اخیرا در برخی ژورنال ها و رسانه های خبری معتبر اروپایی همچون اشپیگل، ال پایس و ال دیاریوی اسپانیا خبری مبنی بر حمایت های گسترده مالی منافقین از حزب افراطی راست گرای ووکس VOX منتشر گردیده که فارغ از افشای ماهیت ضدملی این تشکیلات و مسائلی که در این مختصر به آن اشاره می گردد، از منظر تقلای رجوی برای دیده شدن و کسب قدرت نیز جالب توجه است. افشای این موضوع به نوبه خود به رسوایی بزرگی برای حزب نوپای اسپانیایی بدل شده و هویت و کارکرد آن را با تهدید مواجه ساخته است.
شرح ماجرا
ووکس نام حزبی دست راستی در اسپانیاست که در دسامبر 2013 تاسیس شد. بلافاصله پس از تاسیس این حزب کمک های مالی منافقین به سمت این حزب سرازیر شده به گونه ای که حسب گزارش افشاگرانه روزنامه مطرح ال پاییس در حدفاصل دسامبر 2013 تا آوریل 2014 (یعنی مدت اندکی پیش از انتخابات می 2014 پارلمان اروپا) حدود 800 هزار یورو کمک مالی (از مجموع 972 هزار یورو کمک اعطا شده) بصورت انفرادی از سوی اعضای مرتبط با منافقین (از 146 حساب مجزا و از 15 کشور دنیا) به صندوق حزب واریز گردیده است. بنابر گزارش مذکور این کمک ها در واقع برای تبلیغات انتخاباتی حزب ووکس در انتخابات پارلمانی سال 2014 مورد استفاده قرار گرفته است. حجم کمک ها به گونه ای بوده است که حسب گزارش، 80 درصد هزینه های انتخاباتی حزب را تامین نموده و در نبود این کمک ها، تاسیس حزب و فعالیت انتخاباتی آن ممکن نبوده است. البته نهایتا ووکس با کسب حدود 6/1 آرا نتوانست به حدنصاب لازم (کسب 3 درصد آرا) برای دریافت کرسی در پارلمان اروپا دست یابد.
آلخو ویدال کوادراس سیاستمدار اهل کاتالان اسپانیا، چهره اصلی این حزب و از نامزدهای مورد حمایت حزب در انتخابات 2014 بود که رابطه گسترده ای با تشکیلات رجوی داشته و کارنامه مشعشعی! در حمایت از این تشکیلات از خود بر جای گذاشته و در واقع دلیل اصلی اعطای کمکها نیز همین حمایتهای کوادراس بوده است. وی از نخستین سالهای حضور در پارلمان اروپا به عنوان عضو پارلمان اروپا و حتی نایب رییس آن، دیدارهایی با سران منافقین داشته و حتی یکبار در سال 2009 از کمپ اشرف در عراق نیز بازدید نموده است. بنابه گفته خود، وی در تمام سالهای حضور در پارلمان اروپا (تا سال 2014) جز در یک مورد، در تمامی گردهمایی های سالیانه این گروه مشارکت داشته و مکاتبات و دیدارهای متعددی برای جلب حمایت های سران دولتها از این گروه داشته و به ویژه نقش بارزی در خروج این سازمان از لیست سازمانهای تروریستی اتحادیه اروپا در سال 2009 داشته است. موضوعی که بعدها به صدور بیانیه از سوی تشکیلات رجوی تحت عنوان قدردانی از«خدمت تاریخی»! این شخص منجر گردید.
باری، کمک های هنگفت مالی به این سازمان که در صحنه سیاست دارای رویکرد اولترا راستی و رادیکال است و از قضا بسیار مهاجرستیز و اسلام ستیز است و مواضع نژادپرستانه، سکسیستی (جنسیت زده) و همجنس گرایانه آن نیز سبب مخالفت گسترده و البته شهرت آن در محافل سیاسی اروپا گردیده، در صورتحساب های مالی این حزب درج نشده و افشای بعدی این کمک ها سبب گردیده تا سنای اسپانیا تحقیقات در این رابطه را در دستورکار خود قرار دهد. چه آنکه طبق قانون تامین مالی احزاب در اسپانیا پذیرش یا دریافت هرگونه کمک های مالی یا غیرمالی از سوی افراد یا نهادهای خارجی ممنوع است. ضمن آنکه اشخاص حقیقی نیز نمی توانند مبلغی بیش از 50 هزار یورو به کمپین های انتخاباتی کمک کنند. نهایتا مخفی نمودن دریافت چنین کمکی از مجاهدین خلق و افشای بعدی آن، بویژه از جهت ماهیت طرفین این ماجرا و اهداف و دستورکار سیاسی آنها سبب بروز رسوایی سیاسی برای حزب ووکس گردید. در این میان اظهارنظرهای بعدی دو طرف ماجرا در توجیه این حمایت های مالی نیز جالب توجه است.
