در این مقاله به بررسی آرشیوسازی به عنوان امری مهم در مستندسازی مطالعات ترور پرداخته میشود. این بررسی براساس مطالعه کارکرد مراکزی مانند بنیاد هابیلیان و انجمن عدالت خانوادههای قربانیان صورت میگیرد. برای سنجش میزان موفقیت این مراکز، فعالیت آنها با کارکرد مراکز خارجی مرتبط و استانداردهای مراکز آرشیوی سنجیده و در انتها راهکارهایی برای انجام بهتر این مطالعات داده خواهدشد. یافتههای این مقاله نشان میدهد علیرغم اهمیت موضوع ترور در سیاست داخلی و خارجی ایران چندان باید به آن پرداخته نشده و استفاده تبلیغی و روبنایی بر انجام کارهای زیربنایی، مانند آرشیوسازی و مستندسازی، ارجحیت دارد. بازتعریف مجدد از مفهوم ترور و ابعاد و نتایج مختلف آن و توجه به آرشیو از ضروریات مطالعات ترور در ایران است. |