بهزاد صفي يكي از دانشجويان ايراني كه براي ادامه تحصيل به بلژيك رفته بود، از همكاري دولت بلژيك با سازمان منافقين پرده برداشت.
به گزارش فرارو به نقل از خبرگزاري فارس در حالي كه به‌شدت از سلامت جاني دخترش كه در دست سازمان تروريستي منافقين اسير است، ابراز نگراني مي‌كرد به شرح ماجراي پناهندگي همسرش پرداخت.
صفي بيان داشت: «در سال 1383 براي ادامه تحصيل در مقطع فوق ليسانس به همراه همسر و دختر هشت‌ساله‌ام از طرف دولت جمهوري اسلامي ايران بورسيه شده و به كشور بلژيك اعزام شديم. در آن‌جا به ما اعلام نمودند كه براساس قوانين آن كشور، دختر ما بايستي در مدرسه بلژيكي ثبت‌نام شده و مشغول تحصيل شود.
وي ادامه داد: «پس از چندي مسئولين مدرسه به دفعات ما را تشويق به اقامت دائم كردند كه اين مسئله مرا به فكر فروبرده‌بود كه چرا آنها اين پيشنهاد را ميكنند.»
صفي علت اين امر را پير بودن جمعيت آن كشور، نرخ نزولي رشد جمعيت، درصد بالاي طلاق، قانوني بودن ازدواج همجنس‌گرايان، عدم تمايل ازدواج بلژيكي‌ها و... اعلام كرد و با بيان اين‌كه آنها سعي در جذب جوانان ساير كشورها را دارند، تصريح كرد: «تشويق مقامات بلژيكي در اين خصوص ادامه داشت تا اين‌كه يك روز كه از دانشگاه به منزل برگشته بودم، متوجه شدم دولت بلژيك با حمايت و گمراه‌كردن همسرم در اين خصوص او را به درخواست پناهندگي راهنمايي و مقدمات اين كار را فراهم ساخته‌است.»
وي با بيان اين‌كه بعد از اين حادثه سريعاً مقامات سفارت ايران را در جريان گذاشته و بعد از مراجعه به پليس و با اخذ وكيل به دادگاه آن كشور شكايت كردم، ابراز داشت: «من خواستار بازگرداندن دخترم به ايران شدم، ولي دولت بلژيك نه تنها به اعتراضات من توجه نكرد بلكه خانواده‌ام را به زور از خانه‌ام جدا و آنها را به محل نامعلومي بردند.»
صفي ادامه داد: «حتي يك روز كه به وزارت خارجه بلژيك براي اطلاع از سرنوشت فرزندم رفته بودم، پليس مرا دستگير و به بيرون از ساختمان پرت كرد و اين درحالي بود كه من كمترين جرم و خطايي نداشته‌ام.»
وي در تشريح اقدامات مقامات ايراني در اين زمينه گفت: «وزارت خارجه كشورمان طي چندين نوبت با ارسال يادداشت‌هاي اعتراض‌آميز و احضار سفير آنها در تهران خواستار حل و فصل اين مشكل شد، ولي دولت بلژيك در كمال بي‌شرمي اعلام كرد كه هرگونه تماس بين من و فرزندم قدغن مي‌باشد.»
صفي تصريح كرد: «اين برخورد دقيقاً برخلاف اصول اوليه و بديهي حقوق بشر است و اين درحالي است كه آنها ادعاي حمايت از حقوق بشر را سر مي‌دهند و معلوم نيست كه آنها چه بهره‌برداري‌هاي سياسي - اجتماعي از طفل معصوم و خردسال من ميكنند.»
وي با بيان اين‌كه سه سال از اين موضوع مي‌گذرد، هم‌چنان آن كشور با ادامه سياست‌هاي مزورانه خود باعث شده كه هيچ‌گونه اطلاعي از سرنوشت دختر بيچاره‌ام نداشته به نحوي كه حتي نمي‌دانم آيا او زنده است يا نه؟ گفت: «اكنون نمي‌دانم كه او در چه وضعيتي به سر مي‌برد و تاكنون تمام اقدامات من و وزارت امور خارجه ايران براي كسب اطلاع از سرنوشت فرزندم توسط دولت بلژيك بي ثمر مانده‌است.»
صفي ضمن انتقاد شديد از عملكرد دولت بلژيك خواستار مقايسه عملكرد اين دولت در مواجهه با ماجراي ربودن دو تبعه بلژيكي در ايران و تبليغات رسانه‌اي سنگين اين كشور در مورد اين قضيه با حادثه ربودن خانواده‌اش توسط پليس بلژيك در اين كشور شد.
وي در عين حال خاطرنشان كرد كه از زمان ورودش به اين كشور و مراجعه به مركز اتباع خارجي بلژيك، اعضاي سازمان تروريستي منافقين بارها به او و همسرش مراجعه كردند و خواستار درخواست پناهندگي او و خانواده‌اش شدند.
صفي با اشاره به سوابق حضورش در دوران دفاع مقدس تأكيد كرد: «من به هيچ وجه فريفته تبليغات آنها نشدم اما متأسفانه حرف‌هاي آنها روي همسرم بي‌اثر نبود و او گول ترفند آنها را خورد.»
وي با اشاره به اين‌كه حضور او و خانواده‌اش در بلژيك به‌واسطه بورس تحصيلي‌اي بود كه توسط دولت ايران به او داده شده بود، تصريح كرد: «ما هيچ مشكلي براي ورود و خروج به كشور نداشيم و تمامي تبليغات سوء سازمان منافقين براي نشان دادن موقعيت پرخطر من و خانواده‌ام براي بازگشت به كشور كاملاً دروغ بود، اما متاسفانه همسرم فريب خورد.»
صفي در ادامه به تماس سازمان منافقين بعد از ربودن خانواده‌اش توسط پليس بلژيك با او اشاره كرد و گفت: «آنها با من تماس گرفتند و گفتند اگر با شروط آنها مبني بر حمايت از اكبر گنجي در زندان و برگزاري تجمعي اعتراض‌آميز مقابل سفارت ايران در بلژيك موافقت نكنم، روزگارم را سياه خواهند كرد.»
وي افزود: «من با هيچ‌كدام از اين پيشنهادات موافقت نكردم و متأسفانه به چنين سرنوشتي دچار شدم.»
صفي در پايان خواستار ياري تمامي انسان‌ها و مقامات آزاده دنيا، سازمان‌ها، دولت كشورم، NGO ها و ...براي اعمال فشار بر دولت بلژيك براي برقراري ارتباط با فرزندش و بازگردان وي به ايران شد.