به /حال صرفنظر از چندوچون ماجرا و اینکه نهایتا تحقیقات در این زمینه به کدام سمت خواهد رفت، چندین نکته برای مخاطب ایرانی حائز اهمیت است؛
اولا؛ افشای این ماجرا مجددا اذهان را به سمت تامین مالی تشکیلات رجوی و حامیان احتمالی سوق می دهد. پیش از این در یادداشتی در باب منابع مالی مجاهدین خلق اشاره شد که حجم و میزان ریخت و پاش ها و فرآیندهای مالی این گروه بیش از آن است که بتوان آنرا به منابعی همچون حمایت های هواداران حزبی یا جمع آوری پول از منابع فردی محدود کرد. این منابع بیشتر برای مواردی مشابه گلریزان برای تامین هزینه های افراد فقیر یا درمانده یا هزینه تعدادی اندک از افراد خاص را می دهد. بویژه با توجه به جایگاه این گروه در میان افکار عمومی.
مروری بر هزینه های سرسام آور منافقین، اعم از هزینه های روزمره و فعالیت های تبلیغاتی و رسانه ای در سطح کلان و بویژه در برگزاری گردهمایی های سالیانه و تطمیع برخی سیاسیون برای سخنرانی و نیز تامین هزینه های شرکت کنندگان، نشان می دهد که این گروه بدون حمایت مالی گسترده، آنهم در سطح دولتی قادر به چنین اقداماتی نخواهد بود. مروری بر گزارش نوامبر 2018 گاردین که در آن بر پاداش های سخاوتمندانه به سخنرانان نشست های منافقین (حضور سیاستمداران ضدایرانی مثل جان بولتون در نشست 2017 و رودی جولیانی در 2018 که فی المثل به تصریح گاردین حضور جان بولتون در برخی مراسمات منافقین حدود 156 هزار یورو هزینه دربرداشته است و نیز اهدای مبلغ 50 هزار یورو برای سخنرانی جولیانی در نشست) اشاره شده و در سالهای اخیر طیف گسترده ای از این افراد از جولیانی و بولتون تا جان مک کین، گینگریچ، ترکی فیصل و اعضای پارلمان اروپا -منجمله کوادراس- این سوال به ذهن متبادر می گردد که منابع مالی این سازمان از کجا تامین می شود که به این شکل قادر به تطمیع مقامات دولتی و چهره های سیاسی آمریکایی و اروپایی برای حمایت از خود می گردد و بدین نحو می تواند در سازوکار انتخابات و روند فعالیت احزاب سیاسی اروپا تاثیرگذار باشد؟!
ثانیا؛ در توجیه این اقدام، اعطای کمک های مالی در جهت کسب کرسی برای نماینده حامی در پارلمان اروپا ذکر شده است. اما آیا واقعا یک حزب تازه تاسیس همچون ووکس که بدلایل متعدد در آن برهه زمانی از بخت بالایی برای پیروزی در انتخابات برخوردار نبود، چنان ارزش و جایگاهی را داشت که در این حد (بیش از یک میلیون دلار) برای آن هزینه نمود؟!
در این خصوص بنظر نگارنده احتمال ارتکاب جرم سازمان یافته ای همچون پولشویی از سوی منافقین را نمی توان چندان بعید دانست. بنظر می رسد که گروهک منافقین به ابزاری مناسب جهت پولشویی و ارتکاب جنایات سازمان یافته مبدل شده است. بویژه پس از خروج این گروه از لیست تروریستی اتحادیه اروپا و حساسیت زدایی از اقدامات و فرآیندهای مالی در ارتباط با حمایت مالی و نقل و انتقال پول. این شائبه بخصوص پس از اظهارات یکی از اعضای سازمان در عدم اطلاع از مقصد کمک و عدم شناخت از ماهیت ضداسلامی و مهاجرستیز این حزب بیشتر تقویت می شود.
ثالثا؛ بمانند گذشته بار دیگر این افشاگری ها ثابت می کند که تشکیلات مجاهدین خلق نه بدنبال حقوق بشر است و نه برقرای عدالت و رفاه عمومی. شعارهای ملی گراینه و درد وطن نیز نمایشی بیش نیست. آنچه رجوی و رجوی پرستان در تقلای آنند فقط و فقط کسب قدرت و تکیه بر مسند قدرت است و بس.
