در این روز‌ها که دست منافقین در دورغ ده ساله‌شان بر سر ساخت بمب اتمی در ایران رو شده است و بازی جدید حقوق بشر به راه افتاده است، آن هم از سوی کسانی که به تایید بسیاری از سازمان های بین المللی تروریسم هستند، دستگاه دروغ‌سازی منافقین بار دیگر به راه افتاده و در حال شایعه‌سازی و سیاه‌نمایی اوضاع است. گویا کوس روسایی‌های گذشته نتوانسته است آن‌ها را سر عقل آورد.
شیوه منافقین در این شایعه‌سازی به این گونه است: خبری واحد را که در اصل آن شبهه است با یک دو شاهد دروغی و با آمارهای محیر العقول منتشر می‌سازند؛ برای فاش نشدن این دروغ اما در هر مرتبه اندک تغییری در تیتر آن داده می‌شود، بدین سان تفاوت دو خبر که در اصل یکی هستند در بدایت امر و با یک نگاه فهمیده نمی‌شود. اینجاست که با تغییر‌های مختلف در آمار و ارقام به راحتی می‌توانند در واقعیت دست برده و آن را به شایعه تبدیل کنند. به نمونه‌ای که در روزهای اخیر در رسانه‌های منافقین یعنی سایت منافقین(مجاهدین خلق)، سایت هم‌بستگی و شبکه ماهواره‌ای منافقین اتفاق افتاده نگاهی می‌اندازیم:
در طی روزهای هفت تیر ماه سال جاری که مصادف با یکی از جنایات تاریخی منافقین است و نه تیرماه، خبری واحد از اعتصاب غذای چهار زندانی که اساسا در اصل خبر هم شبهه وجود دارد آمارهای مختلف و مسخره‌ای از تاریخ روزهای اعتصاب غذا منتشر می‌شود.
به فاصله دو روز بعد در نهم تیر شانزدهمین روز را اعلام می‌کند و خنده‌دارتر آنکه شبکه تلوزیونی و سایت منافقین با تغییر اندکی در تیتر همان خبر و همان روز آمار نوزدهمین روز را اعلام می‌کند.
این نوع خبررسانی که تکلیف اخباری از این دست را روشن می‌کند و اساسا اصل خبر را زیر سوال می‌برد نشان از کذب این چنین اخباری دارد. البته این‌ها از گروهکی که برای نیل به اهدافش ترور‌های کور مردم کوی و برزن را برای اعضا و سمپات‌ها تجویز می‌کند به هیچ وجه بعید نیست؛ اما می‌تواند معیاری باشد برای سنجش دیگر موضع‌گیری‌ها، نقل اخبار، نشر آمارها و... .
از بین ده‌ها نمونه از این دست می‌شود به آنچه منافقین از آن به گردهمآیی ایرانیان در ویلپنت پاریس نام می‌برند، اشاره کرد. این به اصطلاح گردهمآیی که همیشه با تبلیغات بیش از حد بزرگی پیش و پس از برگزاری آن همراه است، به یکی از بهانه‌ها برای استهزا و تمسخر منافقین بدل شده است که از مهم‌ترین آن‌ها عکس‌هایی از چهره‌های غیر ایرانی و مشخصا اروپایی یا آفریقایی حاضرین است که در آن دیده می‌شود.
در این رابطه خاطرات «آلینا آلیمکولوا» دانشجوی قرقیز ساکن پراگ خواندنی است. وی در سال 2013 و با تبلیغات منافقین برای سفر به پاریس آن هم با هزینه‌ای ناچیز ترغیب می‌شود برای سفر ثبت نام کرده و در طول سفر گروه‌های زیادی از دانشجویان اروپایی و غیر ایرانی را می‌بیند که با عشق سفر به پاریس برای شرکت در این گردهمآیی ثبت نام کردند. گذشته از خاطرات تلخ این سفر وی این ضرب‌المثل را برای آن مناسب می‌داند: «فقط یک تله موش پنیر مجانی دارد.»
به پرونده دروغ‌گویی‌های منافقین باید آمار و ارقامی که در دفاع از خود و یا حمله به دشمن می‌بافند را هم اضافه کرد. با این وجود بر ملا شدن این‌گونه رسوایی‌ها هیچ‌گاه نتوانسته به سیاست دروغ‌سازی و دروغ‌پردازی سرکردگان پایان بخشد، چرا که حیات این گروهک با دروغ گره خورده است.
