هنگامی که اکبر گودرزی ، سرکرده گروه موسوم به فرقان ، در سوم خرداد ماه 1359 به جوخه اعدام سپرده شد ، بسیاری بر این باور بودند که پرونده فرقان گونگی در نظام نوپای اسلامی بسته شد ، لیک از آن رو که بانیان و حامیان در سایه این گروه دریافته بودند ، بهترین راه مقابله با نظام پوشاندن پوستین وارونه بر قامت دین است ، رقم زدن اندیشه های فرقان گونه را وجه همت خویش ساختند و از این رو فرقانی گری نه به عنوان جریانی که کارنامه آن به تاریخ سپرده شده ، بلکه به عنوان یک پنداره و کردار جاری در تاریخ سه دهه پس از پیروزی انقلاب ، خودنمایی می کند .

اما محمل این اندیشه کژتاب چیست ؟ و چه عواملی موجب گردیدند که فرقان گونگی سر برآورد و به حیات خویش ادامه دهد ؟