پدیده اسرائیل و بحرانی که از سال 1948 در سرزمین فلسطین پدید آمده است در تاریخ بشر بی‌سابقه است. نوع اشغالگری و نحوه برخورد با این اشغالگری و مواجهه دیگر ناظران و دولت‌ها و حاکمیت‌ها نیز از حیث سبعیت، جنایت و مسامحه با جانی بی‌نظیر است. اما سوال اینجاست که این پدیده بی‌نظیر تاریخ بشر که در عین حال لکه‌ای سیاه در تاریخ بشریت نیز هست چگونه توانسته است 75 سال موجودیت داشته باشد. چرا که انسان‌ها با هر نوع دین و نگرش و اعتقادی بهره‌ای از فطرت بشری برده‌اند.
این سوال می‌تواند پاسخ‌های مختلفی داشته باشد اما به یقین یکی از پاسخ‌های آنها می‌تواند به نوع واکنش این رژیم به هر گونه اقدام و حتی نیتی که علیه‌اش وجود دارد باشد. اساسا این رژیم برای حفظ بقای خودش همواره بازدارندگی وحشت را به عنوان یک سیاست اصولی در دستور کار داشته است. این رژیم، خشونت، جنگ‌افروزی، ترور و وحشت را به عنوان یک اصل در دکترین خود داشته است و با تمامی ابزارهای تبلیغاتی‌اش نیز آن را به جهانیان عرضه کرده است. القای بزرگترین دستگاه امنیتی و اطلاعاتی جهان، پنجمین ارتش قدرتمند دنیا، پیشرفته‌ترین سامانه ضد موشکی، مجهزترین نیروی هوایی غرب آسیا و ده‌ها عنوان دیگر همگی به این دلیل است که این رژیم به دیگران القا کند که کمترین اقدام و حتی نیتی علیه موجودیت من با سخت‌ترین واکنش‌ها روبرو خواهد شد. با نیم نگاهی به هزینه‌های نظامی این رژیم نیز این مسئله روشن می‌شود که صهیونیست‌ها بخش اعظمی از منابع مالی را صرف اقدامات نظامی و امنیتی و خشونت می‌کنند. در حالی که صهیونیست‌های اراضی اشغالی جمعیتی در حدود 8.5 میلیون نفر را تشکیل می‌دهند و از این حیث در رتبه 100 جهانی قرار دارند و اراضی اشغالی آنها مساحتی در حدود 20.000 کیلومتر مربع است که تنها 0.01 درصد خشکی‌های زمین را تشکیل می‌دهد، اما میزان هزینه‌کرد نظامی آنها، این رژیم را در رتبه 15 جهانی قرار داده و از نظر نسبت هزینه نظامی به تولید ناخالص داخلی در رتبه 6 و از نظر سرانه مخارج نظامی به ازای هر نفر در رتبه سوم جهانی قرار دارند. البته این اطلاعات و آماری است که در زمینه هزینه‌های متعارف نظامی هزینه می‌شود و چنانچه بودجه نهادهای اطلاعاتی و امنیتی را به آن بیفزایم به ارقامی دیگر دست پیدا خواهیم کرد.
به هر رو اینها نشان می‌دهد این رژیم چه میزان پول را برای حفظ اصل بازدارندگی وحشت هزینه می‌کند. در این اصل یکی از اساسی‌ترین ابزارها استفاده از حربه ترور است. رژیم صهیونیستی از منظر ترورهای هدفمند نیز رژیمی بی‌نظیر در جهان کنونی است. همان گونه که گفته شد این رژیم با هرگونه نیتی که ظن مخالفت خود را با آن ببیند به سخت‌ترین شکل برخورد می‌کند. در این میان رهبران گروه‌های مقاومت بیشترین سهم را از جوخه‌های ترور موساد و شاباک داشته‌اند. پس از آن بسیاری از شخصیت‌های سیاسی و غیرسیاسی دیگر کشورها نیز قربانی تیم‌های وحشت رژیم صهیونیستی شده‌اند. حتی این رژیم در بهره‌گیری از انواع روش‌های تروریستی نیز سرآمد است. ترور سخت، ترور بیولوژیکی و انواع مختلفی از دیگر روش‌های ترور را شخصیت‌های گوناگون با مذاهب، ملیت‌ها و حتی تخصص‌های گوناگون تجربه کرده‌اند. در این میان بسیاری را مقامات رژیم رسما بر عهده گرفته‌اند، برخی را تلویحا پذیرفته و برخی دیگر نیز از حیث وقوع و نحوه اجرا با ظن قوی به رژیم صهیونیستی نسبت داده شده است.
رونین برگمن؛ روزنامه‌نگار تحقیقی صهیونیست در کتاب «تو زودتر بکش» به طور مفصل به تاریخچه اقدامات تروریستی رژیم صهیونیستی پرداخته است. این ترورها تاریخچه‌ای بیش از عمر رژیم دارند و پیش از اعلام رسمی موجودیت نامشروعش در سال 1948، ماشین ترور دستگاه صهیونیسم فعال بوده است. این دستگاه وحشت هر آن کسی که در مسیر شکل‌گیری دولت صهیونیستی کمترین خللی ایجاد می‌کرد را از میان بر می‌داشت تا جایی که حتی بسیاری از یهودیان مخالف تفکر صهیونیسم همچون یعقوب دی‌هان را در سال 1924 ترور کرد، یا بسیاری از افسران و نظامیان انگلیسی مستقر در سرزمین فلسطین را که در عمل به تعهدشان طبق بیانیه بالفور (بیانیه‌ای که در سال 1917 صادر شد و دولت انگلستان متعهد شد تا در منطقه فلسطین سرزمینی را برای تشکیل یک دولت به یهودیان واگذار کند) تعلل می‌کردند را از دم تیغ گذراند. برگمن صریحا اعلام می‌کند که اسرائیل بیشترین تعداد ترور دولتی را در میان کشورهای غربی دارد که عموما دستور اجرای آن از سوی نخست‌وزیر به عنوان عالی‌ترین شخصیت اجرایی این رژیم صادر می‌شود. این یعنی ترور یکی از ابزارهای اصلی این رژیم در پیشبرد اهدافش است که آن را به صورت ساختار‌مند به کار می‌گیرد.
اینها همه ذره‌ای از دکترین خشونت بازدارنده‌ای بود که در طول عمر این رژیم در سرزمین فلسطین و دیگر نقاط منطقه و جهان به دست صهیونیست‌ها صورت گرفته است. دکترینی که یک هفته است طوفانی عظیم را در ارض فلسطین به پا کرده است.
/
