دستگاههای تبلیغاتی متعدد و البته بی محتوای منافقین مدتی است سرشار از تبلیغات منفی ضد خدمت رسانی دستگاههای دولتی و غیردولتی در سیلاب ویران گر اخیر ایران شده اند این شعارهای تبلیغاتی در حالی توسط این گروهک تروریستی داده می شوند که جای جای ایران کنونی و علی الخصوص استانهای شمالی ایران مدفن شهیدانی است که به دست سرسپردگان کوردل تروریسم فرقه ای رجوی به شهادت رسیده اند. از منظر وجدان عمومی ملت ایران چنین تشکیلاتی نه تنها نمی تواند ادعای دلسوزی برای سیل زده گان ایرانی داشته باشد بلکه پخش اخبار متعدد و متناقض در این حوزه تنها و تنها نشان از تلاشی دیر هنگام و مذبوحانه توسط این فرقه ی تروریستی دارد که برای بازیابی سرمایه ی اجتماعی کاملا نابود شده این گروهک رو به زوال انجام می شود. بر خلاف ادعاهای دستگاه تبلیغاتی مریدان رجوی، صدا و سیمای ایران به صورت شبانه روزی در حال پوشش خبری حوادث مربوط به سیل و سیل زدگان و حواشی آن است و اگر بخواهیم از دید یک رسانه ی منصف که وظیفه ی اصلی آن بازتاب حقیقت به سطح جامعه و افکار عمومی و نه غرض ورزی های ایدئولوژیک است به قضیه بنگریم باید بگوئیم علاوه بر نیروهای دولتی حاضر در مناطق سیل زده که از جانب ارگان هایی مانند سازمان امداد نجات، شهرداری ها و سازمانهای این چنینی به محل اعزام شده اند در حال حاضر به غیر از مردم مناطق سیل زده چهار سازمان در مناطق سیل زده دست به فعالیت زده اند و مشغول خدمت رسانی در مناطقی مانند آق قلا هستند:
- نیروهای ارتش جمهوری اسلامی ایران که از همان ساعات اولیه اقدام به اعزام نیرو و انتقال بیمارستان صحرایی به منطقه کرده اند.
- سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران که با انجام اقدامات متعدد و ارسال نیروهای خویش به شهرهای حادثه زده دست به مبارزه با سیل زده اند.
- نیروهای بسیج سازندگی و اردوهای جهادی که به صورت داوطلبانه دست به خدمت رسانی در این مناطق زده اند.
- دست آخر باید به نیروهای خودجوش مردمی اشاره کرد که وابسته به هیچ یک از ارگانهای نظامی و شبه نظامی فوق نیستند و به صورت کاملا داوطلبانه و از سر نوع دوستی دست به اقدام زده اند.
باید گفت دستگاههای تبلیغاتی وابسته به منافقین با سر پوش گذاشتن بر تمامی اقدامات فوق سعی در سیاه نمایی در خصوص خدمت رسانی دولتی در مناطق سیل زده دارند. اما باید از سران فرقه این سؤال را پرسید که حتی اگر ما قصوراحتمالی برخی دستگاههای دولتی در این مورد را بپذیریم آیا باز این مسئله می تواند حیثیت بر باد رفته ی منافقین را به آنها بازگرداند و بر روی جنایات بی شمار آنها سرپوش بگذارد؟ این نکته بر هیچ کس پوشیده نیست که منافقین در تمام این سالها نه تنها از صحنه ی ایران و تحولات آن به دوربوده اند بلکه در طی این سالهای متمادی نه تنها درد و رنجی از آلام بی شمار مردم را چاره نکرده اند چه بسا از ابتدای جنگ با هم پیمان شدن با دشمن ملت و پس از آن جاسوسی برای بیگانه و تبدیل نمودن خویش به تریبون حمایت از آمریکا و وحدت با اپوزیسیون سلطنت طلب که روزگاری ادعای مبارزه به آن را داشتند و دست آخر ترور واضح و آشکار نخبگان و دانشمندان هسته ای ایران و از این طریق تلاش برای نابودی صنعت نوظهور هسته ای راهی به جز تلاشی همه جانبه برای نابودی ملتی که امروز سنگ سیل زدگان آن را به سینه می کوبند نپیموده اند. از دیگر سو تلاشهای این چنینی این فرقه ی کاملا به انزوا رفته را باید یک کوشش همه جانبه در راستای جلب رضایت اربانی تلقی کرد که آنها را از اشرف به آلبانی منتقل کردند و امروزه در دادگاههای اروپایی به حمایت از آنها می پردازند تا افتضاحات ایشان که در برخی مطبوعات منتشر می شود و نشان از ماهیت فرقه گونه ی این گروهک دارد را را بپوشانند اما باید دانست که کوشش هایی از این دست همچنان که در آغاز این نوشتار گفتیم نوعی دست و پا زدن بی انتها است که منافقین را به مرگ نهایی نزدیک تر می کند.
