همه چیز از یازده سپتامبر 2001 آغاز شد. بزرگ ترین عملیات تروریستی تاریخ آمریکا در حالی رخ داد که این حوادث با حملات افراد وابسته به گروه تروریستی القاعده و رژیم سعودی صورت گرفت و تاکنون پیامدهای مختلف سیاسی، اقتصادی، امنیتی و نظامی برای این کشور و جامعه جهانی به دنبال داشته است.
پس از حوادث تروریستی یازده سپتامبر 2001 و حمله افراد وابسته به گروه تروریستی القاعده وابسته به رژیم سعودی به برج های «تجارت جهانی نیویورک» که با مساعدت دستگاه های امنیتی آمریکا انجام شد، جریان رسانه ای غرب، به معنای واقعی کلمه، به سمت رویارویی با آنچه « افراط گرایی اسلامی» نامیده می شد، جهت گیری شد.
در ادامه این سیاست رسانه ای غرب بود که به تدریج کلمه « تروریسم اسلامی» در سطح مطبوعات چاپی و مجازی غربی-صهیونیستی کلیشه وار تکرار شد و
«غرب» به همه رسانه های تحت امر خود دستور داد از این پس از این کلیدواژه برای اشاره به هر نوع حادثه تروریستی که در جهان به ویژه منطقه خاورمیانه رخ می دهد، استفاده کنند؛ اقدامی جهت دار و البته غیر حرفه ای که نشان از توهم بیمارگونه آمریکا و غرب نسبت به واقعیت موجود در جهان اسلام دارد.
درست پس از وقوع این حادثه بود که جنگ علیه «تروریسم اسلامی» مورد ادعای آنان با حمله به افغانستان و عراق آغاز شد که به تبع آن کشورهای بسیاری با لابی و فشار دیپلماتیک آمریکا و حامیانش، قوانین ضد تروریسم خود را تقویت و بر اجرای آن پافشاری کردند.
در این فضای آشفته و پر ازدحام رسانه ای، اما، تنها هدف جریان رسانه ای لیبرالیستی وابسته به آمریکا و غرب، مقابله با جریان های اصیل مذهبی در سراسر جهان به ویژه کشورهای خاورمیانه و نیز تضعیف جهان اسلام بود.
همسویی گروه تروریستی القاعده وابسته به رژیم سعودی و حمایت آمریکا و غرب از این جریان شوم رسانه ای، موجب گشت که هر حمله تروریستی در سراسر جهان به « مذهب» و مشخصا « اسلام» نسبت داده شود.
این در حالی است که بر طبق محاسبات مرکز ملی مبارزه با تروریسم، تنها حدود 25درصد از وقایع تروریستی جهان منتسب به «افراطیون مسلمان» بوده است که همه آنها امروزه تحت عنوان « القاعده» و « داعش» شناخته می شوند و 75 درصد حوادث تروریستی دیگر از سوی گروه های تروریستی شناخته شده غربی در سرتاسر جهان انجام می شود.
مسلمانان در سراسر جهان در شبکه های اجتماعی به اتفاق این گونه حملات تروریستی را محکوم کرده و در پیامهایشان ابراز داشته اند که اسلام دین دوری جستن از خشونت است.
اقدام سران کشورهای مسلمان جهان از جمله دکتر « حسنروحانی» رئیس جمهوری ایران اسلامی در محکومیت قاطع این گونه اقدامات نشان از منفک بودن کامل دین اسلام با تعصبات خشک دینی که با روح افراط گرایی دینی تلفیق شده است، دارد.
بی تردید « خشونت»، « ترور»، « حمله به بشریت» و « تروریسم» به دین رحمانی « اسلام» که معجزه خود را « کتاب» می داند و « انسان» را فخر جهان هستی دانسته و برای سعادت و خوشبختی بشریت در همه زمینه ها سرشار از آموزه های علمی و اجتماعی است، امری مضحک و غلط است که نشان از دشمنی غرب یا دستکم جهل ابدی غرب با دین پیشرو اسلام دارد.
کارشناسان رسانه های ضد دینی و لیبرالیستی غرب می دانند که دیگر نگاه منسوخ آنان به « شرق» فاقد معنا و دور از الگوهای نوین اجتماعی است و امروز اندیشه مذهبی انسان مدارانه در سراسر جهان گسترش یافته است؛ اندیشه زلال و نابی که در آن « تروریسم» و « خشونت» هیچ جایگاهی ندارد؛ اندیشه ای رحمانی که تنها هدفش سعادت و خوشبختی « بشریت» ای است که امروز قربانی جهل گروه های تکفیری- صهیونیستی القاعده، داعش، الشباب، بوکوحرام و جز اینها شده است.
«نوام چامسکی» استاد برجسته جهان بین الملل و نویسنده و فعال آمریکایی معتقد است که 'آمریکا و انگلیس مهمترین حامیان دیکتاتورها در منطقه خاورمیانه بوده اند و بزرگترین مانع تحقق دمکراسی هستند.' این سخن «چامسکی» نشان از توهم جهان غرب نسبت به جهان اسلام است که متاسفانه جهان غرب در طی صد ها سال نسبت به نهاد مقدس « دین» در سراسر جهان دارد؛ توهمی که رسانه های ضد دینی و لیبرالیستی را وادار به «تحریف واقعیت های موجود» و تبدیل « خبر» به « دروغ رسانه ای» کرده است.
