اگر چه در حال حاضر بزرگ ترين آرزوي باند رجوي رسيدن به روزي است که تحريم هاي هسته اي بر ضد ايران به يک اجماع جهاني منجر شده و آتش جنگ بر عليه ملت ايران را روشن کند اما تا به امروز و در تمام دوره هايي که شوراي امنيت به تحريم ها بر عليه ايران راي داده، اين خواسته منافقين اجابت نشده و علي رغم تمام تلاش هاي آمريکا و همپيمانان اين کشور، دانش هسته اي ايران روز به روز در حال پيشرفت و توسعه است.
در حالي که آمريکا و نوچه هاي عقب مانده آنها همچون منافقين، اميد زيادي به نتايج اجلاس امنيت هسته اي آمريکا بسته اند، پيش از آنکه بتوان به بررسي ابعاد موفقيت اين نشست در کارنامه اوباما پرداخت، بايد از عدم همراهي قدرت هايي همچون چين و روسيه با سياست هاي توسعه طلبانه آمريکا سخن گفت؛ "چین بار دیگر تاکید کرده است که افزایش تحریم ها علیه ایران، راه مناسبی برای حل اختلافات در مورد برنامه هسته ای این کشور محسوب نمی شود." (1) اما اين گفته ها در حالي اعلام شد که باند رجوي، هم جهت با دولتمردان آمريکا، به جاي اشاره به واقعيت گفته هاي مقامات چيني در مورد بي اثر بودن تحريم ها عليه ايران، ترجيح داد گفته هاي مشاور امور چين در گروه بحران را در مصاحبه با تلويزيون سي ان ان انعکاس دهد: " چين روابط اقتصادى مهمى با رژيم ايران دارد، اما نهايتا با تحريمها همراهى خواهد كرد."(2) منافقين حتي با جستجو در گفته هاي رييس جمهور روسيه به عنوان بزرگ ترين همکار هسته اي ايران، تنها توانستند به اين جمله از جانب مدودف بسنده کنند که" برنامه هسته اي ايران شفاف نيست" اما مدودف علي رغم بيان اين جمله، نتنها مخالفت شديد خود را با قطع همکاري هاي هسته اي خود با ايران بيان کرده بود، بلکه اعلام کرده: " تحریم های احتمالی علیه ایران ممکن است که به مسائل بازرگانی از جمله تسلیحاتی مربوط شوند اما بعید به نظر می رسد که طرفین درخصوص محدودیت معاملات منابع انرژی به توافق برسند."(3) و اين درست همان نکته اي بود که رسانه هاي منافقين علي رغم تمام دست و پا زدن ها، اميدوار بودند لااقل در اجلاس امنيت هسته اي، از زبان رييس جمهور آمريکا خارج نشود.
بي نتيجه بودن تحريم ها بر عليه ايران تا آنجا آشکار و بديهي است که هفته نامه آمريکايي تايم نسخه اي کلي براي آن مي پيچد:" تحريم هاي اقتصادي سازمان ملل عليه ايران كه براي نخستين بار در دسامبر سال 2006 بر اين كشور تحميل شد، تاكنون نتيجه اي در بر نداشته و هرتلاشي براي محدود ساختن برنامه هسته اي ايران به شكست انجاميده است."(تايم) اين تحريم هاي فاقد کارايي تا آنجا فاقد اثر بوده که دولت اوباما در نخستين سال كار خود، تمايلي در ميان كشورهاي ديگر براي افزايش فشار عليه تهران را مشاهده نکرده است. البته طبق گفته مقاله نويس تايم:" دولت آمريكا هم اكنون مدعي است كه در زمينه تحريم هاي شديد تر به پيشرفت هايي دست يافته است و رئيس جمهور ابراز اميدواري كرد كه شوراي امنيت يك قطعنامه جديد تحريم را عليه ايران در بهار امسال به تصويب برساند اما كاملا آشكار است كه هرگونه تحريم هاي جديد سازمان ملل ، تحريم‌هاي ضعيفي خواهد بود." (4)
البته هفته نامه آلماني "اشترن" نيز در مطلبي باعنوان :"هيچ تحريم شديدي در مورد ايران اعمال نخواهد شد " نوشت: اين نوع تحريم – البته در صورت تصويب – هيچ موفقيتي براي اوباما محسوب نمي گردد و اگر تحريمي نيز در كار باشد ، ملايم و تنها به هدف بازگرداندن ايران بر سر ميز مذاكره خواهند بود زيرا پكن با اصرار و صبورانه خواستار استفاده از ديپلماسي در قبال ايران است و آنگونه كه غرب مي‌پندارد، باور ندارد كه ايران به اين زودي‌ها به بمب هسته‌اي دست خواهد يافت."(5)
سال ها جاسوسي هسته اي منافقين براي آمريکا و اسرائيل نه تنها ثمره اي براي منافقين نداشت بلکه با بي اهميتي به پيام هاي جنگ طلبانه منافقين – حتي براي آمريکا – اين واقعيت مشخص شد که تئوري ها و نظريه هاي منافقين پشيزي براي آمريکا ارزش ندارد و البته تکميل کننده تمام اين نظريه ها، اظهار نظر نااميد کننده رييس جمهور آمريکا بود؛ جايي که باراک اوباما با چهره اي مايوس گفت: "جلوگیری از هسته ای شدن ایران (و نه جلوگیری از تولید سلاح هسته ای) یکی از بزرگ ترین چالش هایی است که در برابر ما قرار دارد. این یکی از دشوارترین مسائل پیش روی ما و مانند یک گردو با پوست سخت است." (6)
= ====
1 – بي بي سي.
2 – سايت منافقين به نقل از سي ان ان.
3 – ريانووستي.
4 – هفته نامه تايم.
5 – اشترن.
6 – ريانووستي
