ارتباط عملیات تروریستی انتحاری با انگیزه های تروریسم
در مصاحبه با مجله شاهد یاران


از دیگر مواردی که در خصوص تقسیم بندی تروریسم مورد توجه قرار می گیرد ، مقوله انگیزه های تروریستی است . اقدام به ترور و مبارزه سیاسی مسلحانه و خونین یکی از خطرناک ترین فعالیت های سیاسی و اجتماعی است ، زیرا هیچ نظامی ترور و قتل رهبران و مسئولان و هوادارانش را ، توسط مخالفان مسلح خویش ، بر نمی تابد و سریع و قاطع در برابر آن موضع می گیرد و اگر چنانچه در شرایط ضعف در برابر این دسته از مخالفان کوتاه بیاید و عده ای را عفو نماید قطعاً با این عده در زمان مناسب به تصفیه حساب خونین خواهد نشست .

مجلس شورای ملی در جریان ملی شدن صنعت نفت و بعد از قیام سی ام تیر ماه ۱۳۳۱ در خصوص مسئله ترور سرلشکر حاج علی رزم آرا ، نخست وزیر طرفدار منافع انگلستان ، به نفع خلیل طهماسبی مصوبه ای صادر کرد و ضمن اعلام خیانت رزم آرا ، خلیل طهماسبی را از اتهام قتل مبرا دانسته و او را آزاد کرد .

اما بعد از کودتای ۲۸ مرداد دوباره همان مجلس شورای ملی با مصوبه ای دیگر وی را مجرم و رزم آرا را از اتهام خیانت منزه دانسته و بالطبع رژیم پهلوی خلیل طهماسبی را مجدداً دستگیر و مجدداً محاکمه و به اعدام محکوم کرد .

در این نکته نباید تردید داشت که مبارزه مسلحانه خونین ، سخت ترین و فداکارانه ترین اقدام در فعالیت های سیاسی و اجتماعی است و در هر صورت اقدام به عملیات تروریستی علاوه بر آن که برای هدف دارای مخاطرات بسیار سخت است ، برای عامل نیز همین مخاطرات خطرناک را در بر دارد . بنابراین باید توجه داشت که نتیجه اقدام تروریستی باید آن قدر برای عامل آن اهمیت داشته باشد که ارزش فداکاری (صرف نظر از هرگونه ارزش گذاری) را داشته باشد .

بنابراین نمی توان در رد اقدامات تروریستی به آسانی به واژه های " اغفال شدن " و مورد " سوء استفاده رهبران سیاسی قرار گرفتن " تمسک جست ، زیرا این اقدامات انگیزه های بسیاری را در مبارزه می طلبد ، چه این انگیزه ها مثبت باشد و چه منفی .

مهمتر آن که هر عامل ترور که برای انجام عملیات تروریستی دست به فداکاری می زند ، قاعدتاً باید انگیزه اش بسیار جدی برای عملیات مورد نظر خود داشته باشد ، با وجود این تروریست ها را می توان به دو گروه عمده تقسیم کرد : ۱) تروریست های معتقد ، ۲) تروریست های مزدور .



۱. تروریست های معتقد :

تروریست های معتقد آن دسته از تروریست هایی هستند که از سر اعتقاد به تغییر سیاسی و یا یک هدف آزادی خواهانه و یا حتی سلطه طلبانه ، داوطلبانه دست به عمل تروریستی می زنند . غالب این تروریست ها از اعضا و فعالان سازمان های سیاسی هستند .

به عنوان نمونه تروریست های سازمان القاعده را می توان از این دسته از افراد دانست . آنها با علم و آگاهی دست به فداکاری و عملیات انتحاری می زنند ، این افراد با وجود آگاهی از مخاطره آمیز بودن یا مرگ واقعی ، دست به اقدامات انتحاری و تروریستی می زنند .

که طبیعی است تصوری از دریافت مزد به معنای ماده کلمه آن یا آینده گری منفت طلبانه شخصی در چنین عملیات هایی غیر منطقی و نامعقول به نظر می رسد و بعید به نظر می رسد که شخصی برای رسیدن به منافع مادی و یا معامله سیاسی حاضر باشد به شدیدترین وضعی کشته شود تا بتواند جمعی دیگر را همراه خویش از میان بردارد .

ضمن آن که این عملیات می تواند در شرایطی صورت گیرد که سبب بدنامی خود ، خانواده و فرزندانش نیز شود . به طور طبیعی درست یا نادرست ، اقدام چنین شخصی نمی تواند بدون توجه به یک اعتقاد صورت گیرد ، خواه آن اعتقاد را درست بدانیم یا باطل و واهی .



۲. تروریست های مزدور :

این دسته از تروریست ها عمدتاً افرادی هستند که به طور حرفه ای به قتل و جنایت اعم از سازمان یافته یا غیر آن اشتغال دارند و در ازای دریافت پول ، دست به اقدامات تروریستی و ایجاد فضای رعب و وحشت می زنند .

به عنوان نمونه ، کریم دواتگر عامل ترور شیخ فضل الله نوری که ناموفق ماند ، شعبان جعفری مشهور به شعبان بی مخ و بسیاری از عوامل ساواک که در ازای قتل نیروهای سیاسی و مخالفان رقم قابل توجهی حق القتل دریافت می کردند .

البته سازمان اطلاعات آمریکا ، " سیا " و ۶Mi انگلیس و موساد در اسرائیل نیز در موارد نیاز به قتل مخالفان خود ، عمدتاً در تلاش برای یافتن عناصری هستند که حاضر باشند در ازای قتل و آدم کشی رقم معتنابهی پول دریافت دارند ، زیرا در صورت لو رفتن واقعیت حادثه یا دستگیری قاتل می توان ارتباط با وی را انکار کرد و با رضایت به حذف فیزیکی عامل مزدور از اتهام عملیات تروریستی خلاصی جست .

بسیاری از ترورهای فردی و قتل های جنایت آمیز سیاسی عمدتاً توسط همین دسته از افراد حرفه ای صورت می گیرد که حتی در صورت نیاز به کتمان آن و گم کردن رد و ارتباط و لو رفتن به آسانی قابل انکار و نادیده گرفتن شدن و حذف نیز نیز هستند چنانچه در ترور جان اف کندی ، تمامی عوامل ترور یکی پس از دیگری حذف و نابود شدند . (۱)



این دسته از افراد غالباً از افراد لمپن و اراذل و عناصر پست اجتماعی هستند که فاقد دریافت های متعای از حیات و زندگی هستند . آنها به علت همین جهالت ، تلقی های غلطی از زندگی دارند و برای حیات خود و دیگران ارزشی قائل نیستند . به همین دلیل به آسانی مورد سوء استفاده عناصر دارای قدرت و ثروت قرار می گیرند .

عناصر حزب کتائب ، سمیر جعجع و گروه او ، سرگرد سعد حداد و آنتوان لحد و عواملش از این دسته از افرادی بودند که توسط صهیونیست ها به کار آدم کشی و قتل مسلمانان اشتغال داشتند ، یکی از اقدامات آنها کشتار صبرا و شتیلا بوده است . (۲)