رئیس جمهور کشورمان در جریان برنامههای سفر خود به روسیه، با حضور در دومای روسیه بخشی از سخنان خود را به تروریسم اختصاص داد که به آن اشاره می شود.
«تجربه نظامِ بینالمللی مبتنی بر استیلا و سلطه نشان میدهد که برونداد آن چیزی جز جنگ و خشونت و ناامنی و تفرقه میان ملتها نبوده است. شکست سیاست لشگرکشی و اشغال و مجبور شدن آمریکا به فرار از عراق و افغانستان، ناشی از یک مفهوم است؛ مقاومت ملتها. اندیشه مقاومت، در خدمت استقلال کشورهاست. در دوران جدید، مفهوم مقاومت، نقش محوری در معادلات بازدارندگی ایفا میکند. الگوی موفق همکاری ایران و روسیه در سوریه نیز در ادامهی مقاومتِ ملت و دولت سوریه، تضمینکنندهی استقلال کشورها و قوامبخش امنیت منطقهای بوده است. در این مسیر، از همکاری فدراسیون روسیه با راهبری هوشمندانه جناب آقای پوتین برخوردار بودهایم که جای قدردانی دارد و میتواند الگویی کارآمد، برای توسعه همکاریها در عرصه های مختلف، قلمداد گردد.
با این حال، جنگ علیه تروریسم بخشی از جنگ علیه سلطهطلبی بوده است؛ چرا که تروریسم، یکی از محصولات جانبی سلطهطلبی است. اکنون راهبرد سلطهگری شکست خورده است و آمریکا در ضعیفترین وضعیت خود قرار دارد و قدرت کشورهای مستقل در رُشدی تاریخساز قرار دارد. مسالهی مهم در این دوران که نیازمند هوشیاری است، آنست که امیال سلطهطلبانه از بین نرفته و شکلهای جدیدی از سلطهگری در دستور کار قرار گرفته است. مهمترین هدف این دستور کار، تضعیف حکومتهای مستقل از درون است؛ که از طریق تحریم اقتصادی، بیثباتسازی، ترویج ناامنی و روایتسازیهای جعلی از وقایع دنبال می شود؛ به گونهای که تلاش میکنند جای ظالم و مظلوم را در افکار عمومی تغییر دهند.
"ائتلافِ شیطانی" آمریکا با تروریستها، برای جهانیان به خصوص ملتهای غرب آسیا از سوریه تا افغانستان چون روز، روشن است. اکنون برنامههای پیچیدهای برای اعزام تروریستهای تکفیری به ماموریتهای جدید از قفقاز تا آسیای مرکزی در جریان است. تجربه نشان داده است که این اندیشه ناب اسلامی است که توان ممانعت از شکلگیری افراطگرایی و تروریسم تکفیری را دارد.
از سوی دیگر، ناتو به دنبال نفوذ در حوزههای جغرافیایی مختلف، با پوششهای جدید است که منافع مشترک کشورهای مستقل را با تهدید مواجه میکند. ترویج حکومتهای غربگرا و مقابله با دموکراسیهای مستقل و مبتنی بر هویت و سنتهای ملی، بخشی از پروژههای ناتو فرهنگی است که بیانگر ریاکاری موجود در این الگویِ رفتاریِ در حالِ افول، میباشد.»