جنایت سیاسی سامراء و همه مؤلفه های یک طرح اسرائیلی

تحلیل "مهر" از فاجعه هتک حرمت از بارگاه ملکوتی عسکریین(ع) ؛

 

Samera1

حادثه بی سابقه سامراء که موارد مشابه آن یعنی تخریب قبور مطهر ائمه(ع)، تنها در دوران خلفای عباسی سابقه داشت، ظاهری ساده و از جنس دیگر عملیات های تروریستی در عراق دارد اما واقعیت این است که حادثه سامراء یک منشور چندضلعی است و از هر سو که بدان نگریسته شود، ابعاد گوناگونی از یک طرح پیچیده را به رخ ناظران خواهد کشید.

انتخاب بارگاه ملکوتی امام هادی (ع) و امام عسکری(ع) و بطور خاص شهر" سامراء" برای انجام این جنایت هولناک کاملا هدفمند و "سیاسی" به نظر می رسد، سامراء در یکی از حساس ترین مناطق عراق واقع شده است، منطقه ای حائل میان " اهل سنت ،شیعیان و کردها".

برافروختن آتش فتنه در این "نقطه حساس" می تواند، این سه طائفه بزرگ عراق را به جان هم بیاندازد، آنها را به وادی اتهام پراکنی و انتقام از یکدیگر سوق دهد، اما به نظر می رسد، یکی از اصلی ترین اهداف طراحان این بمب گذاری ، به چالش کشیدن ائتلاف "شیعیان و کردها" باشد، ائتلافی که به مذاق اشغالگران خوش نمی آید.

نکته دومی که می توان در تحلیل این واقعه مورد توجه قرار داد،کیفیت و جزئیات این اقدام تروریستی است، سامراء طبق تقسیم بندی نیروهای اشغالگر عراق، رسما جزو مناطق تحت کنترل "آمریکایی ها" است، انتقال حجم عظیمی از مواد منفجره به درون حرم مطهر عسکریین(ع) و کارگذاشتن آنها در قسمت فوقانی ضریح مطهر، بدون کوچکترین مانع و مشکلی ، خود مساله ای مشکوک و قابل تامل است.

در روز جنایت سامرا، عاملان انفجار که قطعا اسباب و وسائل خاص و مشکوکی به همراه داشته اند و به صورت یک گروه مسلح سازماندهی شده بودند- بدون کوچکترین مشکلی وارد محوطه حرم می شوند، خادمان حرم مطهر را زندانی می کنند، تعداد نامعلومی بمب قوی را در اطراف ضریح مطهر امام هادی (ع) کار می گذارند و سپس با استفاده از نردبان بلندی که برای نظافت سقف حرم به کار می رود، دو بمب بسیار قوی و با خرج انفجاری زیاد، زیر گنبد مطهر کار می گذارند.

مجموعه این اقدامات، در صورتی که مهاجمان از افراد حرفه ای باشند، چیزی حدود 45 دقیقه به طول می انجامد، اگر زمان و کیفیت اجرای عملیات سامرا با زمان و کیفیت و جزئیات دیگر عملیات تروریستی -که در نقاط دیگر عراق انجام می شود- مقایسه شود، مشکوک بودن حادثه سامرا بیش از پیش تقویت می شود.

وجه دیگر حادثه سامرا " تغییر شکل حرکات تروریستی" است، اینکه جریانهای مشکوک افراطی به جای ترور چهره های سیاسی شیعیان (همچون آیت الله حکیم و ...) به سمت تخریب و هتک حرمت اماکن مقدسه حرکت کرده اند، نشان از بن بست در استراتژی قبلی گروههای تروریستی دارد.

حرفه ای انجام گرفتن جنایت سامرا و ردپای آشکار سازمان های اطلاعاتی در این حوادث و این گمانه جدی که حادثه سامرا با اجرای مستقیم این سازمانهای جاسوسی انجام شده باشد، نشان از کاهش شدید ذخائر استراتژیک و حتی لجستیکی تروریست ها درمقابله با جریان فزاینده شیعیان است . با ایجاد دولت منتخب ملی در عراق ، هم "تروریست ها" و هم "اشغالگران" به اصطلاح به "آخر خط " خود می رسیدند و دیگر بهانه ای برای حضور و بروز نداشتند، حوادثی از قبیل انفجار سامراء می توانست و می تواند آنها را از بن بست فعلی خارج کند.

