صبح روز سه شنبه 6/11/83 به دعوت تعدادي از خانواده هاي اعضاي سازمان مجاهدين ، سه تن از اعضاي جدا شده اين گروه ، در جلسه اي در محل هتل هما در مشهد حضور يافته و گزارشي از چگونگي بازگشت و اخباري كه در مورد فرزندان اين خانواده ها داشتند را ارائه نمودند.
اين جلسه با درخواست خانم ابوذريان (كه دو فرزندش مهناز و مسعود ابوذريان هم اكنون در اردوگاه اشرف بسر مي برند ) خانم خرسند( مادر حسين خرسند ) و خانواده اكبر كلاته معمري و به همت انجمن نجات برگزارگرديد.
در اين جلسه اعضاي جدا شده مجاهدين ، آقايان غلامرضا موسوی كه پيش از اقدامات صليب سرخ ، موفق به فرار از كمپ تحت نظر نيروهاي آمريكايي شده است ، غلامحسين صادقي آبكوه و رضا ايزانلو كه در گروه 28 نفره به ايران بازگشتند،شركت جسته و ضمن گزارش مختصري از روند جداشدن و بازگشتشان به ايران ، عكسهاي فرزندان خانواده هايي كه از اين جلسه با خبر شده بودند و به محل هتل هما مراجعه كرده بودند را مشاهده و اخباري مربوط به سلامت و وضعيت كنوني آنان را به اطلاع آنان مي رساندند.
درخواست اصلي و مهم خانواده ها از اعضاي جدا شده كه بارها تكرار شد فعال تر شدن انجمن نجات در خراسان و بويژه مشهد بود و كراراً پيشنهاد اعزام به عراق و ملاقات با فرزندانشان را مي كردند.
اين خواست هنگامي مصرانه تر گرديد كه اعضاي جدا شده از سازمان مجاهدين نتايج و تاثيرات ملاقاتهايي را كه انجمن نجات ترتيب داده بود را فوق العاده مهم ارزيابي كردند .
در اين جلسه خانم ابوذريان ضمن برشمردن مرارتهايي كه بر اثر دوري فرزندانش وي و خانواده اش متحمل مي شوند ، حضار را شديدآ تحت تاثير قرار داد و افراد حاضر را مصمم تر ساخت تا براي جدا سازي فرزندانشان اقدام نمايند.
اعضاي جدا شده حاضر در جلسه يكي از مهمترين عواملي كه باعث عدم بازگشت ساير اعضاء به ايران مي شود را كنترل فوق العاده تشكيلاتي مجاهدين اعلام كردند و تنها راه حل اين مانع را بهره گيري از اختيارات قانوني صليب سرخ براي مصاحبه اختصاصي با تك تك افراد مستقر در اردوگاه اشرف ذكر كردند ، در همين رابطه خانواده ها تصميم گرفتند كه با نامه نگاري و مراجعه به دفتر صليب سرخ اين خواست را مطرح نمايند تا از تمام ظرفيتها و امكانات قانوني براي بازپس گيري فرزندانشان استفاده نمايند.
نكته مهم ديگري كه خانم ابوذريان و ساير حضار به آن اصرار داشتند تهيه " امان نامه هايي " بود كه براي ارائه به اعضاي مجاهدين توسط خانواده ها به عراق برده شود ، و آن را يك راهكار مناسب براي شكستن ذهنيتهاي ايجاده شده توسط سازمان مجاهدين بر عليه ايران دانستند.
كليه خانواده هاي حاضر كه موفق به ديدار فرزندانشان پس از سقوط صدام شده بودند تاكيد داشتند كه فرزندشان با توجه به تمام مراقبتهاي ويژه اي كه در ملاقات از سوي مجاهدين صورت گرفته است ، به نوعي آنان را از نارضايتي خود از ماندن در سازمان مجاهدين مطلع ساخته اند.
خانواده هايي كه با توجه به محدوديت دسترسي و زمان كم از اين جلسه مطلع و در آن حضور پيدا كرده بودند عبارت بودند از :
خانواده مهناز و مسعود ابوذريان
خانواده حسين خرسند
خانواده اكبر كلاته معمري
خانواده مراد علي صادقي از نيشابور
خانواده عباس شعباني كه متاسفانه اعضاي جدا شده در جلسه گمان داشتند كه ايشان به دست مجاهدين كشته شده است ، اما قطعاً آن را تاييد نكردند.
خانواده اسماعيل گرجي
خانواده اسماعيل رضايي
خانواده علي طوفان
خانواده علي اصغر رمضاني
خانواده حسن نوروزي
خانواده فرهاد نظري
خانواده عباس رضايي
در حاشيه اين ديدار خبرنگار وبلاك هابيليان كه توسط آقاي صادقي آبكوه به اين جلسه دعوت شده بود مصاحبه هايي را با اين خانواده ها انجام داده است كه به تدريج آنها را در وبلاگ قرار مي دهیم ، متاسفانه خبرنگار هيچكدام از رسانه هاي جمعي در اين جلسه حضور نداشت و صحنه هاي مهم تاثر خانواده ها هنگام رويارويي با كساني كه از فرزندانشان اطلاعي داشتند و اشتياق آنان براي جدا نمودن عزيزانشان انعكاس وسيع نيافت.
