ترور؛ عامل بقای تروریستهای منافقین

فقط چند روز از جنایتی دیگر بر علیه ملت ایران و در خیابان های تهران گذشته و به مانند دفعه های قبل، فرد مورد هدف یکی از اعضای سازمان انرژی هسته ای ایران و کسی که نامش در لیست تحریم های ایالات متحده آمریکا بر علیه ایران (بخوانید گرای ترور) قرار داشت، بود و البته این نوع اتفاقات و روش های تروریستی به قدری تکراری شده که از روی مشابهت های آنها در همان دقایق اول می توان مقصر حادثه را معرفی کرد!

سازمان اطلاعاتی موساد و گروهک تروریستی منافقین عوامل مستقیم این جنایت بودند که نه تنها به عنوان مظنون اصلی این جنایت منطقه سید خندان مطرح می باشند بلکه اسناد و مدارک معتبر و انتفاع آنها از این اقدام به راحتی اثبات کننده نقش آنهاست.

اما نکته ای که در این میان جلب توجه می کند این است که دست اندرکاران این اقدام از یک سوی جرأت پذیرش مسئولیت جنایت خود را به طور رسمی نداشته و ندارند زیرا که همیشه از روبه رو شدن با واکنش قاطع جمهوری اسلامی بیم دارند! و از سوی دیگر نه تنها هیچ گونه تکذیب و واکنشی رانسبت به این حادثه از خود نشان نمی دهند بلکه شیوه ترور، هدف، زمان و مابقی عوامل را به گونه ای انتخاب می نمایند که رد پای خود را در متن این جنایت نشان دهند!

از رژیم تروریستی اسرائیل که هیچ قانون و قاعده بین المللی را نمی پذیرد و به گونه ای افسار گسیخته در پی حذف همه مخالفان می باشد تا موجودیت خود را حفظ نماید که بگذریم به گروهک منافقین می رسیم که در این میان نقش مزدور را برای اسرائیل بازی می کند و به بیانی دیگر در قبال دریافت مبالغ و حمایتهایی، ضعف اطلاعاتی موساد را در انجام عملیات ترور جبران می نماید.

این گروهک سالهاست که سعی دارد اثبات کند عملیات نظامی و شاخه نظامی اش را کنار گذاشته و هیچ گونه فعالیت تروریستی انجام نمی دهد تا شاید بتواند پیشوند تروریست را از کنار نام خود پاک نماید و خود را به عنوان یک جنبش دموکراتیک معرفی نماید، حال سوال اینجاست که چرا به این راحتی از برجای گذاشتن ردپای خود در ترور ابایی نداشته و در حالی که رسانه های داخل ایران و بین المللی مکررا از حضور فعال این گروه در کنار موساد در ترور دانشمندان ایرانی سخن می گویند، با سکوت رسانه ای خود مهر تاییدی بر حضور فعال خود در متن این جنایت می زند؟

در پاسخ این سوال باید به سوابق این گروهک تروریست و شیوه سرکردگان آنها در حفظ ساختار این تشکیلات نگاه کنیم که همیشه توام بوده با اجرای اعمال تروریستی به جهت مزدوری. خدمت به صدام به ظاهر موفق ترین سالهای موجودیت این گروهک تاکنون محسوب می گردد زیرا در آن دوران به لحاظ جذب منابع مالی و حمایت های تسلیحاتی در وضعیت مطلوبی به سر می بردند و متعاقب آن عملیاتهای زیادی نیز برای دیکتاتور پیشین عراق به انجام رساندند که به عنوان نمونه از قتل عام کردهای عراقی و کشتار وسیع شیعیان در جنوب می توان نام برد!

امروز نیز این گروهک که در آستانه اخراج از عراق و به دنبال آن فروپاشی پیش می رود به دنبال صدامی دیگر می گردد تا دوباره از حالت فلاکت بار خود خارج شود چرا که تمامی تلاش های سرکردگان این فرقه برای معرفی خود به عنوان یک نظام دموکراتیک و به دنبال آن جذب سرمایه و حمایت از آمریکایی ها به ثمر ننشست زیرا سیاستمداران آمریکایی به خوبی به میزان تنفر ملت ایران از این گروهک و همچنین تناقض مضحک آنها با یک ساختار دموکراتیک اطلاع داشتند. البته حمایتهای جسته و گریخته آمریکا تاکنون به این گروه فرصت وجود داده اما وضعیت فعلی آنها حمایتی به مراتب بیشتر از این را می طلبد.

از این رو رویکرد منافقین بار دیگر بر روی اعمال تروریستی تمرکز یافت تا به دولت آمریکا ثابت کند می تواند به عنوان یک نیروی نظامی و مزدور در منطقه مطابق با خواسته ایالات متحده حرکت کند. این تنها راهی است که منافقین خیلی خوب بلدند و از این طریق میخواهند مورد استفاده و در پی آن مورد حمایت قرار گیرند تا از فروپاشی قریب الوقوع خود جلوگیری نمایند.

و در نهایت بازتاب های رسانه ای این روزها که از حضور فعال آنها در ترورهای دانشمندان هسته ای ایرانی حرف می زنند نه تنها سرکردگان این گروهک را ناراحت نمی کند و به آن اعتراض ندارند بلکه این دقیقاً همان چیزی که منافقین به دنبال وقوع آن هستند!