اعلام آمادگی سریع "جرج بوش" برای بازسازی حرم مطهر سامراء ، دقیقا با هدف اثبات و تبلیغ هرچه بیشتر تحلیل غلط جریان "سلفی-وهابی" و امثال القاعده و زرقاوی است که سعی می کنند شیعیان عراق را "متحد آمریکا" معرفی کنند.

نباید فراموش کرد یکی از اهداف روانی انفجار سامراء ، القای "حس تحقیر و ناتوانی" به شیعیان و از میان بردن اعتماد به نفس نوپای آنان می تواند باشد.

زوایه دیگر فاجعه سامراء، اجرای سیاست "مهار دوجانبه" آمریکا است، آمریکایی ها در دهه هشتاد میلادی با استراتژی "مهار دوجانبه" در صحنه جنگ عراق-ایران وارد شدند، آمریکایی ها شناخت کاملی از روحیات و روانشناسی سیاسی مردم عراق دارند،به نظر می رسد با انفجار سامرا، این بار سیاست مهار دوجانبه در دو محور"شیعه -سنی" و حتی "شیعه-شیعه" کلید خورده باشد.

به نظر می رسد ضلع چهارم انفجار سامراء ، سوزاندن برگهای برنده ایران در عراق-به خصوص در آستانه ورود موضوع هسته ای ایران به مراحل حساس تر با گزارش ماه مارس البرادعی- باشد.

با وقایع اخیر و غلیان شدید احساسات و هیجانات شیعیان، جریانهای رادیکال شیعی در عراق میاندار و صحنه گردان خواهند شد، که این امر به کاهش نفوذ ایران در عراق و برهم خوردن توازن فعلی -که جمهوری اسلامی با درایت خاص خود نقش مهمی در ایجاد آن داشته است، منجر می شود.

ایجاد جبهه ای جدید برای ایران و علیه ایران، یکی از اهداف اصلی این انفجار می باشد، طبعا چون واکنش جمهوری اسلامی ایران در قالب یک دولت همسایه، با چارچوب ها و ملاحظات خاص دیپلماتیک است ، نمی تواند کاملا مورد قبول و رضایت شیعیان خشمگین و هیجان زده عراق باشد و این طرح اگر موفق شود، در نهایت باعث انفعال ایران در صحنه سیاسی عراق خواهد شد، مساله ای که مستقیما به نفع رژیم اسرائیل تمام خواهد شد، چون همگان می دانند در موضوع هسته ای ، طرف پنهان ایران، رژیم صهیونیستی است.

اگر گفته شود، بزرگترین هدف طراحان حادثه سامراء ، ضربه زدن به " مرجعیت شیعی عراق" باشد، سخن گزافی نیست.

طراحان حادثه سامرا به آسیب رساندن به "مقدس ترین اماکن شیعی" خواستار ایجاد "شدیدترین واکنش ها و احساسات " بوده اند، با افزایش هیجانات و احساسات شدید شیعیان، طبق پیش بینی طراحان انفجارها، هدایت افکار عمومی شیعیان به دست جوانان و جریانهای رادیکال شیعی- که از حوادث سال قبل نجف اشرف؛ همچنان خشمگین هستند- می افتد، به اصطلاح " دور زدن" مراجع شیعی و کاهش نفوذ آنها بر مردم عراق بهترین فرصت برای رویارویی نظامی اشغالگران با جریانهای رادیکال شیعی و نهایتا حذف آنها از صحنه سیاسی عراق است.

اما پیامد قابل توجه و بسیار تلخ برای اشغالگران و دشمنان تشیع این است که حادثه سامرا، منجر به افزایش موج "مهدویت سیاسی" در میان شیعیان شده و می شود.

با بررسی اضلاع مختلف فاجعه سامرا به نظر می رسد این حادثه همه مولفه های یک طرح "اسرائیلی" را دارد، این گمانه با توجه به رفت و آمد فراوان عوامل سیاسی -اطلاعاتی رژیم اشغالگر قدس در منطقه کردستان عراق - سرنگونی هواپیمای فالکن اسرائیلی در شمال عراق یکی از نشانه های این رفت و آمد بود- و سرمایه گذاری این رژیم برای ایجاد "کردستان بزرگ" بیشتر به مرز واقعیت نزدیک می شود، حادثه سامرا، می تواند به عنوان "پیش نشانه" ورود "مستقیم" آمریکا و اسرائیل به موضوع شیعیان در منطقه باشد، شیعیانی که از قامت اقلیت کوچک دیروز، اینک به بازیگری مستقل و قوی در خاورمیانه تبدیل شده اند.

 


دی 1402
شنبه 1 شنبه 2 شنبه 3 شنبه 4 شنبه 5 شنبه جمعه
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
28
29