نگاهی به علل عقب نشینی جیش العدل در جریان گروگان گیری
بازگشت مرزبانان ایرانی به خاک کشورمان یکی از بهترین وقایع از آغاز سال 1393 به این سو می باشد و این نشانه در طلیعه بهار، خبر از سالی نکو می دهد؛ جا دارد که آزادی مرزبانان را اگرچه یک همراهشان اکنون در میان آنان نیست را به خانواده هایشان و مردم ایران تبریک بگوییم.
عقب نشینی تروریستها از انجام تهدیداتشان باوجود آن که به هیچیک از خواسته هایشان دست نیافتند، انجام شد و پروژه گروگان‌گیری در حالی عملاً عقیم ماند که طراحان پشت صحنه آن به اهداف خود نرسیدند. اظهارات و شروط عوامل گروهک تروریستی جیش العدل برای آزادی مرزبانان حاکی از آن بود که طراحان اصلی در وهله اول در پی آن بودند که انتقام شکست برنامه هایشان در سوریه را اینجا و از جمهوری اسلامی بگیرند، ضمن آن که ایجاد شکاف بین شیعه و سنی و به راه انداختن جنگ فرقه ای را هم مد نظر داشتند و به این منظور عوامل این گروهک را که مترصد مطرح نمودن خود و مانور تبلیغاتی بودند مأمور به گروگان گیری نمودند.
اما چه شد که واکنش معمول تروریستها به اقتدار سیاسی حاکمیت و پا درمیانی ریش سفیدان منطقه سیستان و بلوچستان که به خرج دادن خشونت حداکثری بود این بار، همراه با ضعف بود و نهایتاً به عقب نشینی آنان و آزاد کردن سربازان ایرانی منجر شد؟
واقعیت آن است که این بار افکار عمومی ایران و جهان به صورت یکدست این حرکت تروریستی را تقبیح کرد و از این رهگذر یک پیام قاطع و روشن به طراحان پشت صحنه این اقدام ارسال شد که نه تنها اصل گروگان گیری را عملی خشونت بار بلکه عملی نمودن هر یک از تهدیدهای گروگان گیران را وحشیانه و ضدانسانی و نفرت انگیز می دانست.
به این ترتیب گروگان‌گیران قبل از آن که تأثیر احتمالی و مورد نظرشان را با انجام اقدامی خشونت آمیز مورد ارزیابی قرار دهند، نتیجه کارشان را از طریق واکنش افکار عمومی دریافت داشتند. واکنش یکدست افکارعمومی اعم از شیعه و سنی و فارس و بلوچ حاکی از آن بود که هیچ بهانه ای اقدامات تروریستی را توجیه نمی کند و هر گروه و دسته ای که چنین اقداماتی را انجام می دهد مطلقاً فاقد مشروعیت بوده و ربطی به اقوام و مذاهب ایرانی ندارد. نقش آفرینی افکار عمومی همان پارامتری است که توطئه ای بزرگ را که می رفت تا با خشونت آمیزترین شکل به پایان برسد عقیم گذاشت و مانع از آن شد که اربابان تروریستهای خشن به آنان اجازه ندهند تا نمایش همیشگی سربریدن در مقابل دوربینها را اجرا نمایند، نمایشی که مورد علاقه تروریستهای تکفیری است، تا آنجا که جیش العدل علیرغم ادعای به شهادت رساندن جمشید دانایی فر یکی از 5 مرزبان به گروگان گرفته شده، حاضر نشده هیچ فیلم یا تصویری از آن پخش نماید.
ملت بزرگ ایران نشان داد که هم از مرزها و هم از مرزبانانش حراست و حمایت می کند و به هیچ جریان خارجی اجازه شرارت و تفرقه افکنی نمی‌دهد، این اتفاق تروریستها را مترصد فرصتی کرد تا بستری برای حل موضوع بیابند و در سایه اعتراض همگانی مردم به این اقدام بود که مذاکرات میانجیان نتیجه داد و سربازان ایرانی را به آغوش مردم و خانواده هایشان برگرداند.
سازماندهی مجدد تروریستهای تکفیری در مرزهای شرقی ایران، آن هم پس از شکست ذلیلانه پروژه جندالله و به دام افتادن تروریست شرور عبدالمالک ریگی، توسط دشمنان ایران نشان حماقت آنان و خشم و عصبانیت‌شان از شکست در جنگ افروزیهای منطقه ای و ناکامی از به راه انداختن نزاعهای قومی و طایفه ای به ویژه در ایران است و عکس العمل افکار عمومی این عقب ماندگی بدخواهان و توطئه گران را که همچنان با شیوه های خشونت بار سعی در پیشبرد اهداف خود دارند را نیز به نمایش گذاشت، چرا که برخلاف خواست عمومی اقوام و مذاهب، اقدامات خشونت بار را که ناشی از اهداف ضداسلامی و توسعه طلبانه آنان است را به اسم حمایت از اقوام و مذاهب انجام می دهند!
وانگهی واکنش منفی افکار عمومی به ویژه ریش سفیدان بلوچ و علمای اهل سنت نسبت به این اقدام، نداشتن پایگاه اجتماعی این گروهک را عیان ساخت و به جهان اثبات شد که گروگان گیری اقدام یک جریان مزدور و سرسپرده است که نسبتی با هیچیک از طوایف ایرانی ندارد.
نکته حائز اهمیت که در تحلیل عقب نشینی گروهک جیش العدل بایستی به آن توجه داشت ، ضعف تشکیلاتی و نیرویی و نیز وجودشکاف در آن است و به رغم آن که گردانندگان پشت صحنه این گروهک( که در حقیقت بقایای جندالشیطان است) تلاش داشتند که آن را به جانشین گروهک ریگی معرفی کنند، اما در همین اقدامات اولیه معلوم شد که نه تنها توان بلکه جرأت عبور از نوار مرزی را هم ندارند و صرفاً با شیوه های شریرانه و راهزنانه در مرز دست به عملیات تروریستی زده و بلافاصله می گریزند و از این رو لزوم هشیاری هرچه بیشتر در مناطق صعب العبور و دورافتاده مرزی که با فاصله بسیار بعید از سایر مقرها قرارگرفته است جهت پیشگیری از اقدامات بعدی آنان احساس می شود.
این عملکرد گروهک جیش العدل نشانگر آن است که از نظر عینی نیز امکان تکرار تجربه "جندالله " در منطقه سیستان و بلوچستان وجود ندارد و موج نفرت عمومی از اقدامات ضدانسانی ریگی و رشد و آگاهی جوانان در دورافتاده ترین نقاط مرزی به حدی است که دشمنان را عاجز از یارگیری نموده است و گذشت زمان، به رغم خواست دشمنان و تلاشی که برای سرپانگهداشتن این گروهک به کار می برند، اضمحلال کامل بقایای ریگی را محقق خواهد ساخت.
