پس از 11 ماه پیکر بی‌جان و مجروح و کبود «ناهید فاتحی‌کوجو» را با سری تراشیده در سنگلاخ‌های اطراف روستای «هشمیز» از توابع سنندج پیدا کردند «گروهک کومله» برای وادار کردن ناهید به توهین نسبت به حضرت امام(ره) او را زنده بگور کرده بود.
ناهید فاتحی‌کرجو در چهارمین روز تیرماه سال 44 در شهر سنندج در خانواده‌ای مذهبی و اهل تسنن به دنیا آمد. پدرش محمد از پرسنل ژاندارمری و مادرش سیده زینب، شیعه و زحمتکش و خانه‌دار بود که فرزندانش را با عشق به اهل بیت(ع) بزرگ می‌کرد.
ناهید، کودکی مهربان، مسئولیت‌پذیر و شجاع بود که در دامان عفیف مادرش با رشد جسم، روح معنوی خود را پرورش می‌داد. آن قدر در محراب عبادت با خدا لذت می‌برد که به پدرش گفته بود: اگر از چیزی ناراحت و دلتنگ باشم و گریه کنم، چشمانم سرخ می‌شود و سرم درد می‌گیرد. اما وقتی با خدا راز و نیاز و گریه می‌کنم، نه خسته‌ام، نه سردرد و ناراحتی جسمی احساس می‌کنم، بلکه سبک‌تر و آرام‌تر می‌شوم.
پیوستن به سیل خروشان انقلابیون
با شروع حرکت‌های انقلابی مردم ایران، ناهید هم به سیل خروشان انقلابیون پیوست و با شرکت در راهپیمایی‌ها و تظاهرات ضدطاغوت در جرگه دختران مبارز کردستان قرار گرفت.
روزی با دوستانش به قصد شرکت در تظاهرات علیه رژیم به خیابان‌های اصلی شهر رفت. لحظاتی از شروع این خیزش مردمی نگذشته بود که مأموران شاه به مردم حمله کردند. آنها ناهید را هم شناسایی کرده بودند و قصد دستگیری او را داشتند که با کمک مردم از چنگال آن دژخیمان فرار کرد.
ناهید بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع درگیری‌های ضدانقلاب در مناطق کردستان، همکاری‌اش را با نیروهای ارتش و بسیج و سپاه آغاز کرد. شروع این همکاری، خشم ضدانقلاب به خصوص گروهک کومله را که زخم خورده فعالیت‌های انقلابی این نوجوان و سایر دوستانش بود، برانگیخت.
ناهید علاوه بر همکاری با بسیج و سپاه، بیشتر وقتش را به خواندن کتاب‌های مذهبی و قرآن و انجام فعالیت‌های اجتماعی می‌گذراند.
اوایل زمستان سال 60 برای دندانپزشکی به درمانگاهی در میدان مرکزی شهر سنندج مراجعه کرد. اما از ساعت مراجعتش خیلی گذشته بود و خانواده نگران شده بودند.
خواهرش به دنبالش می‌رود و بعد از ساعت‌ها پرس‌وجو او را پیدا نمی‌کند. خبری از ناهید نبود! انگار که اصلاً به درمانگاه نرفته بود! آن وقت‌ها پدر ناهید در جبهه خرمشهر بود و مادرش نگران و دست تنها، به تنهایی همه جا دنبال او می‌گشت. تا اینکه بالاخره از چند نفر که ناهید را می‌شناختند و او را آن روز دیده بودند شنید که چهار نفر ناهید را دوره کرده به زور سوار مینی‌بوس کرده و برده بودند.
این جاسوس خمینی است!
بعد از ربوده‌شدن ناهید، خانواده او مرتب مورد تهدید قرار می‌گرفتند. افراد ناشناس به خانه آنها نامه می‌فرستادند که اگر باز هم با سپاه و پیشمرگان مسلمان کُرد همکاری کنند، بقیه بچه‌هایشان را هم می‌کشند.
چند وقتی از ربوده‌شدن ناهید گذشته بود که خبر گرداندن دختری در روستاهای کردستان با دستانی بسته و سری تراشیده به جرم اینکه «این جاسوس خمینی است» همه جا پخش شد.
او ناهید بود که با شهامت و ایستادگی قابل تحسین از مقتدای انقلابی خود حمایت کرده و زیر بار حرف زور گروهک کومله نرفته بود. مردم روستا در آن شرایط سخت که جرأت حرف زدن نداشتند، به وضعیت شکنجه وحشیانه این دختر اعتراض کرده بودند. اما هیچ گوش شنوا و مرد عملی پیدا نشده بود که ناهید، دختر جوان و انقلابی را از چنگال ستم آنها رهایی بخشد.
11 ماه اسارت در زندان کومله
از زمان ربوده‌شدن او 11 ماه می‌گذشت که پیکر بی‌جان و مجروح و کبود او را با سری شکسته و تراشیده در سنگلاخ‌های اطراف روستای «هشمیز» از توابع سنندج پیدا کردند. روایت دیگر حاکیست که اشرار برای وادار کردن ناهید به توهین نسبت به حضرت امام(ره) او را زنده بگور کرده بودند.
وقتی جنازه را به شهر سنندج انتقال دادند مادرش بسیار بی‌تابی می‌کرد و چندین بار از هوش رفت. پیکر آغشته به خون ناهید اگر چه دیگر صدایی برای فریاد زدن و جانی برای فدا کردن در راه انقلاب نداشت اما کتابی مصور از ددمنشی ضد انقلاب بود.
زنان سنندج با دیدن آثار شکنجه بر بدن ناهید و سر شکسته و تراشیده‌اش، به ماهیت اصلی گروهک‌های ضدانقلاب از جمله کگومله، پی برده و با ایمان و بصیرتی بیشتر به مبارزه با آنان پرداختند.
شرایط حاد منطقه در آن سال و خفقان حاکم گروهک‌ها بر مردم، فشار زایدالوصفی که به خانواده شهید رفته بود مادر شهید را بر آن داشت به تهران هجرت کند و پیکر شهید ناهید، شهید مظلوم سنندجی را در قطعه شهدای انقلاب بهشت زهرای تهران دفن نماید.
الگویی برای زنان مجاهد
اینک نوجوانان و دختران ایران اسلامی باید بدانند که وقتی ناهید فاتحی‌کرجو به شهادت رسید ۱۷ سال کمتر داشت اما اکنون بعد از گذشت 40 سال از شهادتش، نامش به برکت متعالی بودن هدف و ارزش‌هایش زنده و شیوه زندگی‌اش الگویی برای زنان مجاهد است.
اگر در صدر اسلام سمیه زیر شکنجه جاهلان عرب حاضر به نفی وحدانیت خدا نشد و در دفاع از اعتقادات راسخ خود شهادت را برگزید، امروز زنان موحد، الگویی نزدیکتر را پیش رو دارند. «سمیه کردستان»، شهیده ناهید فاتحی‌کرجو دختر نوجوان شجاعی که تحمل شکنجههای طاقت‌فرسا را بر توهین به امام ترجیح داد و در مسیر ایستادگی و در دفاع از آرمانها و اصول متعالی اسلامی، شهادت را برگزید.
منبع: فارس
