| ما دانشجویان ایرانی شاغل به تحصیل در اروپا، با نوشتن این نامه، انزجار خود را از حرکت‌های تروریستی عوامل سازمان‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی و آمریکا اعلام داشته و این گونه اعمال ضدحقوق بشری در خاک ایران را محکوم کرده و از شما درخواست می‌کنیم تا بیش از این آبروی سازمان‌های بین‌المللی نرفته و بی اعتباری آنان بیش از پیش آشکار نشده، این گونه اعمال را محکوم کرده و در جلوگیری از آن بکوشند |
دانشجویان شاغل به تحصیل در اروپا طی نامه‌ای به پارلمان اروپا، نسبت به سکوت این پارلمان در برابر ترور شهید احمدی‌روشن توسط عوامل موساد اعتراض کردند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، دانشجویان شاغل به تحصیل در اروپا طی نامه‌ای به پارلمان اروپا که کشورهای زیادی در آن نماینده دارند، نسبت به سکوت این پارلمان در برابر ترور شهید احمدی‌روشن توسط عوامل موساد اعتراض کردند.
در این نامه نسبت به سکوت پارلمان اروپا و برخی مجامع اروپایی و بین‌المللی در برابر اقدامات تروریستی و جنایت‌بار رژیم اشغالگر قدس اعتراض کردند.
متن این نامه به شرح ذیل است:
بسمه تعالی
این نامه را به منظور محکوم کردن اقدامات تروریستی عوامل سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل می‌نویسیم.
همان‌گونه که مطلع هستید از دو سال قبل تاکنون، تعداد 5 نفر از دانشمندان هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران ترور شده‌اند که چهار نفر از آنان به شهادت رسیده‌اند.
در ترورهای قبل، سازمان اطلاعاتی اسرائیل عملا به دست داشتن در این حرکت‌ها اعتراف کرده و ردپای آن در ترور اخیر که در تاریخ 11 ژانویه 2012 اتفاق افتاد نیز کاملا مشهود است.
اکنون این سوال را در مقابل دیدگان جهانیان مطرح می‌کنیم که جرم دانشمندان هسته‌ای ایران و به طور کلی جرم مردم ایران چیست؟ آیا داشتن انرژی صلح آمیز هسته‌ای در چارچوب مقررات جهانی و مقررات آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای جرم است؟ آیا خواست ملتی برای دستیابی به دانش و آگاهی جرم است؟ آیا اتکای یک ملت به نیروهای بومی و جوان خود برای پیشرفت و رسیدن به قله‌های ترقی جرم است؟
ملت مظلوم ایران که در سی سال اخیر هدف انواع توطئه‌های گوناگون توسط امپریالیسم آمریکا و صهیونیسم بین‌الملل بوده‌اند در دهه اخیر و بعد از طرح ادعاهای دروغین غربی‌ها در مورد به اصطلاح پرونده هسته‌ای ایران، بیش از قبل تحت فشار قرار گرفته‌اند.از روش‌هایی همچون تحریم‌های فراقانونی و بی‌مورد توسط آمریکا و اروپائیان گرفته تا روی آوردن به ترور و حذف فیزیکی دانشمندان ایران در قلب پایتخت این کشور از جمله این اقدامات است.
سوال این است که چرا این حرکت‌ها در مقابله با نظام جمهوری اسلامی انجام می‌پذیرد؟ جواب واضح و روشن است؛ "نه" گفتن به صهیونیسم بین‌الملل و هژمونی ایالات متحده، مردم ایران را مستحق انواع و اقسام فشارها کرده است و سوال جدی‌تر این است که، این حرکت‌های کور و مذبوحانه تا کی ادامه خواهد داشت؟ آیا نهادهای بین‌المللی نظیر سازمان ملل و سایر نهادها می‌خواهند بیش از پیش آبروی اندک خود را به باد داده و در مقابل این جنایت‌ها سکوت کنند؟
سازمان ملل در اواسط ماه نوامبر 2011 قطعنامه‌ای را در محکومیت نقشه ترور سفیر عربستان سعودی در ایالات متحده (که یک سناریوی از پیش طراحی شده توسط آمریکایی‌ها و با همکاری عربستان برای فشار بر ایران بود) صادر کرد و طی آن قطعنامه، عملی که انجام نشده و اصل آن مشکوک بوده است، محکوم شد.
حال سئوال اینجاست که بر طبق کدام حقوق بشر جان دانشمندان هسته‌ای و شهروندان بی‌گناه ایران دارای ارزشی کمتر از سایرین است؟ چرا سازمان‌های بین‌المللی در طی سال‌های اخیر که گروه‌های تحت حمایت آمریکا همچون جندالله به ترور مردم بی‌دفاع ایران مشغول بوده‌اند، هیچ عکس‌العملی از خود نشان نداده است؟ چرا سازمان ملل و شورای امنیت آن که به عنوان عالی‌ترین مرجع قانونی در سازمان‌های بین‌المللی است، هیچ عکس‌العملی در برابر این اعمال شنیع نشان نداده و نمی دهند؟
استانداردهای دوگانه سازمان‌های بین‌المللی در صدور قطعنامه‌های بی‌بنیاد علیه ملت ایران و اعمال تحریم‌های بی‌مورد و همچنین عدم محکومیت و جلوگیری از اعمال تروریستی علیه این ملت، حاکی از این است که این سازمان‌ها نه تنها مستقل نبوده و نیستند، بلکه ابزار دست قدرت‌های بزرگ برای اعمال فشار بر ملت‌های مظلوم و بی‌گناهی که خواهان استقلال و آزادی هستند، است و این، یک آبرو ریزی بزرگ برای سیستم جهانی و نظام بین‌الملل است.
ما دانشجویان ایرانی شاغل به تحصیل در اروپا، با نوشتن این نامه، انزجار خود را از حرکت‌های تروریستی عوامل سازمان‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی و آمریکا اعلام داشته و این گونه اعمال ضدحقوق بشری در خاک ایران را محکوم کرده و از شما درخواست می‌کنیم تا بیش از این آبروی سازمان‌های بین‌المللی نرفته و بی اعتباری آنان بیش از پیش آشکار نشده، این گونه اعمال را محکوم کرده و در جلوگیری از آن بکوشند.
در ادامه از دولت ایران نیز می‌خواهیم تا با اقتدار بیشتر، به ادامه راه حقی که در پیش گرفته است، ادامه داده و در برابر زیاده خواهی‌های برخی از قدرت‌های غربی سر فرو نیاورد و بیش از پیش در ادامه راه و حمایت از جنبش علمی ملت ایران بکوشد.
