به بهانه فرا رسيدن 27 تيرماه سالروز پذيرش قطعنامه 598 شوراي امنيت
دقيقا 2 روز از شروع جنگ تحميلي گذشته بود كه شوراي امنيت سازمان ملل متحد اولين قطعنامه خود را در رابطه جنگ تحميلي به شماره 479 صادر كرد در اين قطعنامه بي توجهي كامل به متجاوز و شروع كننده جنگ بخوبي احساس مي شد.
دومين قطعنامه شوراي امنيت زماني صادر شد كه عمليات پيروزمند فتح المبين و عمليات ظفرمند بيت المقدس با طليعه دستاوردهائي بسيار بزرگ ادامه داشت و ارتش صدام متحمل ضربات شديدي گرديده بود اين قطعنامه با شماره 514 از طرف شوراي امنيت صادر شد در حقيقت همان نسخه دومي از قطعنامه 479 بود.
با تسلط رزمندگان غيور اسلام بر شهرهاي غربي عراق قطعنامه 552 و در آذرماه 1364 و بعد از آزادسازي فاو در عمليات پيروزمند والفجر 8 قطعنامه ديگري به شماره 582 صادر شد صدور اين قطعنامه هاي رنگارنگ به علت پديدار شدن ترس و نگراني از عواقب شكست هايي به مراتب سنگين تر از قبل بود و بالاخره شوراي امنيت در آخرين تلاش خود قطعنامه 598 را صادر كرد.
حضرت آيت الله خامنه اي رياست جمهوري محترم وقت ايران طي پيامي فرمودند: (جمهوري اسلامي ايران به خاطر اهميت حفظ جان انسانها و برقراري عدالت و امنيت منطقه اي و بين المللي قطعنامه 598 شوراي امنيت سازمان ملل متحد را مي پذيرد) و اين پاياني بود بر هشت سال دفاع مقدس جمهوري اسلامي ايران با مزدوران و دست دست نشاندگان استكبار، هر چند كه به اين قطعنامه و قول و قرارهاي خودشان نيز عمل نكردند.
نگاهي كوتاه به تحولات آن زمان و تبليغات وسيع و پردامنه دولت آمريكا مي تواند بخوبي روند پذيرش قطعنامه 598 را تبيين كند.
در جنگ تحميلي هشت ساله رژيم بعث صدام كه با همكاري و مساعدت همه جانبه و بي دريغ ابرقدرت ها و دولت هاي اروپائي و ارتجاع منطقه، صورت پذيرفت درس ها و عبرت هاي زيادي مشاهده مي شود كه جا دارد همواره به عنوان يكي از مقوله هاي ويژه، مورد اهتمام دستگاههاي آموزشي، تحقيقاتي، دانشگاهي، بخش هاي اجرائي كشور و بالاخره آحاد مردم واقع شود.
يكي از مهمترين قسمتهاي اين جنگ بي بديل كه در حقيقت لشكركشي سي و چند كشور در مقابل كشوري تازه انقلاب كرده و دولتي نوپا بود قسمت پاياني آن و صدور قطعنامه 598 شوراي امنيت بود. پذيرش قطعنامه توسط مسئولين نظامي جمهوري اسلامي در حقيقت فرصتي براي رسوائي هر چه بيشتر مناديان دروغين و دغلباز صلح و آرامش بود زيرا هنوز حمله مجدد رژيم عراق و سپس هجوم گسترده منافقين آنهم درست چند روز پس از پذيرش قطعنامه از ياد و خاطر مردم قهرمان ايران پاك نشده است چند روز پس از پذيرش قطعنامه 598 توسط دولت جمهوري اسلامي ايران صدام و آنگاه منافقين با توهم پيدا شدن ضعف و سستي در بين لشكريان اسلام مجددا به خاك جمهوري اسلامي ايران تجاوز كرده و با اشغال قسمت هايي از خاك ميهن اسلامي ايران سرسپردگي خود را به اربابان جهاني و دروغ بودن شعارهاي شوراي امنيت و دار و دسته آنها برملا كردند.
هر چند باشجاعت و درايت و مديريت حضرت امام خميني(ره) توطئه جديد دشمن بعثي و منافقين درهم پيچيد و اين حركت مذبوحانه، هوشياري و بيداري ملت بزرگ و رزمندگان اسلام را بيش از پيش فراهم آورد.
نگاهي به اخبار و گزارشهاي خبري در سال 1366 و در زماني كه كم كم زمينه تهيه و تصويب قطعنامه 598 فراهم مي آمد حقايق بسيار جالبي را به ما نشان مي دهد و بخوبي ميتوان قرابت و نزديكي سخنان و نقل و قول هاي مسئولان آن زمان را با زمان حال و در رابطه با پذيرش بسته هاي پيشنهادي اروپائي احساس كرد روزنامه واشنگتن پست بيستم خرداد 1366 و در زماني كه نقاطي از خاك ميهن اسلامي ايران بوسيله هواپيماهاي عراقي مورد تجاوز واقع شده بود مي نويسد: چارلز ردمن سخنگوي وزارت امورخارجه آمريكا از هرگونه اظهارنظر در مورد گزارشات مربوط به بمباران هدف هاي ايران بوسيله عراق خودداري كرد و از ايران خواست از قطعنامه اخير شوراي امنيت سازمان ملل متحد در مورد پذيرش آتش بس در جنگ با عراق پيروي كند. وي گفت در حاليكه دولت عراق همه گونه تمايل براي اطاعت از قطعنامه آتش بس را در صورت قبول ايران را نشان داده است، ايراني ها تاكنون از زمين گذاشتن سلاحهايشان اجتناب مي كنند.
و روزنامه ديگري در همين ارتباط مي نويسد:
(آمريكا تهديد كرده است در صورت نپذيرفتن قطعنامه، شوراي امنيت را تحت فشار مي گذاريم تا ايران را تحريم تسليحاتي كند)
براستي آمريكا و كشورهاي متحد او در اروپا در آنزمان بدنبال چه چيزي بودند؟
منبع: کیهان
