انفجار بمب در نماز جمعه تهران

24 Enfejar2

انقلاب اسلامي ايران از پديده ي شوم ترور و تروريسم آسيب هاي فراوان ديده است. منافقين و طرفداران خلق! با ترور شخصيت هاي انقلابي و مؤمن، همچون مطهري، قرني، شهيد مظلوم بهشتي، رجايي، باهنر، مفتح و حتي زنان و مردان و سالخوردگان بي گناهي كه تنها جرمشان ايمان به اسلام و انقلاب، و يا شركت در راهپيمايي ها و نماز جمعه ها بود، سعي كردند انقلاب را تضعيف كنند.

عوامل استكبار، مراكز فرهنگي و اقتصادي را هم مورد حمله قرار مي دادند و منهدم مي كردند و به هر نحو كه مي توانستند در راه پيشرفت انقلاب مانع ايجاد كردند. حتي با دشمن كينه توز و متجاوز بعثي، طرح دوستي ريخته و به سربازاني مزدور در صف دشمن و در مقابل ملت خود قرار گرفتند و قساوت بارترين مأموريت ها را به نفع دشمن انجام دادند.

يكي از اين جنايات و همكاري هاي نزديك بين منافقين و رژيم بعث، انفجار بمب در نماز جمعه ي تهران بود. در زماني كه رژيم بعث، مردم را از رفتن به نماز جمعه برحذر مي داشت و تهديد به بمباران و موشك باران نماز جمعه مي كرد، منافقان نيز بيكار ننشسته و با يك طرح از قبل تعيين شده، نماز جمعه ي تهران را در 24 اسفند 1363، به خاك و خون كشيدند و عدّه اي از نمازگزاران مؤمن را مظلومانه شهيد كردند.

نماز پرشكوه آن هفته ي تهران در ايام ولادت حضرت فاطمه زهرا عليها السلام و با حضور برادران و خواهران مسلمان در دانشگاه تهران و خيابان هاي اطراف آن به امامت رياست جمهوري وقت آيت الله خامنه اي، برگزار شد.

 

 

24 Enfejar1

 

خطيب جمعه مشغول ايراد خطبه دوم بود كه ناگهان صداي انفجاري مهيب به گوش رسيد. پس از انفجار، نمازگزاران فرياد «مرگ بر امريكا»، «جنگ جنگ تا پيروزي»، «منافق مسلح اعدام بايد گردد»، سر دادند و بيشتر از يك دقيقه طول نكشيد كه امام جمعه ي تهران به ادامه ي خطبه پرداختند و فرمودند(1):

چقدر خباثت مي خواهد و چقدر نامردي مي خواهد كه يك عده انسان نماز گزار را، بدون هيچ گونه خصومت شخصي اين گونه انسان در معرض تهديد قرار دهد، البته اين طوري كه برادران اين جا به من گفتند ظاهراً خسارات و تلفات زياد وجود نداشته و ان شاء الله كه اين جور باشدو يقين بدانند كه هرچه خسارت هم به وجود بيايد، مردم در مقابله با استكبار جهاني، با صدام، با منافقين، با ايادي مزدور استكبار داخلي، دشمن تر و دشمني آن ها آشتي ناپذيرتر مي شود. اين را همه ي ملت ايران با همه ي وجودشان و از اعماق قلبشان باور مي كنند و پيداست كه امت حزب الله و آن كساني كه اين همه در خدمت انقلاب و در مواقع حساس انقلاب حضور داشتند، از اين چيزها هم هيچ گونه واهمه اي ندارند... همان طور كه از شعارهاي شما برادران عزيز هم فهميده مي شود، اين صداي انفجاري كه رخ داد، مربوط به يك حركت منافقانه ي رذالت آميزي بود كه در بحبوحه ي جنگ اين مردم، عوامل و مزدوران خائن استكبار جهاني، در نماز جمعه اين بمب دستي را گذارده بودند.

سخنان وزير كشور وقت در مورد اين حادثه

حجت الاسلام و المسلمين ناطق نوري وزير كشور وقت در 25 اسفند 1363، در مصاحبه مطبوعاتي اعلام كردند(2): بر اثر انفجار يك بمب 15 پوندي در صفوف نمازگزاران جمعه ي تهران تعداد 14 تن شهيد و هشتاد و هشت نفر مجروح شده اند.

