدند تا مگر منافقین را از ادامه این مسیر سیاه بر حذر دارند . ایشان می فرمایند :

« بدانید که من نزدیک به یک سال بود که سلاح نمی دیدم آنچه را می دانم برای ملت شرح دهم . چرا ؟ تا آرامش کشور حفظ شود و شما با آرامش کامل علیه مستکبران جهان بجنگید تا احساس کردم دیگر مسئله از این حرفها گذشته است و خطر اساس جمهوری اسلامی را که با خون پاک 70 هزار شهید و معلولیت بیش از یکهزار نفر بوجود آمده بود تهدید می کند ، دیگر تاب نیاوردم » و اضافه می فرمایند : « اگر چنانچه این مصلحت که عبارت از این است که جوانهای گول خورده ما برگردند به آغوش اسلام و ملت نبود ، تکلیف آنها زود معلوم می شد و ملت همه فریاد می زنند و می خواهند که من تکلیف آنها را معلوم کنم . »

منافقین از نصایح پدرانه امام پند نگرفتند و حضرت امام نیز که حجت را بر آنان تمام کرده بودند ، تکلیف مردم مسلمان ایران را روشن نمودند و امواج خروشان مردم برای از میان برداشتن این تفاله های استعمار به حرکت درآمد و مولود شوم نفاق را از صحنه خارج گرداند . آنچه بعد از 30 خرداد رخ داد ، گرچه به قیمت شهادت بسیاری از عزیزترین استوانه های انقلاب اسلامی تمام شد ، لیکن از لحاظ تاریخی ، نه بیانگر رشد و گسترش منافقین ، بلکه نشانه آخرین تقلاهای این جانور درنده خو و زخم خورده بود که آخرین نفسهای مرگبارش را می کشید .

آزمایش با جان مردم علیه مردم

شکست غائله 30 خرداد ضربه ای کوبنده بر پیکر رو به اضمحلال منافقین وارد آورد . مهمترین درسی که 30 خرداد به سردمداران نفاق آموخت این حقیقت بود که آنها در مقابله با انقلاب اسلامی ، صرفا با نهادهای انقلابی  روبرو نبوده ، بلکه مهمترین سد راه آنان مردم هستند ؛ همان مردمی که در 30 خرداد با حضور تاریخسازشان در صحنه این کید منافقین را خنثی نموده بودند . رویای 11 میلیون رائی ، دود شده به هوا رفته بود و در برابرشان واقعیت 40 میلیون مردم مسلمان ، آماده لبیک گفتن به فرمان امامشان ، قرار داشت .

منافقین در غائله 30 خرداد می پنداشتند که مردم به حمایت از آنها برخاسته و به اعتبار این حمایت و یا لااقل بی تفاوتی مردم ، خواهند توانست به مراکز انتظامی و دولتی حمله برده و کودتا نمایند . آنها در نظر داشتند مراکزی چون مجلس شورای اسلامی ، نخست وزیری و بیت امام را تسخیر کنند و در عرض یک روز به تمام امیال شوم و باطل خود دست پیدا نمایند . شکست 30 خرداد ، این پندار باطل را نقش بر آب ساخت ، لیکن سردمداران جنایتکار منافقین هنوز در خواب غفلت بودند .

رهبر فراری تروریستها می گوید :

« علیرغم اینکه از سی ام خرداد به بعد برای ما روشن بود که آن الگوی سقوط شاه ، لااقل در این مقطع دیگر قابل تکرار نیست ، ولی باز هم تست کردیم و آزمایش کردیم

به عبارت دیگر منافقین گرچه می دانستند مردم مسلمان ایران کوچکترین حمایتی از آنان به عمل نمی آورند ، اما باز خواستند بخت سیاه خود را بیازمایند ف آزمایش به قیمت جان مردم .

جنایات گروهک منافقین در شهریور و بخصوص مهر 1360 ، که بصورت حملات مسلحانه گسترده به امت حزب الله در خیابانها انجام گرفت و به قیمت شهادت بسیاری از مردم مسلمان تمام شد ، همان آزمایشی است که این سفاکان از آن یاد کرده اند . دستجات چند نفری منافق ، مسلح به مسلسل و نارنجک در یک یا دو نقطه تهران ظاهر می شدند ، چند شعار می دادند و به محض حاضر شدن امت حزب الله در صحنه آنها را بیرحمانه به رگبار می بستند و پس از ارتکاب این جنایات یا دستگیر می شدند و یا متواری می گشتند . سردمداران نفاق به این دار و دسته های آدمکشی گفته بودند که « علت عدم حمایت مردم ريال ترسشان از حکومت است ، پس چنانچه قدرت سلاح خود را به آنها نشان دهیم ، ترسشان ریخته و به حمایت ما برخواهند خاست » و این جانیان نیز در خیابانها به راه افتاده ، اسلحه می کشیدند و با کشتار مردم ، می خواستند به اصطلاح ترس همین مردم را بریزند .

