در زمانی كه رژیم بعث، مردم را از رفتن به نماز جمعه بر حذر میداشت و به بمباران و موشك باران نماز جمعه تهدید میكرد، منافقین نیز بیكار ننشسته و با یك طرح از قبل تعیین شده و هماهنگ با رژیم عراق، نماز جمعه تهران را در 24اسفند63 به خاك و خون كشیدند. در این جنایت 14 نفر شهید و 88 نفر مجروح شدند. مقام معظم رهبری حضرت آیت اللَّه خامنهای كه در آن زمان در مقام ریاست جمهوری و امامت جمعه تهران در حال ایراد خطبه های نماز بودند، پس از انفجار بمب، با صلابت و بدون هیچ گونه تزلزلی به خطبه هایشان ادامه دادند و این امر موجب تقویت روحیه ضداستكباری نمازگزاران و امت شهید پرور ایران گردید.
روزنامه كیهان در 25اسفند63 نوشت: بر اثر انفجار یك بمب دستی در محل برگزاری نماز جمعه تهران كه در ساعت 12:29 دقیقه روز گذشته صورت گرفت، چند تن از نمازگزاران شهید و مجروح شدند. رژیم عراق كه قبلاً اصابت موشك های دور برد ایران به شهرهای كركوك و بغداد را انفجار بمب توصیف كرده بود، در یك هماهنگی ناموفق با عوامل ضدانقلاب داخلی، قصد داشت به هنگام انفجار بمب در صفوف نمازگزاران تهران در دانشگاه تهران ، هواپیمایش را در ارتفاع بالا به حریم هوایی تهران اعزام داشته و ادعا كند كه صدای انفجار، ناشی از بمباران تهران بوده است. اما با تاخیر ورود هواپیمای عراقی به آسمان تهران و انفجار بمب، نیم ساعت قبل از آمدن هواپیماها، این توطئه تبلیغاتی با شكست مواجه شد و هواپیماهای عراقی نیز با آتش به موقع و قدرتمند پدافند هوایی متواری شدند.
در این واقعه عده ای مجروح و عده ای به شهادت رسیدند. سیدمحمد شاه مرادی، سیدمجید محمدی، لطفعلی عرفانی، ابراهیم سیاهی عروجی، سیدمهدی رضوی نیا، محمد حاجی هاشمی، رجبعلی تلكانی، پرویز شعبانی، عباس رایگان، ذكریا فرجی بیگی، مهدی ابراهیمی، محمد غفاری، حاج مجتبی توانگر دهقان، علی احمد پور فیروز آبادی و محسن ظهیری از جمله شهدا بودند. مجروحان واقعه نیز به بیمارستان های مصطفی خمینی، فیروزگر، سمیه، سینا، امام خمینی و دكتر شریعتی منتقل شدند.
حاج فضل الله فرخ از اعضای ستاد اقامه نماز جمعه در این باره می گوید: «در آن زمان صدام هر هفته تهدید می كرد كه نماز جمعه تهران را می خواهد بمباران كند. هر وقت كه این اعلان می شد، نمازجمعه شلوغ‌تر می‌شد و حتی از شهرستان های امن هم به نماز جمعه تهران می آمدند. جالب این كه هر وقت كه از شهرستان های امن نمازگزار داشتیم بمباران نبود. عده‌ای كفن‌پوش در نمازجمعه می‌نشستند و شعار می‌دادند كه ما آماده‌ایم. آن هفته‌ای كه انفجار پیش آمد، از همان هفته هایی بود كه صدام گفته بود نمازجمعه را می‌زنیم. كه ما هم البته منتظر بمباران بودیم. احتمال 80% و 90% هم می‌دادیم كه موشك بزند. چون او كه ترسی از این چیزها نداشت. بارها هم شده بود كه هواپیماهایش هم اطراف نمازجمعه می‌آمد و ضدهوایی روی پشت بام ها و در میدان فلسطین و اطراف میدان انقلاب از نماز جمعه مراقبت می كرد. روز حادثه، روزی بود كه صدام خیلی جدی گفته بود كه ما نمازجمعه را می‌زنیم. من پشت جایگاه نشسته بودم یك دفعه صدای یك انفجار مهیب آمد. بلند شدم بالا را نگاه كردم دیدم كه چیزهایی از بالا پایین می‌ریزد. اول خوشحال شدم. حدس زدم كه قطعات هواپیمای دشمن است كه پایین می ریزد. ولی وقتی روی زمین آمد، دیدم قطعات بدن انسان است و بمب چنان به شدت این بدنها را هوا برده بود كه به اطراف پخش می شد. اما بلافاصله فهمیدیم كه این انفجار ناشی از بمب گذاری در محل نماز بوده است. ما همیشه جلوی درهای ورود و خروج بازرسی كامل داشتیم.
هیچ چیز را نمی تواستند با خودشان حمل كنند بنابراین بمب را به صورت جانماز به داخل آوردند چون فقط آوردن جانماز مجاز بود. البته سعی بمب گذار بر این بود كه بمب را نزدیك جایگاه، كه عده‌ای از مسئولین یا خود امام جمعه بود بگذارد كه همگی صدمه ببینید.اتفاقاً امام جمعه آن هفته خود آیت الله خامنه ای بودند. ایشان غالباً از جبهه یكسره به نمازجمعه می‌آمدند.
چون بمب گذار از بازرسی دوم نتوانسته بود عبور كند و فاصله اش با جایگاه زیاد بود بمب را در قسمت انتهایی زمین چمن گذاشته بود. جالب است كه آن روز كسی فرار نكرد و امام چند بار در صحبت هایشان به این مسئله اشاره كردند كه من زمانی كه تلویزیون را نگاه كردم، دیدم كه با وجود این كه بمب منفجر شد ولی یك نفر نرفت و همه نشستند و امام جمعه با صلابت صحبتهایش را ادامه داد و آهنگ صدایش عوض نشد. مردم هم سر جایشان نشستند. فقط شعار دادند: حسین حسین شعار ماست شهادت افتخار ماست. ما پس از انفجار به افرادمان گفتیم همه سر جایتان باشید. هیچ كسی دخالت نكند. فقط یك عدة خاصی شروع به جمع‌آوری شهدا و مجروحین كردند. مردم هم خطبه ها را گوش كردند و نماز را خواندند.
چهارده نفر آن روز شهید و عده زیادی مجروح شدند.آیت الله خامنه ای فرمودند برای ختم شهدا حجت الاسلام فلسفی را دعوت كنید كه از طرف ایشان مجلس ختمی در مسجد ارگ برگزار شد.
منابع:
1ـ آرشیو مركز اسناد انقلاب اسلامی
2ـ روزنامه كیهان 25اسفند63 و 26اسفند63
