" عقب نشینی نیروهای آمریکایی از عراق سال آینده ی میلادی آغاز می شود " ، " پس از تکمیل ، تجهیز و آموزش نیروهای پلیس امنیتی در عراق و تحقق آشتی ملی در این کشور عقب نشینی نیروهای آمریکایی از عراق آغاز می شود .دورترین زمانی که می توان برای تحقق این امر در نظر گرفت سال آینده ی میلادی است و آن زمان نیروهای ائتلاف عقب نشینی تدریجی شان را از عراق آغاز کرده اند . "
1- بنابر گفته های فوق که گوشه هایی از مصاحبه ی طالبانی – رییس جمهور عراق – با روزنامه های مصری بود، آمریکایی ها نهایتا و بر طبق قولی که داده اند تا سال آینده ی میلادی، جدول زمان بندی شده ی خروج از عراق را مشخص و به مرحله ی اجرا درخواهند آورد . در این طرح، آمریکایی ها بالاخره قبول کردند که نقش نیروهای عراقی در تامین امنیت داخلی عراق پررنگ و بیشتر از قبل باشد . آنچه در ماه های اخیر در دستور کار دولت عراق قرار داشته توجه بیشتر به ایجاد امنیت در عراق بوده است، امری که به گفته ی بسیاری از کارشناسان حتی از نان شب نیز برای عراقی ها واجب تر است . درگیری های قومی و قبیله ای ، خون ریزی های دینی و مذهبی و علی الخصوص نقش آفرینی گروه های تروریستی، که بسیار افسارگسیخته در عراق انجام وظیفه می کنند، از جمله زیر مجموعه های مهم و دغدغه های اساسی دولت عراق برای مبارزه با نا آرامی و ایجاد آرامش و طبیعتا اثبات لیاقت در منظر افکار عمومی مردم عراق می باشد و درست در همین راستا است که مقامات عراقی، بیشتر از تقاضای کمک مادی و اقتصادی از آمریکایی ها ،همواره از آنها خواسته اند تا تکلیف خروج از عراق و ایجاد بستری برای نقش آفرینی امنیتی نیروهای عراقی در کشورشان را فراهم سازند .
2- با تسریع در روند فوق بی اختیار به یاد خواسته ی مهم مردم عراق یعنی ایجاد ثبات و آرامش برای کشور شان می افتیم که بخشی از آن در تحقق اخراج تروریست ها و مخصوصا منافقین از این کشور می باشد . طالبانی در قسمت های دیگری از گفتگوی خود اظهار داشته است : " ما طرح امنیتی جدیدی را مبنی بر دراختیار گرفتن پرونده های امنیتی آغاز کرده ایم و در این راستا مسوولیت 8 استان جنوب و مرکز و 3 استان شمال عراق به عراقی ها بازگردانده شده است . " مشخص است که منظور رییس جمهور عراق از بیان این مساله اراده ی جدی مقامات این کشور در یکسره کردن مساله ی تروریست ها در این کشور می باشد و طبیعی است که با خروج اندک اندک آمریکایی ها از عراق، استراتژی آنها در عراق نفوذ مستقیم نخواهد بود بلکه از راههای سیاسی و چانه زنی های دیپلماتیک سعی در برآورده کردن اهدافشان خواهند داشت . مسلم است که وقتی توافقاتی در سطحی کلان ودر این حد صورت پذیرد چانه زنی برای مواردی از قبیل نحوه ی برخورد با " فرقه ی بوقلمون صفت " زیاد در دستور کار آمریکایی ها نخواهد بود، زیرا حل و فصل بحران حضور نیروهای آمریکایی در عراق برای بوش یبشتر از هر چیزی اهمیت دارد؛ زیرا خواسته یا نخواسته، وی به وجهه ی به شدت آسیب دیده ی حزبش در نظر افکار عمومی مردم آمریکا ، انتخابات آینده ی ریاست جمهوری ، فشار افکار عمومی و هم حزبی های عصبانی خود و رسیدن به نقطه ای که از آن به عنوان دستاورد پیروزمندانه حضور در عراق یاد شود بیشتر اهمیت می دهد تا درخواستهای گروهکی که باتقلب سعی در خروج از لیست تروریستی اروپا و آمریکا دارد.
3- آنچه از مجموع صحبتهای طالبانی استنباط می شودعدم تعارف وی برای پیاده سازی طرح امنیتی می باشد و در این راستا مسلما دمل چرکین قرارگاه اشرف – به عنوان قدیمی ترین پایگاه تولید و اشاعه ی تروریسم – در نظر دولتمردان عراقی جایگاه ویژه ای برای اصلاح و پاکسازی دارد؛ زیرا نمی توان از تروریسم در عراق ، کلامی به میان آورد و از باند جنایتکار رجوی سخنی نگفت . آنچه در تولید نا امنی در عراق واضح وآشکار است حضور تروریست ها در عراق است ، چیزی که فرقه ی منافقین سعی در فرافکنی و احاله ی آن به ایران دارند و این در حالی است که طالبانی دراین خصوص نیز گفته : " ایران در عراق دخالتی ندارد و نفوذ این کشور در عرا ق همانند نفوذ سوریه ، ترکیه و کویت است و نه بیشتر . " بنابراین دست و پا زدن مریم رجوی برای معرفی ایران به عنوان عامل اصلی نا امنی در عراق نیز همانند بسیاری از موارد دیگر به جایی نرسیده و البته نخواهد رسید .