افشین برادران قاسمی ، عضو تیمهای تروریستی منافقین و فرمانده یکی از این تیمها از جنایت

5 مهر در این باره می نویسد

ن اواخر شهریور ماه خط تظاهرات مسلحانه که نام مناسب تر برای آن درگیری مسلحانه است به نیروهای عملیات داده شده بود و در خیابانهای اصلی مانند : خیابان ولیعصر ، طالقانی ، گرگان ، نظام آباد ، ستار خان ، مخصوص ، جیحون در اواخر شهریور خصوصا 18 شهریور این خط اجرا شده بود که نتیجه ای برای منافقین در پی نداشت ، لذا تدارکات برای یک تظاهرات وسیع و کیفی دیده شد و ابتدا برای روز یک مهر مقرر شده بود که با تظاهرات دانش آموزان و حضور مردم نقشه منافقین به هم ریخت و موکول به روز یکشنبه 5 مهر 60 شد و ادامه می دهد « چنانچه سازماندهی روشن شد . هر تیم عملیاتی متشکل از 4 نفر و 4 اسلحه ژ3 و حدود 500 فشنگ بود . تعدادی واحدها نیز مسلح به سلاح کمری و یا نارنجک و کوکتل بودند و علاوه بر این تعداد بازهم نیروهایی بودند . کمی گذشته از ساعت 5/1 درحالیکه صدای تیراندازی از سایر نقاط می آمد ما در خیابان طالقانی پیاده شده و اقدام به تیر اندازی هوایی کردیم و مردم با ماشین یا هر وسیله گریختند . ما هم در کنار خیابان در پشت ماشین های پارک شده سنگر گیری کردیم و احیانا شعارهایی می دادیم . در اوایل موضع گیری من به پاسداری به نام « محمد رضا عادل نور » ایست دادم . او که سوار بر یک موتور چهار سیلندر بود ایستاد . درحالیکه همراز شریعت پناهی اسلحه را به طرف او گرفته بود من او را بازرسی اولیه نمودم که چیزی نیافتم با نگاهی دیگر به او بیشتر به حزب اللهی بودن او شک کردم لذا مجددا او را گشتم و اینبار یک سلاح کمری از شکم او یافتم لذا کمی عقب تر رفتم در حالیکه اسلحه ام به سمت او بود او شروع به نصیحت کرد و آنچه از مواعظ وی به یاد دارم اینکه رهبران شما فرار کردند و شما را جلو انداختند ، اسلحه هایتان را تحویل بدهید . لکن من با وجود این یک رگبار به سینه او بستم و بعد هم یکی از نیروهای حاضر تیر خلاص به وی شلیک کرده بود که منجر به شهادت او شده بود . دو نفر عضو حزب جمهوری اسلامی به نام « وحید سرشار و حسین امامی » در حالیکه سوار بر یک موتور وسپا بودند توسط مجید بهارها متوقف شده و پس از درگیری لفظی توسط وی به شهادت رسیدند .

در ادامه درگیری نه خبری از تظاهرات شد و آنچه بود تعدادی نیروی تشکیلاتی بود که در پشت ماشینها یا موانع در راه موضع گیری کرده بودند . از این ساعت تا آخر درگیری این طور بود که ما از سنگرها به طرف مردم و پاسداران شلیک می کردیم . « نامبرده در ادامه اعترافاتش می نویسد : « واحد عملیاتی به سرپرستی

حسن سرخوش با نفرات در ساختمانی حوالی سینما رادیو سیتی موضع گرفته بودند و از آنجا علاوه بر تیراندازی از ساختمان ، به طرف مردم نارنجک پرتاب می کردند . » ، « در خیابان بندر انزلی و رودسر یک واحد عملیاتی دختران مستقر بود به فرماندهی پروین پرتوی که علاوه بر تیراندازی و شهید نمودن تعدادی به مراکز حمله نمودند » ، « یک گروه به فرماندهی مهدی هاشمی با ژ3 و کوکتل تعدادی اتوبو را به آتش کشیدند و تعدادی را شهید کردند که خود مهدی هاشمی در آنجا به هلاکت رسید » ، « رحمان سیاحی عضو تیم فرید شاهین یک نفر حزب اللهی را که فرید شاهین را از پشت گرفته بود تهدید می کند که فرید شاهین را که از ناحیه پا مجروح بود رها کند آن حزب اللهی دلیرانه جواب می دهد که تو را هم می گیرم که در نتیجه رحمان سیاحی به سمت وی شلیک و همراه فرید از درون بانک ( یا مکانی مثل بانک ) متواری می شوند » ، « در جمع ما یک نفر عضو حزب دموکرات بود که وظیفه رساندن مهمات را داشت » ( نقل از اعترافات نامبرده )

جنایات شهریور و مهر نیز جز شکست برای منافقین چیزی به همراه نداشت و برگ سیاه دیگری بر کارنامه سیاه این دار  و دسته افزوده .

سردمدار تروریستهای فراری به این شکست اعترافت نموده و می گوید :

« تظاهرات مسلحانه 5 مهر و شهریور  دو هدف داشت » « هدف دوم تست کردن عنصر اجتماعی و به میدان آوردن این عنصر بود »

درباره نتیجه این آزمایش اضافه می کند :

« در مورد هدف شماره دو یعنی تست کردن عنصر اجتماعی جواب آزمایش منفی است » و « به میدان کشیدن عنصر اجتماعی پاسخ مثبت نداشت » و « نبایستی انتظار به میدان آمدن عنصر اجتماعی و تودعی را در ابعاد وسیع و عمومی داشت » و بالاخره « قلب مسئله ما این است که آیا می شود همین حالا عنصر اجتماعی را وارد کرد و جواب معادله را گرفت ؟ جواب معادله ما الان « توده ها ، توده ها » نیست

البته علیرغم این اعترافات وی کماکان از اذعان علنی به حقیقت خودداری می ورزد . این آزمایشات برخلاف ادعای منافقین پاسخ منفی نداشت ، پاسخ همگی مثبت بود « عنصر اجتماعی » در « ابعاد وسیع و عمومی » به میدان آمد ، منتها نه به نفع اهل نفاق ف بلکه برای جارو کردن و زدودن آثار آنان از صحنه کشور و همین حضور قاطعانه امت حزب الله است که خط بعدی این جنایتکاران یعنی کشتار گسترده مردم و تروریسم کور را شکل میدهد .

کارنامه سیاه (25)