بیش از سه دهه است که همزمان با برگزاری انتخابات در ایران، برخی گروهک‌های تروریستی و نیز عناصر ضدانقلاب به کمک رسانه‌های بیگانه، شبهاتی را در ارتباط با برگزاری انتخابات در ایران مطرح کرده و از این طریق تلاش می‌کنند تا از مردم به سبب مشارکت بالا در انتخابات، انتقام بگیرند.
خشم این گروه‌ها از حضور یکپارچه مردم در انتخابات چنان آشکار است که گاه در قالب بیانیه‌های تهدیدآمیز این گروهک‌ها خود را نشان می‌دهد و گاه حتی با انجام عملیات تروریستی، این عصبانیت بروز می‌یابد.
یکی از شبهاتی که در رابطه با انتخابات در ایران مطرح می‌شود، ادعای محدودیت گروه‌های مخالف در ایران است. ادعایی که براساس آن، آزادی انتخابات در کشورمان زیرسوال رفته و چنین القا می‌شود که چون در ایران برای گروه‌های مخالف امکان رقابت انتخاباتی وجود ندارد، پس دلیلی ندارد که مردم در انتخابات شرکت کنند چراکه اصولا گزینه‌های زیادی برای رای دادن در میان نیست.
این شبهه درحالی مطرح می‌شود که ساختار نظام جمهوری اسلامی ایران آزادی انتخابات را به رسمیت شناخته و گروه‌های مخالف نیز امکان رقابت سیاسی دارند. با این وجود در نظام جمهوری اسلامی مانند هر نظام سیاسی توسعه‌یافته دیگری، به گروه‌هایی که رسما به روی مردم اسلحه می‌کشند و وارد فاز مبارزه مسلحانه می‌شوند، امکان عرض اندام داده نمی‌شود.
طبیعی است وقتی که یک تشکیلات سیاسی حاضر نیست چارچوب‌های قانونی برای فعالیت سیاسی را به رسمیت شناخته و درون بسترهای قانونی به فعالیت بپردازد، نظام سیاسی نیز این موضوع را نمی‌پذیرد که به اعضای چنین گروهی امکان فعالیت بدون پذیرش هنجارهای قانونی را بدهد.
نظام سیاسی در هر کشوری، پاسدار قانون و ارزش‌های سیاسی موجود در آن کشور است که براساس رای مردم نهادینه شده و بدیهی است آنها که می‌خواهند به زور اسلحه و با شکستن این هنجارها به حیات سیاسی خود ادامه بدهند، قادر نیستند با ادعاهای دموکراتیک، نقشی در این فرآیند ایفا کنند.
در آستانه انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم بار دیگر شاهد آن هستیم که برخی گروه‌ها با ادعاهای قومیتی، فضایی را علیه شرکت اقوام کُرد در انتخابات ایجاد کرده و می‌کوشند از این طریق مشارکت انتخاباتی مردم را پایین بیاورند. این گروه‌ها همان‌هایی هستند که به صراحت اسلحه به دست گرفته و علیه قوم کرد و سایر اقوام ایران عملیات تروریستی انجام می‌دهند. طبیعی است که این دست گروه‌ها نسبتی با دموکراسی و انتخابات نداشته و می‌خواهند از مردم برای تعیین سرنوشت خود انتقام بگیرند. اقدامی که البته همواره در آن شکست خورده و باز هم شکست خواهند خورد.
