سازمان معلوم الحالی چون گروهک منافقین در تغییر رویه های سازمانی در مسیر ستیزه جویی ها، چرخش هایی بنیادینی داشته است؛ چرخش هایی که بیشتر از آنکه با مبنای تقابل گرایی آنها مرتبط شود بیشتر احیاء گرانه برای حفظ قوامِ تشکیلات فرقه ای بنا بر نیازها و فرامین توصیه ای در این باره بوده است؛ تحلیل رفتارهای اخیر سازمان مجاهدین خلق در رابطه با تحولات موجود در ایران و رصد این تحولات از سوی آنها نشان دهنده این موضوع است که کادر رهبری این جریان نیمه جان سیاسی حساب ویژه ای را بر روی رسانه و تبلیغات رسانه ای در این باره باز کرده است.
در واقع در نگاهی گذرا به منبع رسانه ای این گروهک التقادی می توان به وضوح دریافت که در ذیل هدف گذاری های این سازمان از کادر رهبری و شورای به اصلاح مقاومت آنها تا اعضای این سازمان و وابستگان فکری و حامیان مالی آنها، تاکید بر برجسته سازی های (از نقاط به زعم آنها ضعف موجود در ایران و گل آلود سازی های تبلیغاتی از نا به سامان نشان دادن اوضاع اجتماعی و یا حتی سیاسی - امنیتی در ایران) و حاشیه رانی ها (نقاط ضعف موجود سازمانی خود و پنهان نگاه داشتن نقاط تاریک فکری – سازمانی شان)، از جمله بخش های کلیدی رهیافت موجود اتخاذ شده در پارادایم هویتی آنها از نقاق تاریخی شان است.
باید خاطر نشان ساخت استفاده بیشینه از دو واژه برجسته سازی و حاشیه رانی از سوی این سازمان تروریستی دلالت بر این امر دارد که منافقین به دنبال گفتمان سازی از اتفاقات در ایران از حقوق زنان، آزادی و ... هستند. در واقع منافقین با ایجاد سوژگی سیاسی از باورها و ارزش های موجود در نظام اسلامی در ایران مسموم سازی فکری - ذهنی فضای موجود را دنبال می کنند؛ بطوریکه آنها مترصند که بواسطه تاثیرگذاری رسانه ای در جامعه و پهن کردن دام های فرقه ای برای جذب نیروهای اجتماعی و سیاسی طرحی است که از طریق چیدمان های گفتمانی و پلکانی درصدد اجرای آن هستند.
واقعیت این است که سم پاشی رسانه ای بی وقفه و مستمر از سوی منافقین با این هدف انجام می شود که دوگانه انگاری های طبقه بندی شده اعتقادی خود را (خودی و غیر خودی) از ایران که در سال های گذشته ایجاد کرده بودند این بار با گستره و دامنه وسیع تری با تغییرات فریبنده ای دنبال می کنند. به عبارت دیگر اینکه تعمیم دشمنی های خود با ایران و نظام اسلامی به سطح جامعه، از قبیل مواردی ویژه ای است که در قالب رویکرد مذکور از سوی آنها مورد توجه قرار گرفته است.
به واقع منافقین با گفتمان سازی از ایران فوبیای خود با ابزار رسانه ای در شمایل و اشکال گفتگویی و کوچ قهری شان از انجام عملیات تروریستی به سمت رسانه ای در حال حرکت و فعالیت هستند؛ که حامل پوست اندازی آنها در ادامه فعالیت های خرابکارانه شان علیه ایران اسلامی است. در واقع تغییر در نحوه مواجهه با ایران و عبور سیاستی و برنامه ریزی شده از فاز تقابل سخت افزاری (ترور و بمب گذاری ها) به نرم افزاری، وضعیت چالشی – تنشی احتمالی از ناحیه این گروهک را برای ایران هشدار می دهد؛ که در این راستا باید ابزارهای موجود را تمام قد در جهت خنثی سازی طرح های آنها برای ایران را از سوی متولیان امر در عرصه های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و امنیتی به کار گرفت. بطوریکه یکی از راهکارهای مقابه با این جریان که در تمام وجوه ذکر شده باید بدان توجه اساسی کرد شناساندن منافقین و باورهای قرون وسطایی آنها به نسل جوان در ایران اسلامی است.
در نتیجه اینکه با توجه به شناخت زمینه های گفتمان سازی منافقین از پدیده های سیاسی – اجتماعی در ایران (مانندحقوق زنان، آزادی، دموکراسی و ...) و آشکار شدن زوایای پازل گفتمانی آنها در راستای رسیدن به اهداف و مطامع سیاسی شان در ایران از طریق به میدان کشاندن مردم و عموماً فریب خوردگان اجتماعی – سیاسی با سر دادن وعده های پوشالی، از جمله راهکارهای مقابله و حتی بی اثر سازی رویکرد های عوام فریبانه صادر شده از سوی منافقین، روشن ساختن مسیرهایی است که منافقین بر روی آن سرمایه گذاری کرده اند.
(مصطفی مطهری؛ دکترای علوم سیاسی)
