شهید غلام حسین لوائی
شغل: مغازه دار
سن: ۳۴ سال
وضعیت تأهل: متأهل دارای ۳ فرزند
محل شهادت: خیابان صفای جنوبی
تاریخ شهادت: ۵مهر۱۳۶۰
زندگی‌نامه
شهید غلام‌حسین لوائی در سال ۱۳۲۶ در خانواده‌ای متدین و مبارز دیده به‌جهان گشود. از کودکی علاقه‌ای فراوان به نماز و مسجد و زیارت اماکن متبرکه داشت و هفت ساله بود که پدرش او را به خدمت شهید نواب صفوی برد و نواب بازوبندی سبز به بازوی او بست تا نشانی باشد بر آینده درخشان این فدایی کوچک اسلام.
از آن روز به بعد در معیت پدر به ملاقات رهبران فدائیان‌اسلام هم‌چون شهید خلیل طهماسبی و شهید سید‌حسین امامی می‌رفت و از ده‌سالگی آموخت که باید راه مبارزه مخفی را در پیش گیرد و خود را برای وظایف سنگینی آماده نماید. شهادت بخارایی و یارانش به روی وی تأثیری عمیق به‌جا گذاشت و مدت‌ها در فراق این شهیدان می‌گریست و عزم خود را در ادامه راه آنان جزم کرد.
در جریان انقلاب‌اسلامی پیش‌قراول جوانان محل بود و در راهپیمایی‌ها حضوری مؤثر و شایسته داشت و زمانی که امام فرمودند خیابان‌ها را خالی نکنید، به اتفاق پدر و مادر و خواهران و برادرانش شب را تا صبح در خیابان گذراند و سرمای زمستان را با آتش دل گرم کرد.
گرچه نتوانسته بود تحصیلاتش را به اتمام برد، لیکن آگاه و متعهد بود و جز عبادت و تبلیغات اسلامی و کار در راه خدا وظیفه‌ای دیگر برای خود قائل نبود، در زندگی همواره پیرو ولایت فقیه بود و حتی در شرایطی که محیط زندگیش اجازه این سمت‌گیری را نمی‌داد، ثابت قدم باقی ماند و اگر لازم بود یک تنه ندای اسلام فقاهتی را به‌گوش همگان می‌رساند و وظایف شرعی‌اش را به‌جا می‌آورد.
شهادت‌نامه
شهید حاج‌غلام‌حسین لوائی در روز ۵مهر۱۳۶۰ طبق معمول هر‌روزه پس از نماز صبح به مغازه‌اش رفت تا شرافت‌مندانه مشغول کسب‌و‌کار گردد. با شروع بلوای منافقین و مشاهده جنایات و هتاکی‌های این فرومایه‌گان، شهید لوائی از مغازه‌اش خارج می‌شود و نخست کودکان معصومی را که در تیررس تروریست‌ها قرار داشتند از صحنه بیرون می‌برد و به منازل‌شان می‌رساند و سپس برای دفاع از کیان اسلام مجدداً باز می‌گردد.
تروریست‌ها که شاهد این عمل بودند جلوی او را می‌گیرند و با زور اسلحه، وی را تهدید به‌مرگ می‌کنند، آنها از وی می‌خواهند تا اگر می خواهد زنده بماند به ساحت مقدس حضرت امام توهین نماید. شهید فریاد می زند: هرگز! و مزدوران آمریکا به همین جرم سینه‌اش را هدف گلوله قرار می‌دهند و این فدایی راستین اسلام را به شهادت می‌رسانند.
پزشکی قانونی درباره علت شهادت حاج غلام حسین لوائی نوشته است:
«در معاینه اثر یک گلوله روی سینه .... طرف چپ دارد ... علت فوت اصابت گلوله به سینه و قلب و آسیب احشاء تعیین شده است.»
از‌آن‌زمانی که شهید نواب صفوی بازوبند سبز را به بازوی شهید لوائی بست، زندگی این فدایی‌اسلام مسیری دیگر یافت. حسینی شد و حسینی زیست و حسین‌وار به‌شهادت رسید. گرچه فرار از مرگ برای او آسان بود، اما او مرگ سرخ و شهادت در راه خدا را به توهین ظاهری به مراد خود ترجیح داد و قلب پاک خویش را وثیقه ایمانش قرار داد و سرانجام به راه پر‌افتخاری رسید که شایسته این سرباز امام زمان(عج) بود. راهش پر رهرو و روانش شاد باد.
مزار شهید: بهشت زهرا، قطعه ۲۴، ردیف ۹۶، شماره ۳۸.
منبع: پیروان حق و باطل، انتشارات دادسرای انقلاب اسلامی تهران، چاپ اول، پاییز ۱۳۶۵، ج ۷.