و در تشريح حادثه گفتند:

«از قبل صدام تهديد كرده بود كه نماز جمعه ي شهرهاي تهران، تبريز و اصفهان را مورد حمله قرار خواهد داد و نمازگزاران با علم و آگاهي از چنين تهديدي روز جمعه پر شورتر از هميشه در صفوف نماز جمعه حاضر بودند و از سوي ديگر امام جمعه ي محترم تهران آقاي خامنه اي رييس جمهوري با احتمال خطر شركت كردند، چرا كه ايشان معمولاً دو هفته پي در پي تشريف نمي آوردند. ولي علي رغم تهديدات صدام، ايشان تشريف آوردند و اين پيوند و هماهنگي مردم با مسؤولان را مي رساند كه در همه ي صحنه ها مانند جنگ در كنار هم هستند. ما مي بينيم از طرفي شهيد مظلوم بهشتي و يا رييس جمهور ما رجايي در كنار مردم كوچه و بازار به شهادت مي رسند و نكته ي دوم اين است كه انسان هماهنگي بين ضدِ انقلاب و حكومت عفلقي عراق را در گذشته لمس و احساس مي كرد. اما نه به اين حد كه روز جمعه احساس شد و اين ارتباط تنگاتنگ بود كه حكومت بغداد احتمال مي داد كه نمي تواند نماز جمعه را به وسيله ي موشك و يا بمباران بزند، چرا كه هم پدافند هوشيارانه عمل مي كند و هم نيروي هوايي حضور فعال دارد و به اين ترتيب احتمال موفقيت نمي داد و روي اين اصل با مزدوران داخلي و ضدِ انقلاب عمل رذيلانه انفجار روز جمعه را هماهنگ كرد و ضدِ انقلاب، روز جمعه بمبي را در ميان نمازگزاران عاشق، كه احتمال خطر را مي دادند، منفجر كردند كه 14 نفر را به شهادت رساندند و 88 نفر را مجروح كردند. از اين 88 نفر در حدود 40 نفر مجروح سرپايي بودند و بقيه بستري شدند. جالب اين كه با اين هماهنگي ضدِ انقلاب داخل و بغداد اين حادثه رخ داد، ديديم مردم نه تنها صحنه را ترك نكردند بلكه با شور و هيجان فوق العاده و با شعاري كه مي دادند، «ما به اين جا آمديم، بهر شهادت» ما را منقلب كردند و شايد در طول تاريخ سابقه نداشته باشد در اجتماعي هزاران نفر جمع شده باشند و انفجاري به اين عظمت رخ دهد، اين تعداد انسان را شهيد و مجروح كند، اما مردم بمانند و خطيب خطبه را ادامه دهد و سخنراني ادامه يابد.

 

 

24 Esfand4

 

اسامي شهداي جمعه خونين 63

1- محمد غفاري – معلم امور تربيتي تولد 1/7/40 شهادت 24/12/63

2- عباسعلي رايگان – كارمند بانك ملت تولد 6/8/31 شهادت24/12/63

3- ذكريا قورچي بيگي – كارمند بانك ملت تولد1318 شهادت24/12/63

4- محمد برجسته –كارگر چاپخانه تولد 3/11/31 شهادت24/12/63

5- سيد مهدي رضوي – بازنشسته آموزش و پرورش

تولد : 1302 شهادت :24/12/63

6- مهدي ابراهيمي –معلم حق التدريس تولد21/3/34 شهادت 24/12/63

7- محسن حاجي هاشم – سرهمافر نيروي هوايي

تولد :11/4/1327 شهادت : 24/12/63

8- محسن ظهيري – كارمند بانك ملت تولد :19/4/1339 شهادت 24/12/63

9- غلامعلي حاجي هاشم – خياط

تولد 16/5/1310 شهادت :24/12/63

10- رجبعلي تليكاني – شغل آزاد تولد : 20/2/1319 شهادت24/12/63

11- علي احمد پور فيروز آبادي- كارمند بانك ملت

تولد : 1/7/34 شهادت 24/12/63

12- پرويز شعباني – دانشجو تولد:16/6/1340 شهادت24/12/63

13- حاج مجتبي توانگر دهقان – تولد :1324 شهادت 24/12/63

14- مجهول الهويه

پي نوشتها:

1- خطبه هاي نماز جمعه 24/12/1363، روزنامه ي جمهوري اسلامي، شنبه 25/12/1363.

2- روزنامه ي كيهان، 25/12/1363.


دی 1402
شنبه 1 شنبه 2 شنبه 3 شنبه 4 شنبه 5 شنبه جمعه
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
28
29